لينك به منبع:
- 1397/03/20
برجام نافرجام
پس از خروج آمریکا از برجام شرکتهای بزرگ یکی پس از دیگری قراردهای خود با رژیم را فسخ می‌کنند و ایران را ترک می‌کنند.
این وضعیت افق تیر‌ه‌‌یی پیش روی رژیم قرارداده و هراس و وحشت را در تمامی کشتی‌نشینان کشتی فرسوده حاکمیت آخوندی را دامن زده است.
اما
آنها در حالی که از این اوضاع هراسان هستند، یکدیگر را نیز دلداری می‌دهند
که نباید از خروج آمریکا و شرایط پیش آمده آن‌چنان دچار هراس شد که با
شتابزدگی و دستپاچگی تصمیم گرفت و در برابر شرایط به‌وجود آمده به‌گونه‌یی
عمل کرد که اوضاع را بیش‌‌از‌پیش خراب‌تر شود، چرا که خیلی فرق میکند که
ماشین نظام در خیابان آسفالته در حال حرکت است یا در یک جاده باریک و در
گردنه صعب‌العبور و در تاریکی مطلق و در میان تندباد حوادث؛ اما جالب است
که حتی این شرایط هم باعث نشده که باندها و دستجات حاکم جنگ و دعوای خود را
کنار بگذارند.
اسحاق جهانگیری معاون آخوند روحانی
با اشاره به خروج آمریکا از برجام وعده برنامه‌ریزی دقیق بر اساس «شرایط
جدید کشور» را می‌دهد و مردم را به خویشتن‌داری دعوت میکند که «باید از
این شرایط کشور مطلع باشند» و «ماهم سعی می‌کنیم در حد توانمان شرایط را
برای مردم تشریح کنیم».
عباس
آخوندی وزیر مسکن باندهای درونی را فرامی‌خواند « مایوس نشوند» و در شرایط
سخت کنونی«اتحاد بین جناح‌های مختلف را نکته بسیارمهمی» برای نظام
می‌داند.
آخوندی به حاکمیت و باندهای درونی‌اش توصیه میکند در مقابل وضعیت به‌وجود آمده«نباید دچار شتابزدگی و رفتارهای احساسی» شوند.
محسن
علوی، عضو مجلس ارتجاع هم شرایط فعلی و موضوع آینده برجام را« به‌قدری
حساس» می‌داند که «نمی‌توان شتاب‌زده در این رابطه تصمیم گرفت».
این
عضو مجلس آخوندی آتش زدن پرچم آمریکا پس از خروج آمریکا از برجام توسط
نمایندگان دلواپس را اقدامی «حساسیت‌زا» می‌داند و تأکید میکند: «واقعادر
این شرایط حساس نباید وارد چنین رفتارهای احساسی شویم چون همین کارها
می‌تواند مسیر کشور را عوض کند. امروز حرکت بر مدار عقلانیت نیاز کشور است و
باید تنها و تنها یک صدا از کشور ما به جامعه بین‌المللی مخابره شود».
قاسمی
سخنگوی وزارت‌خارجه نیز از آمریکا درخواست میکند که «با زبان تحریم و
تهدید» سخن نگوید تا «چشم‌انداز برای گفتگو» در زمینه برجام وجود داشته
باشد.(سایت آفتاب ۱۸خرداد ۹۷)
این
توصیه‌ها به خویشتن‌داری و «دچار شتابزدگی نشدن» و «بر مدار عقلانیت»
حرکت کردن تداعی‌کننده این ضرب‌المثل است: «خانه‌نشینی بی‌بی از بی‌چادری»
است.
زیرا به فرض این‌که رژیم خویشتن‌داری نکند چه کار دیگری ا ز دستش برمی‌آید.
اتفاقا چسبیدن دولت روحانی به برجام اروپایی و تأیید گفتگو با اروپا توسط خامنه‌ای نیز از این لاعلاجی و ناچاری ناشی می‌شود.
مگر قبل از خروج آمریکا از برجام و زمانی که دونالد ترامپ رئیس‌جمهور این کشور گفت برجام را پاره میکند، خامنه‌ای نگفت در مقابل اقدام ترامپ برجام را پاره میکند.
اما نه تنها رژیم برجام را پاره نکرد بلکه برای نجات آن دست به دامن اروپایی‌ها شد.
ضمن
این‌که خامنه‌ای که با دود و دم دستور راه‌اندازی ۱۹۰هزار سو را صادر کرد
باز حواسش بود که بی‌احتیاطی نکند و بر این اقدام در چارچوب برجام تأکید
کرد.
واقعیت هم این است که پس از خروج آمریکا از برجام دولت روحانی و تیم مذاکره‌کننده او روزهای سختی را سپری می‌کنند.
زیرا آخوند حسن روحانی
در سال ۹۲ و ۹۶ وعده داد که شرایط معیشتی مردم و اقتصادی را بهبود می‌بخشد
و همه تخم‌‌مرغها را در سبد برجام گذاشت و آن را فتح‌الفتوح، کلید و حلال
همه مشکلات نامید و علی خامنه‌ای هم تمام‌عیار از مذاکرات برجام حمایت کرد.
اما
برجام که نه تنها نتوانست نظام آخوندی و اقتصاد درهم‌شکسته آن را از
بن‌بست خارج کند، بلکه با خروج آمریکا از آن نظام ولایت آچمز و کاملاً در
بن‌بست قرار گرفته است. در چنین شرایطی مشخص است که هر اقدام نسنجیده شرایط
را بیش از این پیچیده‌تر خواهد کرد.
در حال حاضر شرایط آن‌چنان است که رژیم را حتی در یک کنفرانس نفتی راه نمی‌دهند زیرا برگزارکنندگان آن از تحریم آمریکا می‌ترسند.
در این زمینه خبرگزاری حکومتی تسنیم ۱۸خرداد ۹۷ می‌نویسد: «ایرانیها را در کنفرانس نفتی لندن راه ندادند».
این
رسانه حکومتی در ادامه اضافه میکند: «کنفرانسی نفتی این هفته در لندن با
موضوع تاثیر تحریمهای جدید آمریکا بر صنعت انرژی ایران برگزار شد اما
به‌دلیل ترس برگزارکنندگان از تحریمهای آمریکا، ایرانیها حق حضور در این
نشست را نداشتند».
آری،
واقعیت این است که اوضاع آن‌چنان پس است که رژیم نه راه پس دارد و نه راه
پیش و این همه توصیه و سفارش مبنی بر این‌که کسی دست از پا خطا نکند ریشه
در بن‌بستی دارد که رژیم در آن اسیر است چرا که سران و مهره‌های رژیم
به‌خوبی واقفند که هر گونه بی‌احتیاطی، نظام آخوندی را در باتلاق برجام
بیشتر فرو می‌برد که خسارت‌های جبران‌ناپذیری را به‌دنبال خواهد داشت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر