حسن
روحانی همراه با تعدادی از وزیران دولت خود و در رأس یک هیأت 60نفره در
روز 6فروردین عازم اسلامآباد پایتخت پاکستان شد. رسانهها و تلویزیون
رژیم، بر خلاف روزنامههای پاکستان که چندان اعتنایی به این سفر نکردند،
تأکید خاصی روی تشریفات این سفر داشتند و با طول و تفصیل درباره شلیک
21گلوله توپ و تزئینات مسیر فرودگاه
تا هتل به قلمفرسایی پرداختند. خود حسن روحانی هم در فرودگاه و پیش از سفر، امیدواری زیادی در مورد نتایج این سفر نشان داد.
اما
جالب آنجا است که این سفر بیشتر به دید و بازدید و مهمانی مانند دیدار با
علمای دینی پاکستان اختصاص پیدا کرد و عجیب آن که حتی یک قرارداد رسمی در
این سفر به امضا نرسید و آنچه امضا شد تنها 6تفاهمنامه بود. تلویزیون رژیم
در این رابطه گفت: «دست آخر هم 6سند همکاری در زمینههای اقتصادی، تجاری،
علمی، فرهنگی، آموزشی و بهداشتی در حضور روحانی و نخستوزیر پاکستان، بین
دو کشور امضا شد» (تلویزیون رژیم- 6اسفند 95).
علت
پوچ درآمدن امیدواریهای حسن روحانی در مورد نتایج این سفر را باید در این
واقعیت دید که اگرچه پاکستان منافع اقتصادی قابل توجهی از رابطه با رژیم
دارد، اما منافع کلانتری با طرفهای دیگر دارد که آن منافع با رابطه با
رژیم تضاد دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر