لينك به منبع:
زندانی کردن هموطنان مسیحی و یا اعدام آنها به جرم ارتداد توسط رژیم آخوندی
دوشنبه
1آذر95روزنامه حکومتی اطلاعات با وقاحتی بی‌مثال در صدر صفحه اولش خبر داد
که مسیحیان فلسطین پس از ممنوعیت پخش اذان در بیت المقدس، در همبستگی با
هموطنان مسلمانشان، از کلیساهای خود اذان پخش کردند...
به‌عنوان یک مسلمان ایرانی وقتی خبر را شنیدم، در معرض افکار متعددی قرار گرفتم
اول و بیشتر و پررنگ‌تر از هر فکر و احساسی، شرمنده هموطنان مسیحی‌ام شدم که سال‌هاست آخوندها، هموطنان مسیحی را یا زندانی می‌کند یا به جرم ارتداد؟! می‌کشد.
کلیساهایشان را روز به روز محدود و محدودتر می‌کند.
کلیساهای خانگی‌شان را می‌بندد.
رهبرانشان مانند اسقف هوسپیان مهر و اسقف طاطاؤس میکائیلیان و... را ترور وقطعه قطعه می‌کند.
آموزش و پرورش شان بر اساس رسوم و آیین‌هایشان را به‌رغم پذیرش اولیه در همان قانون اساسی نیم بندش، ممنوع می‌کند.
و حتی کار را به جایی رسانده که از مسؤلان کلیساهای ایران خواسته، اسامی غیرمسیحیان مراجعه کننده به کلیساها را به اطلاعات رژیم برسانند!
طبعا روزی رژیم در کنار دیگر جرم و جنایتها و ستم‌هایش، باید پاسخگوی این‌گونه کارهایش هم باشد اما وهنی که در این مورد نسبت به اسلام و پیامبرش می‌شود، درد عمیق‌تری در دل مسلمانان می‌نشاند.
اسلامی که اعتقاد به هر دین و مذهبی را اختیاری می‌دانسته و می‌داند
همه افراد بشر را در برابر خدا یکسان می‌داند و تنها ملاک برتری را ”تقوا“ می دانسته و می‌داند.
آیینی که به صراحت در کتابش قرآن، تأکید کرده مسلمانان در سرزمین‌هایی که در آنها حاکمیت دارند، باید نسبت به مسیحیان یا پیروان حضرت موسی با ملاک و معیار کتاب خود آن ادیان داوری کنند.
پیامبری که مسیحیان مدینه در حضورش، در مسجد مدینه (مسجد النبی) با احساس آرامشی مضاعف، رو به قبلة خویش، آیینهای ویژه‌اشان را برگزار می‌کردند.. و مسلمانان هم در همان محل رو به قبلة خودشان، نمازشان را می‌خواندند.
مذهبی که اولین پیشوایش به حاکمش در مصر (مالک اشتر) می‌نویسد: مردم آن سامان، یا برادر دینی تو هستند یا در (بنیادی‌ترین بیان) همنوعان تو‌اند. (اما اخ لک فی الدین، اما نظیر لک فی الخلق) و با این مقدمه، حقوق برابر آحاد مردم را فارغ از عقیده و مذهب، به فرستاده‌اش یادآوری می‌کند.
مذهبی که در همین روزهای برگزاری مراسم اربعین سالار شهیدان، امام حسین علیه‌السلام، خوب است یادآوری شود که در میان کاروان کربلایش، رزمنده مسیحی هم حضور داشت و...
چه بسیار از این واقعیت‌های تاریخی زیبا و یگانه ساز قلب‌ها که با همین یک خبر (پخش اذان در فلسطین از کلیساها) به ذهن مسلمانان هجوم می‌آورد و به ما، به همه ما مسلمانان یادآور می‌شود که:
آخوندها تنها غمی که ندارند، غم اسلام است و نه تنها دغدغة دین و خدا و اسلام و... ندارند بلکه خود با اعمال و کردارشان، بدترین خصم اسلام و مسلمانی هستند.
خصمی که زشت‌ترین جنایتها را به اسم اسلام انجام می‌دهد و بعد هم آن را به خدا و قرآن و پیامبر نسبت می‌دهند. تا باز هم این آیه قران به ذهن متبادر شود که:
فمن اظلم ممن افتری علی الله کذبا؟
کیست ستمگرتر از آن‌که به خدا دروغ می‌بندد؟!
به‌عنوان یک مسلمان ایرانی وقتی خبر را شنیدم، در معرض افکار متعددی قرار گرفتم
اول و بیشتر و پررنگ‌تر از هر فکر و احساسی، شرمنده هموطنان مسیحی‌ام شدم که سال‌هاست آخوندها، هموطنان مسیحی را یا زندانی می‌کند یا به جرم ارتداد؟! می‌کشد.
کلیساهایشان را روز به روز محدود و محدودتر می‌کند.
کلیساهای خانگی‌شان را می‌بندد.
رهبرانشان مانند اسقف هوسپیان مهر و اسقف طاطاؤس میکائیلیان و... را ترور وقطعه قطعه می‌کند.
آموزش و پرورش شان بر اساس رسوم و آیین‌هایشان را به‌رغم پذیرش اولیه در همان قانون اساسی نیم بندش، ممنوع می‌کند.
و حتی کار را به جایی رسانده که از مسؤلان کلیساهای ایران خواسته، اسامی غیرمسیحیان مراجعه کننده به کلیساها را به اطلاعات رژیم برسانند!
طبعا روزی رژیم در کنار دیگر جرم و جنایتها و ستم‌هایش، باید پاسخگوی این‌گونه کارهایش هم باشد اما وهنی که در این مورد نسبت به اسلام و پیامبرش می‌شود، درد عمیق‌تری در دل مسلمانان می‌نشاند.
اسلامی که اعتقاد به هر دین و مذهبی را اختیاری می‌دانسته و می‌داند
همه افراد بشر را در برابر خدا یکسان می‌داند و تنها ملاک برتری را ”تقوا“ می دانسته و می‌داند.
آیینی که به صراحت در کتابش قرآن، تأکید کرده مسلمانان در سرزمین‌هایی که در آنها حاکمیت دارند، باید نسبت به مسیحیان یا پیروان حضرت موسی با ملاک و معیار کتاب خود آن ادیان داوری کنند.
پیامبری که مسیحیان مدینه در حضورش، در مسجد مدینه (مسجد النبی) با احساس آرامشی مضاعف، رو به قبلة خویش، آیینهای ویژه‌اشان را برگزار می‌کردند.. و مسلمانان هم در همان محل رو به قبلة خودشان، نمازشان را می‌خواندند.
مذهبی که اولین پیشوایش به حاکمش در مصر (مالک اشتر) می‌نویسد: مردم آن سامان، یا برادر دینی تو هستند یا در (بنیادی‌ترین بیان) همنوعان تو‌اند. (اما اخ لک فی الدین، اما نظیر لک فی الخلق) و با این مقدمه، حقوق برابر آحاد مردم را فارغ از عقیده و مذهب، به فرستاده‌اش یادآوری می‌کند.
مذهبی که در همین روزهای برگزاری مراسم اربعین سالار شهیدان، امام حسین علیه‌السلام، خوب است یادآوری شود که در میان کاروان کربلایش، رزمنده مسیحی هم حضور داشت و...
چه بسیار از این واقعیت‌های تاریخی زیبا و یگانه ساز قلب‌ها که با همین یک خبر (پخش اذان در فلسطین از کلیساها) به ذهن مسلمانان هجوم می‌آورد و به ما، به همه ما مسلمانان یادآور می‌شود که:
آخوندها تنها غمی که ندارند، غم اسلام است و نه تنها دغدغة دین و خدا و اسلام و... ندارند بلکه خود با اعمال و کردارشان، بدترین خصم اسلام و مسلمانی هستند.
خصمی که زشت‌ترین جنایتها را به اسم اسلام انجام می‌دهد و بعد هم آن را به خدا و قرآن و پیامبر نسبت می‌دهند. تا باز هم این آیه قران به ذهن متبادر شود که:
فمن اظلم ممن افتری علی الله کذبا؟
کیست ستمگرتر از آن‌که به خدا دروغ می‌بندد؟!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر