لينك به منبع:
احمد رمضان
ضربه‌ای
که کمرم را نشکند بی‌شک من را تقویت می‌کند. این جمله بیاد ماندی را یاسر
عرفات رهبر فقید فلسطین، بعد از ضرباتی که مقاومت فلسطین در دهه 80 میلادی
متحمل شد، بر زبان راند. اکنون نیز مردم سوریه بعد از اشغال حلب به فکر
آینده انقلاب و ادامه آن هستند.
احمد رمضان از اعضای ائتلاف ملی سوریه با اشاره به ضرورت وجود یک استراتژی جدید نظامی توسط اپوزیسیون، در مصاحبه با تلویزیون عربی به این سؤال که اصلیترین کاری که اپوزیسیون بعد از سقوط حلب در دست انجام دارد چیست؟ پاسخ می‌دهد.
احمد رمضان از اعضای ائتلاف ملی سوریه:
شهر حلب یکی از مناطق مهم آزاد شده بود. ضروری است که یک استراتژی جدید نظامی تدوین شود تا با وضعیت و حوادث بر روی زمین مطابقت داشته باشد. ما اکنون با رژیم فروپاشیده اسد درگیر نیستیم بلکه با کشورهایی درگیر هستیم که شبه‌نظامیان خارجی را به سوریه سرازیر کرده و برنامه و طرحهای خودشان را دارند. ما باید موضع روشنی درباره تروریسمی که از خارج از مرزها آمده، داشته باشیم زیرا این تروریسم انقلاب سوریه را تضعیف کرده است.
بشار اسد و رژیم ایران تلاش می‌کنند با نشر اکاذیب و ادعاهایی دروغین در داخل از تقسیم بندی جامعه سوریه سوءاستفاده کنند.
دخالت روسیه در سوریه بر همگان روشن است. کاروان اهالی شرق حلب که می‌خواست خارج شود ابتدا پست بازرسی روسها آن را متوقف کرد بعد از آن پست بازرسی حزب‌الله لبنان و سپاه پاسداران رژیم ایران کاروان را متوقف کرد. آنجا حتی یک سرباز از نظامیان بشار اسد حضور نداشتند که سوری باشد. این واقعیت صحنه کنونی است. باید به سراغ تدوین استراتژی جدید برای برخورد با محیط پیرامون در منطقه و جهان باید رفت.
شکی نیست که در کنار حمایت سیاسی نیاز به کمکهای لجستیکی هم هست. خواست ما این است که بعد از این قربانی که مردم سوریه داده‌اند باید در کنار آنها قرار بگیرند. علاوه بر این مردم سوریه امروز در برابر یک پروژه خطرناک رژیم ایران که خاورمیانه و منطقه را تهدید می‌کند، ایستاده‌اند. بنابراین تمامی کشورهای منطقه ذیربط هستند که در کنار مردم سوریه قرار بگیرند تا در برابر طرحها و اعمال رژیم ایران بایستند. رژیم ایران تلاش می‌کند که به دریای مدیترانه و دریای سرخ و عراق برسد. این رژیم تلاش می‌کند که منطقه را تقریباً به‌طور کامل به گروگان بگیرد. در نتیجه ما در حال زور آزمایی با این پروژه بزرگ هستیم که بیش از 80هزار مزدور را در داخل سوریه منتشر کرده است.
بگذارید به این نکته اشاره کنم که طرفی که کمک به مردم سوریه را متوقف کرده و اجازه رسیدن آن به داخل را نمی‌دهد و باعث شده که امور به این نقطه که در آن هستیم، برسد، کشورهای عربی یا ترکیه نیستند بلکه آمریکا و به‌طور مشخص دولت اوباماست.
دولت اوباما در سال 2011 تلاش کرد بگوید در کنار مردم سوریه ایستاده و رابرت فورد سفیر خود در دمشق را به حما فرستاد که مورد استقبال بیش از نیم میلیون تظاهر کننده در شهر حماه قرار گرفت اما بعد از آن، عقب‌نشینی را شروع کرد تا جایی که رژیم ایران و حزب‌الله لبنان توانستند به داخل سوریه بیایند. همکاری آمریکا با رژیم ایران ادامه یافت و مطلقاً آمریکا موضعی که حاکی از محکومیت دخالتهای رژیم ایران در سوریه باشد، نگرفت. وقتیکه روسها هم در سوریه وارد شدند، باز هم موضع آمریکا عقب‌نشینی بود. امری که باعث استمرار جنگ و دشمنی روسها و رژیم ایران در خاک سوریه و تسلط و اشغال آنها در این سرزمین شد.
آمریکا از یک سو عملیات اشغال سوریه را برای روسها و رژیم ایران، ساده کرد و از سوی دیگر مانع از آن شد که مردم سوریه هر گونه توان نظامی به‌دست بیاورند تا با آن بتوانند به این تهاجمات بزرگ پاسخ دهند.
احمد رمضان از اعضای ائتلاف ملی سوریه با اشاره به ضرورت وجود یک استراتژی جدید نظامی توسط اپوزیسیون، در مصاحبه با تلویزیون عربی به این سؤال که اصلیترین کاری که اپوزیسیون بعد از سقوط حلب در دست انجام دارد چیست؟ پاسخ می‌دهد.
احمد رمضان از اعضای ائتلاف ملی سوریه:
شهر حلب یکی از مناطق مهم آزاد شده بود. ضروری است که یک استراتژی جدید نظامی تدوین شود تا با وضعیت و حوادث بر روی زمین مطابقت داشته باشد. ما اکنون با رژیم فروپاشیده اسد درگیر نیستیم بلکه با کشورهایی درگیر هستیم که شبه‌نظامیان خارجی را به سوریه سرازیر کرده و برنامه و طرحهای خودشان را دارند. ما باید موضع روشنی درباره تروریسمی که از خارج از مرزها آمده، داشته باشیم زیرا این تروریسم انقلاب سوریه را تضعیف کرده است.
بشار اسد و رژیم ایران تلاش می‌کنند با نشر اکاذیب و ادعاهایی دروغین در داخل از تقسیم بندی جامعه سوریه سوءاستفاده کنند.
دخالت روسیه در سوریه بر همگان روشن است. کاروان اهالی شرق حلب که می‌خواست خارج شود ابتدا پست بازرسی روسها آن را متوقف کرد بعد از آن پست بازرسی حزب‌الله لبنان و سپاه پاسداران رژیم ایران کاروان را متوقف کرد. آنجا حتی یک سرباز از نظامیان بشار اسد حضور نداشتند که سوری باشد. این واقعیت صحنه کنونی است. باید به سراغ تدوین استراتژی جدید برای برخورد با محیط پیرامون در منطقه و جهان باید رفت.
شکی نیست که در کنار حمایت سیاسی نیاز به کمکهای لجستیکی هم هست. خواست ما این است که بعد از این قربانی که مردم سوریه داده‌اند باید در کنار آنها قرار بگیرند. علاوه بر این مردم سوریه امروز در برابر یک پروژه خطرناک رژیم ایران که خاورمیانه و منطقه را تهدید می‌کند، ایستاده‌اند. بنابراین تمامی کشورهای منطقه ذیربط هستند که در کنار مردم سوریه قرار بگیرند تا در برابر طرحها و اعمال رژیم ایران بایستند. رژیم ایران تلاش می‌کند که به دریای مدیترانه و دریای سرخ و عراق برسد. این رژیم تلاش می‌کند که منطقه را تقریباً به‌طور کامل به گروگان بگیرد. در نتیجه ما در حال زور آزمایی با این پروژه بزرگ هستیم که بیش از 80هزار مزدور را در داخل سوریه منتشر کرده است.
بگذارید به این نکته اشاره کنم که طرفی که کمک به مردم سوریه را متوقف کرده و اجازه رسیدن آن به داخل را نمی‌دهد و باعث شده که امور به این نقطه که در آن هستیم، برسد، کشورهای عربی یا ترکیه نیستند بلکه آمریکا و به‌طور مشخص دولت اوباماست.
دولت اوباما در سال 2011 تلاش کرد بگوید در کنار مردم سوریه ایستاده و رابرت فورد سفیر خود در دمشق را به حما فرستاد که مورد استقبال بیش از نیم میلیون تظاهر کننده در شهر حماه قرار گرفت اما بعد از آن، عقب‌نشینی را شروع کرد تا جایی که رژیم ایران و حزب‌الله لبنان توانستند به داخل سوریه بیایند. همکاری آمریکا با رژیم ایران ادامه یافت و مطلقاً آمریکا موضعی که حاکی از محکومیت دخالتهای رژیم ایران در سوریه باشد، نگرفت. وقتیکه روسها هم در سوریه وارد شدند، باز هم موضع آمریکا عقب‌نشینی بود. امری که باعث استمرار جنگ و دشمنی روسها و رژیم ایران در خاک سوریه و تسلط و اشغال آنها در این سرزمین شد.
آمریکا از یک سو عملیات اشغال سوریه را برای روسها و رژیم ایران، ساده کرد و از سوی دیگر مانع از آن شد که مردم سوریه هر گونه توان نظامی به‌دست بیاورند تا با آن بتوانند به این تهاجمات بزرگ پاسخ دهند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر