آکسیون و اعتصاب‌غذای سه روزه در کانادا - تورنتو: کارزار جهانی اشرف‌نشانها برای توقف اعدامها و محاکمه سران رژیم آخوندی

لينك به منبع:

ایروین کاتلر، وزیر پیشین دادگستری کانادا

سخنرانی ایروین کاتلر - وزیر دادگستری پیشین کانادا-درآکسیون کانادا
آقای ایروین کاتلر، وزیر پیشین دادگستری کانادا، با حضور در جمع اشرف‌نشانان، طی سخنانی، همبستگی خود را با آنان اعلام کرد.
آقای ایروین کاتلر مبتکر قطعنامه محکومیت قتل‌عام 30000 زندانی سیاسی در سال 67 به‌عنوان جنایت علیه بشریت بود که به اتفاق آراء در پارلمان کانادا در سال 2013 به تصویب رسید.

ایروین کاتلر، نماینده پارلمان و وزیر پیشین دادگستری کانادا:

تشکر از شما به‌خاطر ایستادن و دفاع از آزادی و برای دموکراسی در ایران و برای همبستگی با مردم ایران. وقتی ما گردهم می‌آییم برای مردم ایران است، این از طرف مردم ایران است که هدف سرکوب خامنه‌ای هستند. ما در این نقطه در بیست‌وهشتمین سالگرد قتل‌عام 30000 زندانی سیاسی در تابستان 1988 (1367) گردهم آمده‌ایم. در واقع این یک جنایت علیه بشریت بود. همراه با همکاران پارلمانیم ما یک قطعنامه را حمایت کردیم و من خلاصه آن قطعنامه را برای شما می‌خوانم:

این مجلس قتل‌عام زندانیان سیاسی در تابستان 1988 را به‌عنوان جنایت علیه بشریت محکوم می‌کند، خاطره قربانیان که در گورهای دستجمعی در گورستان خاوران و سایر محلها در ایران دفن شدند را گرامی می‌دارد، و روز یک سپتامبر را به‌عنوان روز همبستگی با زندانیان سیاسی در ایران تعیین می‌کند.

خوشوقتم که با تصویب این قطعنامه در پارلمان کانادا، ما اولین کشوری در جهان شدیم که به اتاق آرا و به صراحت ابعاد آنچه در ایران اتفاق افتاد را به‌عنوان جنایت علیه بشریت بیاد می‌آورد. و ما در حالی گردهم می‌آییم که همین چند روز پیش نوار آیت‌الله منتظری منتشر شد که شواهد تکمیلی نه تنها در مورد قتل‌عام و وحشت اعدامها ارائه داد بلکه سران رژیم ایران را که برخی از آنها همین امروز هم که ما گردهم آمده‌ایم در قدرت هستند مسئول آن اعدامها دانست. آیت‌الله منتظری خطاب به کمیته مرگ در آن زمان که مسئول آن اعدامها بودند صحبت می‌کند. یکی از اعضای کمیته مرگ مصطفی پورمحمدی بود که حالا وزیر دادگستری در ایران است. کسی که باید پشت میله‌های زندان باشد وزیر دادگستری است که بر اعدامهای بیشتری در ایران نظارت کند چون ما در همین ماهی گردهم آمده‌ایم که در دوم همین ماه 25 مسلمان سنی در یک روز توسط همان افرادی که در کمیته مرگ در سال 1988 دخیل بودند اعدام شدند.

بنابراین وقتی می‌گویم ما اینجا برای یادمان و یادآوری هستیم، برای شاهد بودن و برای عمل هستیم. و می‌خواهم با پیشنهاداتی برای عمل که باید فوراً توسط مردم کانادا در هماهنگی با جامعه بین‌المللی انجام شود سخنم را به پایان برسانم.

اولین چیزی که باید مشخص شود این است که قتل‌عامی که در سال 1988 اتفاق افتاد چیزی کمتر از جنایت علیه بشریت نبود همان‌طور که خود پارلمان کانادا آن را اعلام کرد. هیچ قانونی برای محدودیت زمانی در مورد جنایت علیه بشریت وجود ندارد. آنهایی که آن جنایت را آن زمان انجام دادند باید امروز پاسخگو باشند.

دولت کانادا باید به جامعه بین‌المللی بپیوندد تا این جنایت علیه بشریت را به مجامع بین‌المللی نظیر شورای امنیت سازمان ملل ارجاع دهد و اطمینان حاصل کند که دادگاههای بین‌المللی همان‌طور که برای کشتار رواندا برقرار شد، همان‌طور که برای کشتارهای یوگسلاوی سابق برقرار شد، تشکیل شود که قاتلان را پاسخگو بداند.

در سال 2015 تحت (ریاست) روحانی که او را مدره می‌خوانند ایران بیش از 1000نفر را اعدام کرد که بیش از مجموع 25سال گذشته بود و باز اینهایی هستند که ما در مورد آن می‌دانیم. ما در مورد بسیاری دیگر نمی‌دانیم که اعدام می‌شوند و ما در مورد آنها نمی‌شنویم.

بنابراین دوم این‌که کانادا باید از جامعه بین‌المللی بخواهد که به هم بپیوندند که اعدامها (در ایران) را همین حالا متوقف کنند.

کار دیگری که باید صورت گیرد، ما باید از رژیم ایران بخواهیم که همه زندانیان سیاسی را آزاد کند و می‌دانم بسیاری در اینجا اقوام زندانیان سیاسی هستند آخرین باری که در پاریس بودم با خانواده‌های زندانیان سیاسی ملاقات کردم می‌دانم آنها هم در معرض خطر اعدام هستند.

بنابراین من با آنچه شروع کردم به پایان می‌برم که ما در همبستگی با مردم ایران ایستاده‌ایم.. ما اینجا در همبستگی با زندانیان سیاسی در ایران ایستاده‌ایم که توسط کسانی زندانی شده‌اند که باید بخاطر جنایات خودشان پاسخگو باشند و محاکمه شوند. ما اینجا هستیم که از دولت کانادا بخواهیم به جامعه بین‌المللی بپیوندد که اعدامها در ایران را متوقف کند، که به زندانی کردن زندانیان سیاسی در ایران خاتمه دهد، به فرهنگ مصونیت از جنایت خاتمه دهد، عاملان آن را به دست عدالت بسپارد و با مردم ایران با هم مسیری که همه مردم ایران می‌خواهند و ما هم با آنها می‌خواهیم را برویم و آن آزادی، رهایی، دموکراسی، حفاظت از حقوق‌بشر است و به مردم ایران اجازه برخورداری از تمدن بزرگ ایران و ارزشهای ایران را بدهیم که متأسفانه مورد تهاجم است ولی اگر ما مردم ایران را آزاد کنیم، این ارزشها هم همراه با زندانیان سیاسی در ایران آزاد خواهد شد. متشکرم.