لينك به منبع:
آلودگی هوا در اهواز - آرشیو
اگر
بخواهیم کشورها را برحسب اعتراضهای مردمی علیه حاکمان خود دسته‌بندی کنیم،
بی‌شک مردم ما در صدر جدول قرار دارند، چرا که روزی نیست که شاهد تجمعات
اعتراضی متعدد در گوشه و کنار میهنمان نباشیم. تنها نگاهی به دو مورد از
اعتراضهای دامنه داری که جریان دارد، نه همه آنها، این واقعیت را به‌خوبی
بیان می‌کند.
مورد اول اعتراض کارگران کارخانه هپکوی اراک است. کارخانه هپکو در تولید و تأمین ماشین‌آلات راه‌سازی، معدنی و کشاورزی از جمله ماشین‌آلاتی بیل چرخ زنجیری، بیل چرخ لاستیکی، بلدوزر، لودر، بهکو لودر، مینی لودر، غلطک، گریدر، شاول، دامپتراک، لوله گذار، کمباین، تراکتور فعالیت دارد کارگران این کارخانه از سال ۸۶ تاکنون به‌دلیل سوء مدیریت با مشکلات فراوانی مواجهند. کارگران زحمتکش این کارخونه روز 11آبانماه دست به یک راهپیمایی گسترده تا مرکز شهر و تجمع در جلوی محل نمایش جمعه شهر اراک می‌زنند و این در حالی بود این کارگران ستم دیده بارها در پی عدم پرداخت حقوق و معوقاتشان تجمع کرده و دست به اعتصاب زده بودند. به‌طور مشخص تا تاریخ 11آبان 6ماه بود که حقوق خود را دریافت نکرده بودند.
اما به‌رغم این اعتراضات این حقوقها پرداخت نشد ولی یکسری وعده و وعید داده شد که آنها هم عملی نشد، لذا کارگران روز سه‌شنبه 12بهمن در حالیکه تعدادشان به 1000نفر می‌رسید، دست به تظاهرات زدند. لازم به ذکر است که روز قبل از آن هم همزمان با آمدن نوبخت سخنگوی کابینه آخوند روحانی به اراک، آنها مقابل ساختمان استانداری تجمع کرده بودند. به هرحال اعتراض و ایستادگی این کارگران آن‌قدر برای رژیم جدی شد که وزارت صنایع رژیم برای آن ستاد رفع موانع و بحران تشکیل داد.
البته ظاهراً این ستاد برای حل مشکلات کارگران تشکیل شده، ولی وقتی کارگران و سایر اقشار میهنمان روی خواسته‌هایشان می‌ایستند برای این‌که این اعتراض بقول خود رژیم، امنیتی یعنی سیاسی نشود، دست به عقب‌نشینی البته در حرف و دادن وعده و وعید می‌زند، چون خودشان به‌خوبی می‌دانند که این اعتراضهای به ظاهر صنفی تک نمود نیست و در حقیقت اگر ادامه پیدا کند راه به امنیت رژیم می‌برد.
به هرحال در این مورد رژیم دست به مانور حل مسأله زد و در حرف قرار شده که کارفرما همه مطالبات کارگران شرکت هپکو را تا اسفند ماه پرداخت کند و همچنین قرار شد حدود 45 میلیارد تومان از تسهیلات بانکی که از دی ماه از سوی ستاد تسهیل و رفع موانع تولید وزارت صنعت، معدن و تجارت رژیم برای هپکو در نظر گرفته شده بود هر چه سریعتر پرداخت شود و واگذاری این کارخانه به بخش خصوصی هم فعلاً انجام نشود.
اما کارگران از آنجا که شناخت درستی از وعده‌های کارگزاران این رژیم دارند می‌گویند تا زمان دریافت بخش نخست مطالبات، به اعتراضات خود در محل کارخانه ادامه خواهند داد. یعنی اعتمادی به این حرفها ندارند.
موضوع و مورد دیگر مسأله آلودگی هوا و مشکل محیط‌زیست و اعتراضات مستمر مردم در این رابطه است.
در حال حاضر مشکل آلودگی هوای شهرها یک معضل جدی است. رژیم یک دستگاه عریض و طویلی دارد به اسم حفاظت محیط‌زیست که رئیسش هم معصومه ابتکار است که این دستگاه هم مثل سایر ارگانهای رژیم هیچ کارایی ندارد، جز این‌که محل درآمدی باشد برای کارگزاران خود رژیم. در مورد شرح وظایف این ارگان یکی دیگر از کارگزاران رژیم در شورای قلابی شهر بندرعباس می‌گوید: «مدیریت در حوزه محیط‌زیست بیشتر شبیه یک شوخی است و در اندازه حرکت‌های نمادین و یا نهایتاً ارائه آمار و ابراز تأسف مانده است.»
در روزهای اخیر معصومه ابتکار که به خوزستان سفرکرده بود با اعتراض مردم خوزستان روبه‌رو می‌شود. رسانه‌های رژیم در این رابطه نوشتند: «مردم شادگان با تجمع اعتراض‌آمیز و سردادن شعارهایی مبنی بر وضعیت نامناسب محیط‌زیست در استان خوزستان از رئیس این سازمان استقبال کردند.»
و مردم اهواز هم روز جمعه 15بهمن 95 در اعتراض بی‌عملی در قبال بحران گرد و خاک در استان خوزستان تجمع کردند.
این معترضان شعار می‌دادند: ابتکار_استعفا و خوزستان زنده به گور شد.
روز قبل هم یعنی 14بهمن، مردم اهواز در پایان همایش به‌اصطلاح روز جهانی تالاب ها، اقدام به دادن شعار کردند که برخی از این شعارها عبارت بود از:
'ابتکار باید استعفا دهد'، 'خانم دکتر ابتکار لطفاً در خوزستان زندگی کنید' و 'ما در اهواز در حال مردن هستیم'
بدلیل این‌که شعارها برای دقایقی کوتاه جو همایش را به تنش کشید، مردم را از سالن خارج کردند.
سابقه امر به‌طور مختصر این است که ارگانهای غارتگر رژیم برای زدن چاههای نفت اقدام به خشکاندن تالابها می‌کنند، خشک شدن این تالابها هم باعث تولید گرد و خاک یا ریزگردها می‌شود، در مواردی هم رژیم اقدامی برای رساندن آب به این تالابها نمی‌کند که عمدی است تا این تالابها خشک شود.
به‌طور خلاصه تاثیر خشک شدن این تالابها روی محیط‌زیست را آخوند مجید ناصری‌نژاد نماینده رژیم از شادگان این طور اعتراف می‌کند «گاهی اوقات دلسوزان می‌پرسند که خوزستانی‌ها چرا با لحن تند صحبت می‌کنند. حقیقت این است که خوزستانی‌ها آرام آرام از ریزگرد، گردو غبار و پساب نابود می‌شوند و می‌میرند.»
همین آخوند در ادامه صحبتهایش می‌گوید که امروز 23استان درگیر مسأله ریزگردها هستند و اعتراف می‌کند که علتش هم خشک کردن تالابهاست.
لذا مردم شهرهای دیگر ایران هم به این وضعیت اعتراض دارند. همین چند وقت پیش مردم اراک به‌خاطر وضعیت آلودگی هوا اعتراض کرده بودند و اسم تجمع خود را هم گذاشته بودند «اعتراض علیه قتل‌عام بی‌صدا».
یا عضو شورای قلابی شهر بندرعباس می‌گوید: «بندرعباس به شهر بیماران و مردگان تبدیل می‌شود.. در صورت ادامه این روند به‌زودی باید منتظر مهاجرت مردم سرزمین‌مان به کشورهای دیگر به‌دلیل آلودگی‌ها و مشکلات زیست محیطی باشیم.»
در تهران هم خود کارگزاران رژیم رسماً اعلام می‌کنند که در ماه آبان 412نفر از هموطنان ما فوت شده‌اند که علت عمده آن آلودگی هواست.
معصومه ابتکار هم در مصاحبه‌یی اعتراف می‌کند، طبق گزارشی که پیشتر تهیه شده مردم 9 میلیارد دلار از آلودگی هوا زیان می‌بینند که این رقم امروز حدود 30 میلیارد دلار است.
مورد اول اعتراض کارگران کارخانه هپکوی اراک است. کارخانه هپکو در تولید و تأمین ماشین‌آلات راه‌سازی، معدنی و کشاورزی از جمله ماشین‌آلاتی بیل چرخ زنجیری، بیل چرخ لاستیکی، بلدوزر، لودر، بهکو لودر، مینی لودر، غلطک، گریدر، شاول، دامپتراک، لوله گذار، کمباین، تراکتور فعالیت دارد کارگران این کارخانه از سال ۸۶ تاکنون به‌دلیل سوء مدیریت با مشکلات فراوانی مواجهند. کارگران زحمتکش این کارخونه روز 11آبانماه دست به یک راهپیمایی گسترده تا مرکز شهر و تجمع در جلوی محل نمایش جمعه شهر اراک می‌زنند و این در حالی بود این کارگران ستم دیده بارها در پی عدم پرداخت حقوق و معوقاتشان تجمع کرده و دست به اعتصاب زده بودند. به‌طور مشخص تا تاریخ 11آبان 6ماه بود که حقوق خود را دریافت نکرده بودند.
اما به‌رغم این اعتراضات این حقوقها پرداخت نشد ولی یکسری وعده و وعید داده شد که آنها هم عملی نشد، لذا کارگران روز سه‌شنبه 12بهمن در حالیکه تعدادشان به 1000نفر می‌رسید، دست به تظاهرات زدند. لازم به ذکر است که روز قبل از آن هم همزمان با آمدن نوبخت سخنگوی کابینه آخوند روحانی به اراک، آنها مقابل ساختمان استانداری تجمع کرده بودند. به هرحال اعتراض و ایستادگی این کارگران آن‌قدر برای رژیم جدی شد که وزارت صنایع رژیم برای آن ستاد رفع موانع و بحران تشکیل داد.
البته ظاهراً این ستاد برای حل مشکلات کارگران تشکیل شده، ولی وقتی کارگران و سایر اقشار میهنمان روی خواسته‌هایشان می‌ایستند برای این‌که این اعتراض بقول خود رژیم، امنیتی یعنی سیاسی نشود، دست به عقب‌نشینی البته در حرف و دادن وعده و وعید می‌زند، چون خودشان به‌خوبی می‌دانند که این اعتراضهای به ظاهر صنفی تک نمود نیست و در حقیقت اگر ادامه پیدا کند راه به امنیت رژیم می‌برد.
به هرحال در این مورد رژیم دست به مانور حل مسأله زد و در حرف قرار شده که کارفرما همه مطالبات کارگران شرکت هپکو را تا اسفند ماه پرداخت کند و همچنین قرار شد حدود 45 میلیارد تومان از تسهیلات بانکی که از دی ماه از سوی ستاد تسهیل و رفع موانع تولید وزارت صنعت، معدن و تجارت رژیم برای هپکو در نظر گرفته شده بود هر چه سریعتر پرداخت شود و واگذاری این کارخانه به بخش خصوصی هم فعلاً انجام نشود.
اما کارگران از آنجا که شناخت درستی از وعده‌های کارگزاران این رژیم دارند می‌گویند تا زمان دریافت بخش نخست مطالبات، به اعتراضات خود در محل کارخانه ادامه خواهند داد. یعنی اعتمادی به این حرفها ندارند.
موضوع و مورد دیگر مسأله آلودگی هوا و مشکل محیط‌زیست و اعتراضات مستمر مردم در این رابطه است.
در حال حاضر مشکل آلودگی هوای شهرها یک معضل جدی است. رژیم یک دستگاه عریض و طویلی دارد به اسم حفاظت محیط‌زیست که رئیسش هم معصومه ابتکار است که این دستگاه هم مثل سایر ارگانهای رژیم هیچ کارایی ندارد، جز این‌که محل درآمدی باشد برای کارگزاران خود رژیم. در مورد شرح وظایف این ارگان یکی دیگر از کارگزاران رژیم در شورای قلابی شهر بندرعباس می‌گوید: «مدیریت در حوزه محیط‌زیست بیشتر شبیه یک شوخی است و در اندازه حرکت‌های نمادین و یا نهایتاً ارائه آمار و ابراز تأسف مانده است.»
در روزهای اخیر معصومه ابتکار که به خوزستان سفرکرده بود با اعتراض مردم خوزستان روبه‌رو می‌شود. رسانه‌های رژیم در این رابطه نوشتند: «مردم شادگان با تجمع اعتراض‌آمیز و سردادن شعارهایی مبنی بر وضعیت نامناسب محیط‌زیست در استان خوزستان از رئیس این سازمان استقبال کردند.»
و مردم اهواز هم روز جمعه 15بهمن 95 در اعتراض بی‌عملی در قبال بحران گرد و خاک در استان خوزستان تجمع کردند.
این معترضان شعار می‌دادند: ابتکار_استعفا و خوزستان زنده به گور شد.
روز قبل هم یعنی 14بهمن، مردم اهواز در پایان همایش به‌اصطلاح روز جهانی تالاب ها، اقدام به دادن شعار کردند که برخی از این شعارها عبارت بود از:
'ابتکار باید استعفا دهد'، 'خانم دکتر ابتکار لطفاً در خوزستان زندگی کنید' و 'ما در اهواز در حال مردن هستیم'
بدلیل این‌که شعارها برای دقایقی کوتاه جو همایش را به تنش کشید، مردم را از سالن خارج کردند.
سابقه امر به‌طور مختصر این است که ارگانهای غارتگر رژیم برای زدن چاههای نفت اقدام به خشکاندن تالابها می‌کنند، خشک شدن این تالابها هم باعث تولید گرد و خاک یا ریزگردها می‌شود، در مواردی هم رژیم اقدامی برای رساندن آب به این تالابها نمی‌کند که عمدی است تا این تالابها خشک شود.
به‌طور خلاصه تاثیر خشک شدن این تالابها روی محیط‌زیست را آخوند مجید ناصری‌نژاد نماینده رژیم از شادگان این طور اعتراف می‌کند «گاهی اوقات دلسوزان می‌پرسند که خوزستانی‌ها چرا با لحن تند صحبت می‌کنند. حقیقت این است که خوزستانی‌ها آرام آرام از ریزگرد، گردو غبار و پساب نابود می‌شوند و می‌میرند.»
همین آخوند در ادامه صحبتهایش می‌گوید که امروز 23استان درگیر مسأله ریزگردها هستند و اعتراف می‌کند که علتش هم خشک کردن تالابهاست.
لذا مردم شهرهای دیگر ایران هم به این وضعیت اعتراض دارند. همین چند وقت پیش مردم اراک به‌خاطر وضعیت آلودگی هوا اعتراض کرده بودند و اسم تجمع خود را هم گذاشته بودند «اعتراض علیه قتل‌عام بی‌صدا».
یا عضو شورای قلابی شهر بندرعباس می‌گوید: «بندرعباس به شهر بیماران و مردگان تبدیل می‌شود.. در صورت ادامه این روند به‌زودی باید منتظر مهاجرت مردم سرزمین‌مان به کشورهای دیگر به‌دلیل آلودگی‌ها و مشکلات زیست محیطی باشیم.»
در تهران هم خود کارگزاران رژیم رسماً اعلام می‌کنند که در ماه آبان 412نفر از هموطنان ما فوت شده‌اند که علت عمده آن آلودگی هواست.
معصومه ابتکار هم در مصاحبه‌یی اعتراف می‌کند، طبق گزارشی که پیشتر تهیه شده مردم 9 میلیارد دلار از آلودگی هوا زیان می‌بینند که این رقم امروز حدود 30 میلیارد دلار است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر