لينك به منبع:
زیباکلام - آخوند حسن روحانی
صادق
زیبا کلام از مهرههای باند رفسنجانی روز شنبه 13شهریور 95 طی نامهیی به
آخوند روحانی به ابعاد فساد در حکومت آخوندی اعتراف کرد و نوشت:
«حجم مفاسد اقتصادی آنقدر در جامعه مان زیاد شده که کمتر هفتهیی میگذرد که در آن خبر یک فساد اقتصادی جدید بیرون نیامده باشد. جوامع پیشرفته که جای خود را دارند، آیا در هیچ جامعه همردیف خودمان هم آمار مفاسد اقتصادی حتی نزدیک به آمار مفاسد اقتصادی در ایران میشود؟
جنابعالی بالاترین خدمتی که در مبارزه با فساد میتوانید بنمایید آنست که از جایگاه رئیس جمهور کشور این پرسش ابتدایی و ساده را مطرح فرمایید که 'ما را چه میشود که اینقدر مفاسد اقتصادی در جامعه مان عمومیت پیدا کرده است؟' آیا در کشورهای دیگر هم این همه دستگاه، سازمان، نهادهای مراقبتی، حفاظتی، حراستی، بازرسی، نظارتی، تعزیراتی، اطلاعاتی، امنیتی و... . که در نظام ما برای کنترل و مراقبت تشکیل شده، وجود دارند؟ آیا در جوامع دیگر هم این همه دقت، وسواس، بررسی، موشکافی و رسیدگیهای عقیدتی، سیاسی، اخلاقی، اطلاعاتی و امنیتی که ما در جریان انتصاب، انتخاب، استخدام و گزینش مدیرانمان بکار میبریم، اساساً وجود دارند و اعمال میشوند؟ میدانیم که پاسخ به همه این پرسشها منفی است. از خودمان بپرسیم که چرا در جوامع دیگر که نه این همه دستگاههای بگیر و ببند دارند، نه این همه اصرار میورزند که مدیران و مسئولانشان متدین و طرفدار نظام هایشان باشند، نه جرمی بنام'مفسد فی الارض'دارند، و نه کسی را به این اتهام تا کنون اعدام کردهاند، یک دهم و شاید یک صدم ما مفاسد اقتصادی ندارند؟»
صادق زیبا کلام افزود: «مشکل در نظام اقتصادی بیمار، ناکارآمد و فاسد دولتی حاکم بر کشورمان است. تنها محصول موفق اقتصاد دولتی ایران فساد و فساد و بازه فساد بیشتر بوده است» .
«حجم مفاسد اقتصادی آنقدر در جامعه مان زیاد شده که کمتر هفتهیی میگذرد که در آن خبر یک فساد اقتصادی جدید بیرون نیامده باشد. جوامع پیشرفته که جای خود را دارند، آیا در هیچ جامعه همردیف خودمان هم آمار مفاسد اقتصادی حتی نزدیک به آمار مفاسد اقتصادی در ایران میشود؟
جنابعالی بالاترین خدمتی که در مبارزه با فساد میتوانید بنمایید آنست که از جایگاه رئیس جمهور کشور این پرسش ابتدایی و ساده را مطرح فرمایید که 'ما را چه میشود که اینقدر مفاسد اقتصادی در جامعه مان عمومیت پیدا کرده است؟' آیا در کشورهای دیگر هم این همه دستگاه، سازمان، نهادهای مراقبتی، حفاظتی، حراستی، بازرسی، نظارتی، تعزیراتی، اطلاعاتی، امنیتی و... . که در نظام ما برای کنترل و مراقبت تشکیل شده، وجود دارند؟ آیا در جوامع دیگر هم این همه دقت، وسواس، بررسی، موشکافی و رسیدگیهای عقیدتی، سیاسی، اخلاقی، اطلاعاتی و امنیتی که ما در جریان انتصاب، انتخاب، استخدام و گزینش مدیرانمان بکار میبریم، اساساً وجود دارند و اعمال میشوند؟ میدانیم که پاسخ به همه این پرسشها منفی است. از خودمان بپرسیم که چرا در جوامع دیگر که نه این همه دستگاههای بگیر و ببند دارند، نه این همه اصرار میورزند که مدیران و مسئولانشان متدین و طرفدار نظام هایشان باشند، نه جرمی بنام'مفسد فی الارض'دارند، و نه کسی را به این اتهام تا کنون اعدام کردهاند، یک دهم و شاید یک صدم ما مفاسد اقتصادی ندارند؟»
صادق زیبا کلام افزود: «مشکل در نظام اقتصادی بیمار، ناکارآمد و فاسد دولتی حاکم بر کشورمان است. تنها محصول موفق اقتصاد دولتی ایران فساد و فساد و بازه فساد بیشتر بوده است» .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر