لينك به منبع:
گذرنامه
معیارهای
مربوط به اعتبار پاسپورت کشورها میتوانند در طول زمان تغییر کنند. اتباع
یک کشور میتوانند در یک مقطع زمانی به آسانی به کشورهای دیگر مسافرت کنند
اما اتفاقات بعدی میتواند شرایط را متفاوت سازد. ایران تحت حاکیمت آخوندها
یکی از «برجستهترین نمونهها» در این وضعیت است.
شرکت مشاوره مالی آرتون کپیتال که سالانه شاخص گذرنامه کشورها را اندازهگیری میکند، در گزارش جدید خود در سال 2017 گذرنامهی ایرانی (تحت نظام ولایتفقیه ) را یکی از ضعیفترین گذرنامههای جهان از نظر مسافرت بدون ویزا توصیف کرده است. این شرکت ایران (تحت حاکمیت آخوندها) را از نظر درجهبندی قدرت گذرنامههای جهان از میان 199کشور در رتبه 190 قرار میدهد. این شاخص، قدرت سفر خارجی برای دارندگان گذرنامه کشورهای مختلف در جهان بدون نیاز به ویزا را اساس تحقیق خود قرار داده است.
در حال حاضر گذرنامه ایرانی به صاحب آن اجازه ورود بدون ویزا به ۳۶ کشور را میدهد. نام برخی از این 36 کشور که به دارندگان پاسپورت ایرانی بدون ویزا اجازه ورود میدهند، عبارتند از: کیپ ورد، سیشل، توگو، گویان، ونزوئلا، سوریه، هائیتی، عراق، ماکائو، مالدیو، تیمور شرقی، قبرس شمالی، پالائو، ساموآ، تووالو، لائوس، دومینیکا.
از میان ۱۹۹ کشور فهرستشده، گذرنامه تنها ۹ کشور از ایران ضعیفتر است که از جمله میتوان به بنگلادش، سریلانکا، سودان جنوبی، اتیوپی، سومالی، سوریه، افغانستان و عراق اشاره کرد.
کشور مسلمان و آسیایی اندونزی قبلاً اعلام کرده بود که شهروندان ایران دیگر نمیتوانند در فرودگاههای این کشور ویزای ورود را روی پاسپورت خود داشته باشند. قبل از اندونزی، گرجستان هم بهطور یک جانبه قرارداد لغو روادید با اتباع ایران را باطل اعلام کرده بود.
در سال 2012 بر اساس تحقیقی که توسط مؤسسه مهاجرت هنلی اند پارتنرز (Henley & Partners) انجام شد، گذرنامهایرانی یکی از بیاعتبارترین گذرنامههای جهان بود و در بین امتیازبندی ۰ تا ۱۰۰، ایران در رتبه ۹۶ قرار داشت. در سال 2014 طبق گزارش انجمن بینالمللی حمل و نقل هوایی، یاتا، ارزش گذرنامه ایران بعد از کرهشمالی قرار گرفت و جزو بیاعتبارترین گذرنامههای جهان محسوب شد. رتبه اعلام شده در آن موقع از بین ۱۷۵ کشور برای ایران ۱۵۰ بود؛ و اکنون نیز در 2017 از میان 199کشور در رتبه 190 قرار دارد.
این وضعیت در حالی است که یکی از وعدههای شیخ ”تدبیر و امید ”روحانی شیاد، در سال 92 که بارها هم اعلام کرده بود عزت بخشی به پاسپورت ایرانی بود.
خبرگزاری فارس در مرداد ماه 95 در این رابطه نوشت: «روحانی در خردادماه 1392 و در کشاکش رقابتهای انتخاباتی، با شرکت در برنامه ”انتخاب ایرانی” که در شبکه جهانی جامجم با موضوع پاسخ به سؤالات ایرانیان خارج از کشور پخش میشد، اظهار داشت: «در واقع همه سؤالات به سیاست خارجی بازمیگردد. باید بدانید که ارزش پاسپورت علامت نوع رابطه ما با دنیاست؛ اگر روابط ما با کشوری، قارهای یا کل جهان صمیمی و بر مبنای احترام متقابل و منافع متقابل، روابط گرمی شد، آنوقت شهروند ایرانی در آن کشور جایگاه دیگری پیدا میکند، در آن صورت چهره ایرانی را که میبینند، بهعنوان چهره دوست نگاه میکنند و پاسپورت هم جایگاه خود را پیدا میکند».
در همین رابطه آخوند علی اسلامی عضو خبرگان ارتجاع از استان قزوین در شهریور95 به انزوای بینالمللی رژیم اعتراف کرد و گفت: «وضع کنونی ما در جهان جای نگرانی دارد و کشورهای بیاهمیت و بیشخصیتی که جایگاهی در جهان ندارند نیز ما را تحقیر میکنند. با پاسپورت ایرانی برخورد بدی میکنند. امیدواریم دولت به این مسأله توجه کند که در دنیا وضعیت خوبی نداریم و این وضعیت را جبران کند وگرنه در تاریخ ایران ثبت میشود که انقلاب اسلامی در این مقطع بسیار تضعیف و تحقیر شد».
بیتردید این مسأله نیز دلیل دیگری بر انزوای تمامعیار رژیم در جامعه جهانی است. انزوایی که نتیجه سیاست صدور تروریسم و دخالتهایش در سایر کشورهای از جمله کشورهای منطقه است.
شرکت مشاوره مالی آرتون کپیتال که سالانه شاخص گذرنامه کشورها را اندازهگیری میکند، در گزارش جدید خود در سال 2017 گذرنامهی ایرانی (تحت نظام ولایتفقیه ) را یکی از ضعیفترین گذرنامههای جهان از نظر مسافرت بدون ویزا توصیف کرده است. این شرکت ایران (تحت حاکمیت آخوندها) را از نظر درجهبندی قدرت گذرنامههای جهان از میان 199کشور در رتبه 190 قرار میدهد. این شاخص، قدرت سفر خارجی برای دارندگان گذرنامه کشورهای مختلف در جهان بدون نیاز به ویزا را اساس تحقیق خود قرار داده است.
در حال حاضر گذرنامه ایرانی به صاحب آن اجازه ورود بدون ویزا به ۳۶ کشور را میدهد. نام برخی از این 36 کشور که به دارندگان پاسپورت ایرانی بدون ویزا اجازه ورود میدهند، عبارتند از: کیپ ورد، سیشل، توگو، گویان، ونزوئلا، سوریه، هائیتی، عراق، ماکائو، مالدیو، تیمور شرقی، قبرس شمالی، پالائو، ساموآ، تووالو، لائوس، دومینیکا.
از میان ۱۹۹ کشور فهرستشده، گذرنامه تنها ۹ کشور از ایران ضعیفتر است که از جمله میتوان به بنگلادش، سریلانکا، سودان جنوبی، اتیوپی، سومالی، سوریه، افغانستان و عراق اشاره کرد.
کشور مسلمان و آسیایی اندونزی قبلاً اعلام کرده بود که شهروندان ایران دیگر نمیتوانند در فرودگاههای این کشور ویزای ورود را روی پاسپورت خود داشته باشند. قبل از اندونزی، گرجستان هم بهطور یک جانبه قرارداد لغو روادید با اتباع ایران را باطل اعلام کرده بود.
در سال 2012 بر اساس تحقیقی که توسط مؤسسه مهاجرت هنلی اند پارتنرز (Henley & Partners) انجام شد، گذرنامهایرانی یکی از بیاعتبارترین گذرنامههای جهان بود و در بین امتیازبندی ۰ تا ۱۰۰، ایران در رتبه ۹۶ قرار داشت. در سال 2014 طبق گزارش انجمن بینالمللی حمل و نقل هوایی، یاتا، ارزش گذرنامه ایران بعد از کرهشمالی قرار گرفت و جزو بیاعتبارترین گذرنامههای جهان محسوب شد. رتبه اعلام شده در آن موقع از بین ۱۷۵ کشور برای ایران ۱۵۰ بود؛ و اکنون نیز در 2017 از میان 199کشور در رتبه 190 قرار دارد.
این وضعیت در حالی است که یکی از وعدههای شیخ ”تدبیر و امید ”روحانی شیاد، در سال 92 که بارها هم اعلام کرده بود عزت بخشی به پاسپورت ایرانی بود.
خبرگزاری فارس در مرداد ماه 95 در این رابطه نوشت: «روحانی در خردادماه 1392 و در کشاکش رقابتهای انتخاباتی، با شرکت در برنامه ”انتخاب ایرانی” که در شبکه جهانی جامجم با موضوع پاسخ به سؤالات ایرانیان خارج از کشور پخش میشد، اظهار داشت: «در واقع همه سؤالات به سیاست خارجی بازمیگردد. باید بدانید که ارزش پاسپورت علامت نوع رابطه ما با دنیاست؛ اگر روابط ما با کشوری، قارهای یا کل جهان صمیمی و بر مبنای احترام متقابل و منافع متقابل، روابط گرمی شد، آنوقت شهروند ایرانی در آن کشور جایگاه دیگری پیدا میکند، در آن صورت چهره ایرانی را که میبینند، بهعنوان چهره دوست نگاه میکنند و پاسپورت هم جایگاه خود را پیدا میکند».
در همین رابطه آخوند علی اسلامی عضو خبرگان ارتجاع از استان قزوین در شهریور95 به انزوای بینالمللی رژیم اعتراف کرد و گفت: «وضع کنونی ما در جهان جای نگرانی دارد و کشورهای بیاهمیت و بیشخصیتی که جایگاهی در جهان ندارند نیز ما را تحقیر میکنند. با پاسپورت ایرانی برخورد بدی میکنند. امیدواریم دولت به این مسأله توجه کند که در دنیا وضعیت خوبی نداریم و این وضعیت را جبران کند وگرنه در تاریخ ایران ثبت میشود که انقلاب اسلامی در این مقطع بسیار تضعیف و تحقیر شد».
بیتردید این مسأله نیز دلیل دیگری بر انزوای تمامعیار رژیم در جامعه جهانی است. انزوایی که نتیجه سیاست صدور تروریسم و دخالتهایش در سایر کشورهای از جمله کشورهای منطقه است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر