جلسه همبستگی با کارزار بین المللی دادخواهی قتل عام سال ۶۷ مجاهدین خلق

لينك به منبع:

  29 شهریور 1395 

جلسه همبستگی با کمپین دادخواهی قتل عام سال ۶۷ مجاهدین خلق، توسط حامیان استرالیایی دموکراسی برای ایران، از سنا و مجلس فدرال استرالیا در کانبرا

روز ۱۵ سپتامبر به میزبانی سناتور ژان ویلیامز به دعوت کمیته دوستان حامی دمکراسی در ایران- استرالیا، با عنوان ایران بریفینگ, در سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۹۸۸ بعد از افشای نوار و صدای آیت الله منتظری و مسئولیت جامعه جهانی در قبال یک جنایت علیه بشریت برگزار شد. در این جلسه ابتدا آقای پیتر مورفی مسئول کمیته استرالیایی های حامی دموکراسی در ایران و آقای برایان میدوی رهبر پروتستانهای استرالیا و رییس گراس هوس کانبرا و از حامیان پرشور مقاومت ایران طی سخنانی با بیان خلاصه ای از چگونگی و تاریخچه قتل عام سال ۶۷ که در زمره جنایت علیه بشریت و نسل کشی از مخالفان جدی رژیم بنیادگرای خمینی بود، همبستگی خود را با کمپین دادخواهی این قتل عام جنایتکارانه و در همبستگی با مقاومت ایران و بازماندگان و خانواده های این شهیدان، اعلام کردند. آقای پیتر مورفی در مورد قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۹۸۸ گفت: این یک مسئله بسیار جدی در ایران و در منطقه است چرا که مسئله نقض حقوق بشر در ایران بسیار جدی تر از دیگر نقاط خاورمیانه است.

آقای برایان میدوی رییس گراس هوس کانبرا نیز در بخشی از صحبت های خود تاکید کرد که به دلیل نادیده گرفتن آن قتل عام و جنایت های که رژیم در گذشته مرتکب شده, امروزه پاسخگوی هیچ یک از جنایتی که مرتکب می شود نیست و همه دخالتهای تروریستی این رژیم در ایران و منطقه خاورمیانه تا به امروز از سوی جامعه جهانی بی جواب مانده است. وی در ادامه سخنانش با اشاره به مشروعیت و اعتبار مقاومت ایران در سطح بین المللی و ایران و خاورمیانه اشاره کرد و گفت: امسال در پاریس ما شاهد بودیم که صد هزار نفر از سرتاسر دنیا بهمراه هئیت هایی از حدود ۶۰ کشور در این گردهمائی شرکت کردند. آنچه که بسیار بارز بود, رابطه کشورهای عربی با مقاومت ایران بود که نشان میدهد این مقاومت بخوبی قادر است که رژیم ایران را سرنگون نماید, بنابراین این قتل عام باید مورد پیگیری جدی جامعه جهانی قراربگیرد.
سپس آقایان دکتر علی زاهدی و محمد صادقپور، پیرامون کمپین دادخواهی قتل عام سال ۶۷ سخنانی ایراد نمودند وآقای محمد صادقپور از برگزار کنندگان این جلسه در بخشی از صحبت های خود گفت که این جنایت که توسط رژیم ایران به انجام رسیده, همانطور که سازمان عفو بین الملل, دیدبان حقوق بشر, فدراسیون حقوق جهانی حقوق بشر و همچنین پارلمان فدرال کانادا در سالهای مختلف تاکید نموده اند, یک جنایت علیه بشریت است و باید عاملان این جنایت بدست عدالت سپرده شوند، تا امروز بدون حسابرسی از رژیم ملایان و جنایتکارانی که دراین نسل کشی دست داشته اند، بی جواب مانده است،

سخنرانان جلسه همچنین در سخنانشان از دولت استرالیا و جامعه بین المللی خواهان رسیدگی به این نسل کشی جنایتکارانه که با فتوای مستقیم خمینی جلاد انجام گرفت، شدند و اعلام نمودند شکنجه گران و قاتلان دست اندر کار این جنایت هولناک تا به امروز بدون مجازات مانده اند و عمده آنان نیز از مسئولین و رهبران دولت آخوند روحانی هستند.
سپس در ادامه این جلسه آقای محمد اسماعیل میرشاهی از هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران بعنوان زندانی سیاسی سابق و یکی از نجات یافتگان قتل عام ۶۷، سخنان افشاگرانه ای از مشاهدات خود در زندانهای رژیم در زمان قتل عام فجیع زندانیان سال ۶۷ بیان کرد که بشدت حاضران را تحت تاثیر قرار داد.

هم چنین, آقای رز هارت, نماینده مجلس از حزب کارگر در سخنان کوتاهی با اشاره به اینکه این جنایت باید بطور جدی توسط سازمان ملل مورد پیگیری واقع شود و نباید آنرا نادیده گرفت و بهمین دلیل باید آنرا دنبال کرد تا زمینه پیگیری های عملی ان فراهم شود. سپس خانم سناتورکلر مور، از حزب کارگراسترالیا ، با اشاره به تخلیه لیبرتی و خروج و جابجای موفق آخرین باقی ماندگان کمپ لیبرتی به آلبانی ابرازخرسندی نموده و هم چنین حمایت خود را از تشکیل دادگاهی برای به محاکمه کشاندن عاملان و آمران قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۹۸۸ را اعلام نمود. سناتور ژان ویلیامز از حزب حاکم استرالیا، نیز ضمن خوش آمد گوئی به همه حاضران وابراز همدردی با خانواده های قربانیان قتل عام سال ۱۳۶۷، نیز از انتقال امن مجاهدین خلق ایران به آلبانی ابراز خرسندی نمود و گفت که در آینده به حمایت خود از مقاومت ایران هم چنان ادامه خواهد داد.
در پایان این جلسه شرکت کننده گان با ابراز تاسف از سازش دولت استرالیا بااین رژیم جنایتکار ابراز داشتند،بخاطرمعاملات تجاری، استرالیا و دیگر کشورهای جهان چشم خود را بر جنایات و نقض فاحش حقوق بشر درایران بسته اند. آنان هم چنین تاکید کردند که حامیان استرالیایی دموکراسی در ایران باید به تلاشها و فعالیتهایشان برای محکوم کردن قتل عام سال ۶۷ و نقض جاری حقوق بشر درایران بیافزایند.