لينك به منبع:
ولی فقیه ارتجاع و رئیس جمهور رژیم
در
میان تخاصمات فزاینده باندهای حاکم در عرصه‌های مختلف، در آستانه نمایش
انتخابات، صدای جدیدی تحت عنوان «وفاق» و «آشتی ملی» به‌خاطر «منافع ملی»
شنیده می‌شود.
این صدا، ابتدا از دیدار سران سه قوه نظام در روز 19بهمن شنیده شد. سردژخیم قضاییه خامنه‌ای، آخوند صادق لاریجانی خاستگاه این وحدت را برملا کرد: «دشمنان بدانند حتی اگر اختلاف سلایق بین مردم و مسئولان وجود دارد، اما در مسائل امنیت و منافع ملی همه قوا و مردم متحد هستند» (1).
در مورد «اتحاد قوا» ی نظام همین بس که از یک سو آخوند حسن روحانی اعلام کرد: «در این جلسه، مسایل مهم کشور، منطقه و برخی از مسایل بین‌المللی مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت» و از سوی دیگر علی لاریجانی رئیس مجلس ارتجاع گفت: «درباره مسائل داخلی وحدت نظر وجود داشت». یعنی «مسائل منطقه و برخی از مسائل بین‌المللی» هم‌چنان مورد اختلاف و نزاع است. آخوند حسن روحانی در مورد مسائل منطقه توضیح داد این مسائل «موضوعات مرتبط با عراق و سوریه و همچنین پیام اخیر شورای همکاری خلیج‌فارس» بوده است؛ یعنی که اختلاف و نزاع بر سر مسائل چندان خرده‌ریز و جزیی نیست.
اما فراخوانهای بعدی باند رفسنجانی روحانی به وحدت، نشان داد که در مورد مسائل داخلی هم چندان خبری از وحدت مورد ادعای علی لاریجانی نیست. رسانه‌ها و مهره‌های باند رفسنجانی روحانی یا عناصر نزدیک به آنها به‌باند حاکم گوشزد کردند: «جامعه ما از مشکلات فراوانی رنج می‌برد که… ممکن است دیر یا زود به بحران تبدیل شوند» (2).
مشکلات مورد اشاره چیزی جز کارنامه نظام طی 4دهه حاکمیت نیست؛ از «مسائل و معضلات زیست‌محیطی، تا ناهنجاریهای اجتماعی هم‌چون اعتیاد، طلاق، گسترش خشونت... و فقر و تبعیض و فاصله طبقاتی» (3). باند رفسنجانی روحانی با یادآوری مشکلات و این‌که «هیچ جناحی به تنهایی قادر به حل معضلات مذکور نیست» از باند رقیب تلویحاً می‌خواهد برای حفظ «منافع ملی» زمام امور را به این باند بسپارد. رسانه‌ها و مهره‌های باند خامنه‌ای نیز که دست حریف را خوانده‌اند، هر گونه «آشتی» با کسانی که در «فتنه 88» به‌دنبال «رضایت 'یانکی‌های غربی' و 'شکم‌باره‌های عربی' بودند» را موکول به غلط کردم‌گویی و توبه صریح در پیشگاه «نظام» کرده‌اند. (4) یک مهره باند خامنه‌ای به اسم علی باقری «معاون دبیر سابق شورای عالی امنیت» با گذاشتن شرط توبه برای پیشنهاد دهندگان «آشتی ملی» خاطرنشان کرده است «آشتی ملی، ترفندی برای تبدیل ”فتنه‌گر- مجرم“، به ”مصلح مدعی“ است» (5). این مهره حکومتی سپس می‌افزاید: «همان تفکری که به بهانه جلوگیری از وقوع جنگ» برجام را پذیرفت، قصد دارد به بهانه رفع تهدید جنگ «برجام دیگری» را به نظام تحمیل کند. وی مضمون دعوت مهاجمانه باند رفسنجانی-روحانی به وحدت را، وحدت حول گفتمان «اعتماد به دشمن»، «سازش با استکبار» و «اتکا به بیگانگان» تفسیر کرده است.
با این میزان شکاف بین باندهای حاکم، دعوت به «آشتی ملی» یا «وفاق» یک تعارف و یادآور «همَه با هم» خمینی است که معنای آن «همه با من» بود؛ پاسخ باند خامنه‌ای نیز روشن می‌کند که از قضا تهاجم باند رفسنجانی بازتاب در گل ماندگی نظام است.
به این ترتیب باند رفسنجانی روحانی از یک طرف از «مخاطراتی» سخن می‌گویند که «پس از روی کارآمدن ترامپ» نظام را تهدید می‌کند و از طرف دیگر توصیه می‌كنند «برای این‌که پلاسکوهای دیگری فرو نریزد» (6) و در شرایطی که «وضعیت کشور بسیار خطرناک و پیچیده است»، ضروری است كه «تفاهم عمومی» ایجاد شود. منطور از «تفاهم عمومی» دریافت سهم بیشتری از قدرت است، تا نظام «خدای ناکرده» با «بحرانهایی به مراتب حادتر» روبه‌رو نشود. از طرف دیگر آنها این سهم‌خواهی آشکار را با اتکا به سکوت پرمعنی خامنه‌ای در قبال تحولات اخیر پیش کشیده‌اند؛ چرا که می‌دانند خامنه‌ای بر سر دوراهی مرگباری گیر کرده است؛ این‌که آیا برای حفظ نظام همان راهی را برود که با ذات و ماهیت نظام سازگار است؟ یعنی انقباض، تشدید سرکوب عریان و رویارویی با جامعه جهانی به امید باجگیری؛ یا عقب‌نشینی و سرکشیدن جامهای زهر دیگر و به قول خود خامنه‌ای تنزل بی‌پایان؟
خامنه‌ای می‌داند که در انتهای هر یک از این دو مسیر، چه سرنوشت شومی در انتظار نظامش می‌باشد، از همین رو از سر لاعلاجی و با ”حسرت“ از «دوران طلایی باراک اوباما» (7) به دفع‌الوقت و کش دادن وضعیت موجود پناه برده است، اما روشن است که کش دادن و بلاتکلیفی، راه‌حل نیست و شرایط پایداری برای نظام ایجاد نمی‌کند. اکنون با نمودار شدن آثار تغییر دوران، باند رفسنجانی روحانی از آنجا که بو کشیده‌اند که ماندن بر سر دو راهی دیگر در اختیار خامنه‌ای نیست و زمان تعیین‌تکلیف ناگزیر به سرعت فرا می‌رسد؛ در قالب دعوت به وحدت، او را به سرکشیدن جامهای زهر بعدی فرا می‌خوانند.
پانویس: ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1 ـ روزنامه حکومتی حمایت- 19بهمن
2 ـ خبرگزاری حکومتی ایلنا- 21بهمن
3 ـ منبع بالا
4 ـ سایت حکومتی رجا نیوز-20بهمن
5 ـ منبع بالا
6 ـ مصطفی تاج‌زاده ـ سایت حکومتی آفتاب نیوز 21بهمن
7 ـ روزنامه جهان صنعت ـ 20بهمن 95.
این صدا، ابتدا از دیدار سران سه قوه نظام در روز 19بهمن شنیده شد. سردژخیم قضاییه خامنه‌ای، آخوند صادق لاریجانی خاستگاه این وحدت را برملا کرد: «دشمنان بدانند حتی اگر اختلاف سلایق بین مردم و مسئولان وجود دارد، اما در مسائل امنیت و منافع ملی همه قوا و مردم متحد هستند» (1).
در مورد «اتحاد قوا» ی نظام همین بس که از یک سو آخوند حسن روحانی اعلام کرد: «در این جلسه، مسایل مهم کشور، منطقه و برخی از مسایل بین‌المللی مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت» و از سوی دیگر علی لاریجانی رئیس مجلس ارتجاع گفت: «درباره مسائل داخلی وحدت نظر وجود داشت». یعنی «مسائل منطقه و برخی از مسائل بین‌المللی» هم‌چنان مورد اختلاف و نزاع است. آخوند حسن روحانی در مورد مسائل منطقه توضیح داد این مسائل «موضوعات مرتبط با عراق و سوریه و همچنین پیام اخیر شورای همکاری خلیج‌فارس» بوده است؛ یعنی که اختلاف و نزاع بر سر مسائل چندان خرده‌ریز و جزیی نیست.
اما فراخوانهای بعدی باند رفسنجانی روحانی به وحدت، نشان داد که در مورد مسائل داخلی هم چندان خبری از وحدت مورد ادعای علی لاریجانی نیست. رسانه‌ها و مهره‌های باند رفسنجانی روحانی یا عناصر نزدیک به آنها به‌باند حاکم گوشزد کردند: «جامعه ما از مشکلات فراوانی رنج می‌برد که… ممکن است دیر یا زود به بحران تبدیل شوند» (2).
مشکلات مورد اشاره چیزی جز کارنامه نظام طی 4دهه حاکمیت نیست؛ از «مسائل و معضلات زیست‌محیطی، تا ناهنجاریهای اجتماعی هم‌چون اعتیاد، طلاق، گسترش خشونت... و فقر و تبعیض و فاصله طبقاتی» (3). باند رفسنجانی روحانی با یادآوری مشکلات و این‌که «هیچ جناحی به تنهایی قادر به حل معضلات مذکور نیست» از باند رقیب تلویحاً می‌خواهد برای حفظ «منافع ملی» زمام امور را به این باند بسپارد. رسانه‌ها و مهره‌های باند خامنه‌ای نیز که دست حریف را خوانده‌اند، هر گونه «آشتی» با کسانی که در «فتنه 88» به‌دنبال «رضایت 'یانکی‌های غربی' و 'شکم‌باره‌های عربی' بودند» را موکول به غلط کردم‌گویی و توبه صریح در پیشگاه «نظام» کرده‌اند. (4) یک مهره باند خامنه‌ای به اسم علی باقری «معاون دبیر سابق شورای عالی امنیت» با گذاشتن شرط توبه برای پیشنهاد دهندگان «آشتی ملی» خاطرنشان کرده است «آشتی ملی، ترفندی برای تبدیل ”فتنه‌گر- مجرم“، به ”مصلح مدعی“ است» (5). این مهره حکومتی سپس می‌افزاید: «همان تفکری که به بهانه جلوگیری از وقوع جنگ» برجام را پذیرفت، قصد دارد به بهانه رفع تهدید جنگ «برجام دیگری» را به نظام تحمیل کند. وی مضمون دعوت مهاجمانه باند رفسنجانی-روحانی به وحدت را، وحدت حول گفتمان «اعتماد به دشمن»، «سازش با استکبار» و «اتکا به بیگانگان» تفسیر کرده است.
با این میزان شکاف بین باندهای حاکم، دعوت به «آشتی ملی» یا «وفاق» یک تعارف و یادآور «همَه با هم» خمینی است که معنای آن «همه با من» بود؛ پاسخ باند خامنه‌ای نیز روشن می‌کند که از قضا تهاجم باند رفسنجانی بازتاب در گل ماندگی نظام است.
به این ترتیب باند رفسنجانی روحانی از یک طرف از «مخاطراتی» سخن می‌گویند که «پس از روی کارآمدن ترامپ» نظام را تهدید می‌کند و از طرف دیگر توصیه می‌كنند «برای این‌که پلاسکوهای دیگری فرو نریزد» (6) و در شرایطی که «وضعیت کشور بسیار خطرناک و پیچیده است»، ضروری است كه «تفاهم عمومی» ایجاد شود. منطور از «تفاهم عمومی» دریافت سهم بیشتری از قدرت است، تا نظام «خدای ناکرده» با «بحرانهایی به مراتب حادتر» روبه‌رو نشود. از طرف دیگر آنها این سهم‌خواهی آشکار را با اتکا به سکوت پرمعنی خامنه‌ای در قبال تحولات اخیر پیش کشیده‌اند؛ چرا که می‌دانند خامنه‌ای بر سر دوراهی مرگباری گیر کرده است؛ این‌که آیا برای حفظ نظام همان راهی را برود که با ذات و ماهیت نظام سازگار است؟ یعنی انقباض، تشدید سرکوب عریان و رویارویی با جامعه جهانی به امید باجگیری؛ یا عقب‌نشینی و سرکشیدن جامهای زهر دیگر و به قول خود خامنه‌ای تنزل بی‌پایان؟
خامنه‌ای می‌داند که در انتهای هر یک از این دو مسیر، چه سرنوشت شومی در انتظار نظامش می‌باشد، از همین رو از سر لاعلاجی و با ”حسرت“ از «دوران طلایی باراک اوباما» (7) به دفع‌الوقت و کش دادن وضعیت موجود پناه برده است، اما روشن است که کش دادن و بلاتکلیفی، راه‌حل نیست و شرایط پایداری برای نظام ایجاد نمی‌کند. اکنون با نمودار شدن آثار تغییر دوران، باند رفسنجانی روحانی از آنجا که بو کشیده‌اند که ماندن بر سر دو راهی دیگر در اختیار خامنه‌ای نیست و زمان تعیین‌تکلیف ناگزیر به سرعت فرا می‌رسد؛ در قالب دعوت به وحدت، او را به سرکشیدن جامهای زهر بعدی فرا می‌خوانند.
پانویس: ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1 ـ روزنامه حکومتی حمایت- 19بهمن
2 ـ خبرگزاری حکومتی ایلنا- 21بهمن
3 ـ منبع بالا
4 ـ سایت حکومتی رجا نیوز-20بهمن
5 ـ منبع بالا
6 ـ مصطفی تاج‌زاده ـ سایت حکومتی آفتاب نیوز 21بهمن
7 ـ روزنامه جهان صنعت ـ 20بهمن 95.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر