لينك به منبع:
مقدمه:
نوشته زیر ترجمه
سخنرانی‌ها و مقالاتی است که در جریان برگزاری نمایشگاهی در پاریس تحت
عنوان «زنان و مقاومت» در سایت‌های فرانسوی در تابستان ۲۰۱۵ به‌چاپ رسیده
است. در این نوشته یاد زنان گرانقدری گرامی داشته شده که راه را
برای بدست آوردن حق رأی زنان در فرانسه با جانفشانی‌های خود باز کرده‌اند.
زنانی که هنوز به‌عنوان یک شهروند حق رأی نداشتند ولی وجدانی سیاسی داشتند و
علیه سرکوبی نازی‌ها جنگیدند، برای میهن و ارزش‌های جمهوری، آزادی، برابری
و برادری جنگیدند. ترجمه این نوشته به تمامی زنان عضو مقاومت خونبار ایران
و بویژه به هزار زن مجاهد خلق در شورای مرکزی سازمان مجاهدین خلق ایران
تقدیم می‌شود. خواهران مجاهدی که راه آن قهرمانان مقاومت را در مداری بسا
بالاتر در مقاومت ایران ادامه داده و افق‌های نوینی را فرا راه نه تنها
زنان مسلمان در خاورمیانه بلکه تمامی زنان جهان گشوده‌اند.
بدون زنان، تاریخ دیگر نوشته نخواهد شد
ماریسول تورِن [۱٫Marisol Touraine .]، وزیر امور اجتماعی، بهداشت و حقوق زنان
۲۹ آوریل ۱۹۴۵، برای
اولین بار زنان فرانسوی رأی دادند. بعد از ۵ سال جنگ و نبردهای داخلی که
زنان به‌طور گستردهای در آن شرکت داشتند، فرانسه با تأخیر بی عدالتی در حق
زنان را با اعطای شهروندی شامل و کامل به‌آنان جبران کرد. اولین نسل حقوق
مدنی و سیاسی زنان چشم به جهان گشود. بعد از ۷۰ سال به‌ندرت صداهایی برای
گرامیداشت این زنانی که در نبردهای داخلی جنگیدند، برخاسته است. این
نمایشگاه برپا شده است تا به ارزش درست و نقشی که این زنان بازی کرده‌اند
اعتراف کند و نگذارد که تعهد اخلاقی، مدنی و سیاسی این زنان فراموش شود.
امروز برعهده ماست که
درهر کوی و برزن، با یادآوردی نبردهای آنان یادشان را زنده نگه داریم. ما
نفی نظم تحمیلی، رهایی و تولد برابری زنان و مردان را به آنان مدیونیم. ما
باید با گفتار و کردارمان، کردار آنان را پی بگیریم و به مبارزمان برای
تقویت حقوق زنان ادامه بدهیم.
پاسکال بواستارد [۲٫ Pascale Boistard.]، مشاور وزیر خارجه در امور حقوق زنان
زنان اغلب فراموش شدگان
تاریخ هستند. تاریخی که خود بازیگران آن‌اند. در بهار ۲۰۱۵، در خلال چندین
سالگرد نقش آنان را گرامی داشتیم. روز ۲۹ آوریل هفتادمین سالگرد اولین حق
رأی زنان در فرانسه است و ۲۷ آوریل سالگرد ورود ژرماین تیلیون [۳٫Germaine
Tillion.] و ژنویو دوگل آنتونیوز [۴٫ Geneviève de Gaulle-Anthonioz .] به
آرامگاه بزرگان ملت فرانسه است. [۵٫ Panthéon.] ما یاد این زنان متعهد را
گرامی می‌داریم. زنانی که برای دفاع از عقایدشان در مقابل درد و رنج و
بربریت مبارزه کردند. این مفهوم نمایشگاه زنان و مقاومت است. نمایشگاهی که
در رابطه با نقش زنان مقاومت در زمان جنگ جهانی دوم برگزار شده است.
نهایتاً این تعهد مدنی زنان در مقاومت بود که به مشارکت قاطع در رسیدن به
برابری در انتخابات منتهی شد. شجاعت، فداکاری و نبرد مدنی آن‌ها بود که
موقعیت فعلی ما را بنا ساخت و باید که امروز ما از آن‌ها الهام بگیریم.
خاطرات ژان –مارک تودسشینی [۶٫ Jean-Marc Todeschini.] وزیر امور رزمندگان قدیمی مقاومت
” ما حق رأی دادن نداشتیم
… اما وجدانی سیاسی داشتیم و علیه سرکوبی نازی‌ها جنگیدیم، برای میهن و
ارزش‌های جمهوری، آزادی، برابری و برادری جنگیدیم”. ماری – ژوزه کومبارت دو
لوو [۷٫Marie-José Chombart de Lauwe .] از طریق این کلمات خاطر نشان
می‌کند که زنان قبل از اینکه شهروند باشند اعضای مقاومت بوده‌اند. آن‌ها از
دوردست‌ها می‌آمدند. آن‌ها هر کدام به یک شرایط اجتماعی خاصی وابسته
بودند. اما یک چیز آن‌ها را گردهم می‌آورد: تعهد. برخی بهای این تعهد را
خیلی سنگین پرداخته‌اند: ژرمین تیلیون و ژنویو دو گل آنتونیوز که سرنوشتشان
در زندان راونسبورک بهم پیوند خورد. کسانیکه ملت روز ۲۷ مه ۲۰۱۵ یادشان را
گرامی خواهند داشت. زنان عضو مقاومت که از سایه بیرون آمده‌اند نادرند. با
این همه، تاریخ آزادی بدون آنان نوشته نخواهد شود. باید جایگاهی که شایسته
آنان است به خاطره ملت برگردانده شود، شایسته است که مبارزه برای حقوق
آنان با زبانی تاریخی که آنان با شجاعت خود آنرا برجسته کرده‌اند نگاشته
شود.
ادامه دارد…
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر