6 میلیون و 400
هزار رأی دهندۀ اتریشی یکشنبه گذشته در دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری کشورشان شرکت
جستند تا جانشین رئیس جمهوری سوسیال-دموکرات این کشور, هاینس فیشر, را انتخاب کنند.
در این انتخابات
«الکساندر ون دربلن» , نامزد مستقل و رهبر پیشین حزب سبزها توانست به پیروزی برسد.
این استاد پیشین اقتصاد، در دور دوم با 50 و سه دهم درصد آراء بر رقیب خود، نوبرت هوفر
با 49 و هفت دهم درصد آراء غلبه کرد و به پیروزی رسید.
به این ترتیب, او
با اختلاف رأی بسیار کمی, مانع از آن شد که نوربرت هوفر, نامزد حزب آزادی اتریش که
گرایش راست افراطی و ضدمهاجرت داشت, به اولین رهبر حزب راست افراطی در سطح اروپا تبدیل
شود که به مقام ریاست‌جمهوری می‌رسد.
انتخابات یکشنبه
گذشته, اختلافات شدید موجود در جامعه اتریش و میان طبقات مختلف مردم را برجسته کرد.
الکساندر ون در ۹ شهر از ۱۰ شهر اصلی اتریش دارای برتری بود و نوربرت هوفر بیشتر رأی
مناطق روستایی را در اختیار داشت.
اتریش با هشت و
نیم میلیون نفر جمعیت یک کشور نسبتاً مرفه با نرخ بیکاری پایین است اما طی سالهای اخیر
به‌طور بی‌سابقه‌یی به یکی از مقاصد اصلی پناهجویانی از آفریقا و خاورمیانه تبدیل شده
است. همین امر باعث شد که به‌طور قابل توجهی بر شمار طرفداران سیاستهای ضدمهاجرت در
این کشور افزوده شود.
نوربرت هوفر در
مبارزات انتخاباتی‌اش مواضع ضدمهاجرت و ضداتحادیه اروپای خود را پنهان نکرد و توانست
به‌طور غیرمنتظره‌ای با کسب ۳۵ درصد آرا, از انتخابات دور اول ریاست جمهوری اتریش پیروز
درآید. در سال ۲۰۰۰ ورود نمایندگان راست افراطی در حکومت اتریش مجازاتهای اتحادیه اروپا
را در پی داشت و این کشور را به عضو مطرود اتحادیه اروپا تبدیل کرد.
هم‌چنین رئیس کمیسیون
اروپا, ژان-کلود یونکر, نگرانی خود را از روی کارآمدن راست افراطی در اتریش ابراز کرد.
این بار وضعیت وخیم اقتصادی و بحران ناشی از ورود پناهجویان به اتریش بستر تقویت و
بسط افکار راست افراطی بوده‌اند.
«الکساندر ون دربلن»
قبل از شروع رای‌گیری، مردم اتریش را به جلوگیری از قدرت گیری رهبر راست افراطی فراخواند
او گفت: 'جنون ملی‌گرایی باعث ورشکستگی کشور شده است و در صورت پیروزی راست افراطی،
دموکراسی در این کشور به خطر خواهد افتاد.
وی در 19خرداد جانشین
هاینز فیشر، رئیس جمهوری سوسیال-دموکرات کنونی اتریش خواهد شد. خاطرنشان می‌شود مقام
ریاست‌جمهوری در اتریش، به‌رغم برخی اختیارات، بیشتر تشریفاتی است و قدرت واقعی در
دست صدراعظم این کشور است. با این وجود رئیس‌جمهوری دارای قدرتهای ویژه‌یی از جمله
انحلال کابینه است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر