لينك به منبع:
صبح
سی ام ژوئن در مسیر اتوبان منتهی به محل گردهمایی ویلپنت، شاهد حرکت
اتوبوسهای زیادی بودیم با پلاکهایی از کشورهای مختلف اروپایی که برای
رساندن کهکشانی ها به میعادگاه پر شکوه ترین صحنۀ تاریخی مقاومت در تردد
بودند.
زمانی
که به محل پارکینگ اتوبوسها رسیدیم راننده با موبایل خود در حال
فیلمبرداری از صف اتوبوسها بود و می گفت: پانزده سال راننده اتوبوس هستم و
طی اینمدت اینهمه اتوبوس را در یک محل ندیده بودم.
طبق معمولِ همه ساله سیلِ جمعیت از هر سو به طرف سالن برگزاری مراسم روان بود. مثل همیشه زیبا و شکوهمند. نما و نشانی از ارادۀ یک خلق مصمم برای آزادی که همدل و همراه با قیام آفرینان در داخل، می رفت تا عزم و اردۀ ملی و میهنی یک ملت را در انظار جهانیان به نمایش بگذارد.
وارد سالن که شدیم زیبایی صحنه هایی که برای سخنرانی ها و اجرای مراسم هنری و نمایشی تزئین شده بودند، جلب نظر می کرد و در این بین پرچمهای سه رنگ شیر و خورشید، شکوه و عظمت کهکشان را صد چندان نموده بود.
شور و شوق هموطنان و در واقع کهکشانی ها در هنگام دیدار با همدیگر تماشایی بود و تداعی کنندۀ یک ایرانِ کوچک و نمایی از ایرانِ فردا. ایرانی آزاد، آباد و مستقل.
امسال رفته بودیم تا در حمایت از جوانانِ سلحشور میهن، همانها که در خیابانهای شهرهای کوچک و بزرگ ایران، در مقابل دشمنِ تا بُنِ دندان مسلح قد علم کرده اند و نفس حکومتِ ولایت فقیه را به شماره انداخته اند، در انظار جهانیان نمایشی از همبستگی و انسجامِ یکپارچۀ ملتی را به نمایش بگذاریم که علیرغم تمامی خستگی ها و رنجها و دردها و داغهایی که بر دل دارد، عزم جزم کرده تا کاری کند کارستان.
زیر این سقف بلند
جهان به تماشای ما ایستاده است
دوستان زبان به تحسین گشوده اند
و دشمنانِ خوار و خفیف
چونان مارهای زنگیِ زخمی
به خویش می پیچند
آنچه در روز سی ام ژوئن در گردهمایی بزرگ و پر شکوهِ مقاومت ایران گذشت، حاصل کار و تلاش و زحمت شبانه روزی اعضا و هوادارانی بود که حداقل چهار ماه بی وقفه و خستگی ناپذیر هر کدام گوشه ای از کار را گرفتند و به انجام رساندند. نمایشی از قدرت، انسجام و سازماندهی که نشان از تشکیلاتی منضبط و قدرتمند دارد.
ایکاش مدعیان دروغگوی بی شرم که هر کدام به نوعی بر این مقاومت می تازند، حداقل یک هزارم اینهمه فداکاری و از خودگذشتگی را از خود مایه می گذاشتند و هزینه می کردند تا اندکی باور کنیم آنچه که می گویند و در عمل انجام می دهند، در جهت منافع حکومت سرکوبگرِ ارتجاع نیست؛ اما هیهات که از اینها خیری عاید نخواهد شد.
خیر بزرگ اما از درون شرّی بیرون آمد که حکومت عاجز و درماندۀ آخوندی از سر ناچاری به آن مبادرت ورزیده بود. صرف نظر از هزینه های سنگین و گزافی که پدرخواندۀ تروریسم جهت انجام عملیاتی گسترده در سطح اروپا مجبور به پرداختن آن بود، آنها می خواستند به هر قیمتی در ویلپنت حمام خون به راه بیندازند. چرا؟! چون هیچکس به اندازه آخوندها از خطر سرنگونی و نابودی کاملِ رژیمشان، مطلع نیست و هیچکس به اندازه آنها از دشمنِ اصلی و واقعی این حاکمیت پلید، با خبر نمی باشد.
از اینرو در شرایطی که شورشها و اعتراضات داخلی بی وقفه ادامه دارند و عواقب خروج امریکا از برجام گریبان رژیم را گرفته است و تحریمهای فلج کننده در ماه های آینده از راه می رسند، قافیه آنگونه بر حکومت تنگ شده است که ناچار برای ضربه زدن به تنها آلترناتیو قدرتمند خود، دست به ریسک بزرگی می زند و عملیاتی را توسط عوامل مزدور خویش به سرکردگی یک دیپلمات-تروریست طراحی می کند که چهار کشور اروپایی را در بر می گیرد. قمار بزرگی که بازندۀ اصلی آن را بیشتر در مرداب ورشکستگی فرو می برد. آنهم در شرایطی که می داند حفظ رابطه با اروپا پس از خروج امریکا از برجام، برایش از نان شب نیز واجبتر است.
هر چند این عملیات تروریستی به شکست انجامیده است اما آثار و عواقبی برای حکومت بر جا خواهد گذاشت که غیر قابل جبران خواهند بود. حالا شرایط به گونه ایست که متحدان اروپایی رژیم که بر طبل ادامه تجارتهای سودآور با آخوندها می کوبند، ناچار به تروریسم افسارگسیخه رژیم اعتراف می کنند، مزدورانش را دستگیر نموده و دیپلمات-تروریستش را هم می خواهند پس از سلب مصونیت سیاسی، جهت بازجویی های بیشتر روانۀ بلژیک نمایند.
اینها همه نشانه های ضعف و درماندگی حکومتیست که در مقابله با آلترناتیو قدرتمند خویش، افسارگسیخته و به قول خودشان بسیجی وار، ناچار سر به صخره می کوبند و دچار اشتباهات غیر قابل جبرانی می شوند.
عایدی مقاومت از این حرکت جنون آمیز حکومت، تبدیل شدن به تیتر شماره یک بسیاری از خبرگزاری ها و رسانه های جمعی و روزنامه های معتبر در سراسر جهان است؛ یعنی آخوندها با این حرکت ابلهانه، یکبار دیگر در ابعاد جهانی، آلترناتیو و اپوزیسیون اصلی حکومت خویش را به بهترین شکل ممکن معرفی نمودند. از اینرو کهکشان امسال که در حمایت از قیام آفرینان شکل گرفته بود، بسیار فراتر و آنتنی تر از سالهای گذشته، پیام ملت ایران را به گوش جهانیان رساند و پژواک و انعکاس خروش ملت ایران رساتر از همیشه از ویلپنت به سراسر جهان مخابره گردید.
طبق معمولِ همه ساله سیلِ جمعیت از هر سو به طرف سالن برگزاری مراسم روان بود. مثل همیشه زیبا و شکوهمند. نما و نشانی از ارادۀ یک خلق مصمم برای آزادی که همدل و همراه با قیام آفرینان در داخل، می رفت تا عزم و اردۀ ملی و میهنی یک ملت را در انظار جهانیان به نمایش بگذارد.
وارد سالن که شدیم زیبایی صحنه هایی که برای سخنرانی ها و اجرای مراسم هنری و نمایشی تزئین شده بودند، جلب نظر می کرد و در این بین پرچمهای سه رنگ شیر و خورشید، شکوه و عظمت کهکشان را صد چندان نموده بود.
شور و شوق هموطنان و در واقع کهکشانی ها در هنگام دیدار با همدیگر تماشایی بود و تداعی کنندۀ یک ایرانِ کوچک و نمایی از ایرانِ فردا. ایرانی آزاد، آباد و مستقل.
امسال رفته بودیم تا در حمایت از جوانانِ سلحشور میهن، همانها که در خیابانهای شهرهای کوچک و بزرگ ایران، در مقابل دشمنِ تا بُنِ دندان مسلح قد علم کرده اند و نفس حکومتِ ولایت فقیه را به شماره انداخته اند، در انظار جهانیان نمایشی از همبستگی و انسجامِ یکپارچۀ ملتی را به نمایش بگذاریم که علیرغم تمامی خستگی ها و رنجها و دردها و داغهایی که بر دل دارد، عزم جزم کرده تا کاری کند کارستان.
زیر این سقف بلند
جهان به تماشای ما ایستاده است
دوستان زبان به تحسین گشوده اند
و دشمنانِ خوار و خفیف
چونان مارهای زنگیِ زخمی
به خویش می پیچند
آنچه در روز سی ام ژوئن در گردهمایی بزرگ و پر شکوهِ مقاومت ایران گذشت، حاصل کار و تلاش و زحمت شبانه روزی اعضا و هوادارانی بود که حداقل چهار ماه بی وقفه و خستگی ناپذیر هر کدام گوشه ای از کار را گرفتند و به انجام رساندند. نمایشی از قدرت، انسجام و سازماندهی که نشان از تشکیلاتی منضبط و قدرتمند دارد.
ایکاش مدعیان دروغگوی بی شرم که هر کدام به نوعی بر این مقاومت می تازند، حداقل یک هزارم اینهمه فداکاری و از خودگذشتگی را از خود مایه می گذاشتند و هزینه می کردند تا اندکی باور کنیم آنچه که می گویند و در عمل انجام می دهند، در جهت منافع حکومت سرکوبگرِ ارتجاع نیست؛ اما هیهات که از اینها خیری عاید نخواهد شد.
خیر بزرگ اما از درون شرّی بیرون آمد که حکومت عاجز و درماندۀ آخوندی از سر ناچاری به آن مبادرت ورزیده بود. صرف نظر از هزینه های سنگین و گزافی که پدرخواندۀ تروریسم جهت انجام عملیاتی گسترده در سطح اروپا مجبور به پرداختن آن بود، آنها می خواستند به هر قیمتی در ویلپنت حمام خون به راه بیندازند. چرا؟! چون هیچکس به اندازه آخوندها از خطر سرنگونی و نابودی کاملِ رژیمشان، مطلع نیست و هیچکس به اندازه آنها از دشمنِ اصلی و واقعی این حاکمیت پلید، با خبر نمی باشد.
از اینرو در شرایطی که شورشها و اعتراضات داخلی بی وقفه ادامه دارند و عواقب خروج امریکا از برجام گریبان رژیم را گرفته است و تحریمهای فلج کننده در ماه های آینده از راه می رسند، قافیه آنگونه بر حکومت تنگ شده است که ناچار برای ضربه زدن به تنها آلترناتیو قدرتمند خود، دست به ریسک بزرگی می زند و عملیاتی را توسط عوامل مزدور خویش به سرکردگی یک دیپلمات-تروریست طراحی می کند که چهار کشور اروپایی را در بر می گیرد. قمار بزرگی که بازندۀ اصلی آن را بیشتر در مرداب ورشکستگی فرو می برد. آنهم در شرایطی که می داند حفظ رابطه با اروپا پس از خروج امریکا از برجام، برایش از نان شب نیز واجبتر است.
هر چند این عملیات تروریستی به شکست انجامیده است اما آثار و عواقبی برای حکومت بر جا خواهد گذاشت که غیر قابل جبران خواهند بود. حالا شرایط به گونه ایست که متحدان اروپایی رژیم که بر طبل ادامه تجارتهای سودآور با آخوندها می کوبند، ناچار به تروریسم افسارگسیخه رژیم اعتراف می کنند، مزدورانش را دستگیر نموده و دیپلمات-تروریستش را هم می خواهند پس از سلب مصونیت سیاسی، جهت بازجویی های بیشتر روانۀ بلژیک نمایند.
اینها همه نشانه های ضعف و درماندگی حکومتیست که در مقابله با آلترناتیو قدرتمند خویش، افسارگسیخته و به قول خودشان بسیجی وار، ناچار سر به صخره می کوبند و دچار اشتباهات غیر قابل جبرانی می شوند.
عایدی مقاومت از این حرکت جنون آمیز حکومت، تبدیل شدن به تیتر شماره یک بسیاری از خبرگزاری ها و رسانه های جمعی و روزنامه های معتبر در سراسر جهان است؛ یعنی آخوندها با این حرکت ابلهانه، یکبار دیگر در ابعاد جهانی، آلترناتیو و اپوزیسیون اصلی حکومت خویش را به بهترین شکل ممکن معرفی نمودند. از اینرو کهکشان امسال که در حمایت از قیام آفرینان شکل گرفته بود، بسیار فراتر و آنتنی تر از سالهای گذشته، پیام ملت ایران را به گوش جهانیان رساند و پژواک و انعکاس خروش ملت ایران رساتر از همیشه از ویلپنت به سراسر جهان مخابره گردید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر