جستجوی این وبلاگ

۱۳۹۵ شهریور ۱۹, جمعه

لرزهای ناشی از جنبش دادخواهی درر رژيم آخوند چرا؟ آیا واقعاً محاكمه مسئولان قتل عام 67 جشم اندازي دارد؟

لينك به منبع:


با این‌که هنوز حدود یک ماه هست که از حرکت جنبش دادخواهی گذشته، اما طی روزهای گذشته، کارگزاران و رسانه‌های رژیم، به‌صورت رسمی نسبت به دستاوردهای این جنبش، واکنش نشان دادند. به چند نمونه از این واکنشها توجه کنید:

پاسدار محسن رضایی در سایتش تابناک: به نظر من اینها در حال یک درگیری با ما هستند، بالاتر از این، بالاتر از این کار هم دارند علیه ما انجام می‌دهند، آخرین خبری که من دارم این است که اتحادیه مجالس اروپا 19سپتامبر یا بیستم سپتامیر یک جلسه دارد، یکی از موضوعات موضوع حقوق‌بشر در ایران هست. منافقین با عربستان و اسراییلی‌ها، یک در حقیقت محاکمه نامه‌یی، اتهام نامه‌یی علیه ما درست کرده‌اند که 400 تا بند دارد، اطلاعات غلط و دروغ را جمع کردند می‌خواهند شبیه همان کنفرانس اسلامی که علیه ما 4 تا بند آوردند و در کنفرانس اسلامی بیانیه علیه ما گرفتند می‌خواهند یک چنین بیانیه‌یی بگیرند که سران کشورهای اروپایی ارتباطشان را با ایران نزدیک نکنند. در حقیقت اروپا فاصله بگیرد از ایران. خب این الآن در دستور کارشان است، دو سه ماه پیش اینها گروه‌های ضدانقلاب را علیه ما بسیج کردند.

سایت حکومتی راه دانا 17شهریور: کریمی قدوسی نماینده مجلس از مشهد گفت:  امام خمینی در مورد اعدام‌ مجاهدین حکمی اسلامی و انقلابی صادر کردند که در این حکم آمده بود تمامی منافقینی که در زندان به‌سر می‌برند و بر مواضع خود پایبند هستند بایستی قتل‌عام شوند، این اقدام توسط قاضیان دینی و اسلامی صورت پذیرفت… . با وجود حمایتهایی که از گفته‌های منتظری می‌شود، ما نمی‌گذاریم که این افراد به انقلاب هزینه وارد کنند.

-      سایت حکومتی راه دانا 17شهریور: نقوی حسینی عضو کمیسیون امنیت مجلس: آل سعود به‌دلیل ناکامی در منطقه، با برگزاری کنفرانس مشترک با مجاهدین در پاریس، قصد حمایت از این گروه تروریستی دارد و در چنین شرایطی، فایل صوتی آقای منتظری منتشر می‌شود و از سوی دیگر، علی مطهری با نگارش نامه به پورمحمدی وزیر دادگستری، پازل دشمن در جهت احیای مجاهدین را تکمیل می‌کند.

-      کیهان خامنه‌ای 16شهریوررشته‌های داخلی و خارجی در امنیت ستیزی: ما در مباحث امنیتی نظامی، طی هفته‌های اخیر شاهد پدیده‌های «هم تکمیل» بوده‌ایم. در پاریس یک مقام سعودی با حضور در نشست سازمان مجاهدین، از توافق امنیتی بین دستگاه امنیتی عربستان و سازمان نفاق خبر می‌دهد... چند روز بعد و در جریان سالگرد عملیات... مجاهدین به خاک ایران موسوم به فروغ جاویدان ، بیت آلوده منتظری نواری را پخش می‌کند که، مجاهدین مظلوم معرفی و از آنان حمایت شده است... در واقع در همه این اقدامات حوزه امنیتی و نیروی مدافع کشور در روز خطر در معرض نفرت‌پراکنی گروه‌های معاند قرار می‌گیرد.

-      سایت حکومتی عصر امروز 14شهریور: مجاهدین اگر در حال حاضر نیز توبه نکنند و از همراهی با دشمنان این ملت دست برندارند همانند سال 67 جوخه‌های مرگ در کمین آنها خواهد بود.

اینها بخش کوچکی از واکنشهاست که می‌توان آنها را به دو دسته کلی تقسیم کرد، یک دسته واکنش شخصیتهای سیاسی خارجی هست که تحت‌تاثیر جنبش دادخواهی قرار گرفتند. برای نمونه، طی سمینار جوامع ایرانیان، که روز سیزده شهریور در پاریس برگزار شد، آقای برنارد کوشنر، وزیر خارجه پیشین فرانسه، گفت: «سی و سه هزار نفر اعدام شدند. سؤال این است که دادگاه جزایی بین‌المللی در لاهه، چه می‌کرد؟»، یا آقای استیونسون، از شخصیتهای برجسته سیاسی، با اشاره به افشاگری که درباره آخوند پورمحمدی شد، گفت: «یک جانی بر مسند وزارت دادگستری رژیم در ایران!» و تأکید کرد که این قابل‌تحمل نیست. همین‌طور آقای اد رندل رئیس کنوانسیون حزب دموکرات آمریکا که امسال برگزار شد، با اشاره به افشاگریهای جنبش دادخواهی، گفت: «آنچه سازمان مجاهدین برایش جنگیده بسیار با آنچه میهن‌پرستان اولیه آمریکا برایش مبارزه کردند، مشترک است» .



اما دسته دوم واکنشها، مربوط می‌شود به رژیم. رژیم ابتدا تلاش کرد با سکوت از کنار پیامدهای جنبش دادخواهی علیه خودش، بگذرد. اما از چند روز پیش دیگر تحمل نکرد و پیاپی واکنش نشان داد. برای نمونه، پاسدار رضایی با وحشت انگشت می‌گذارد روی این‌که مجاهدین می‌خواهند بیانیه‌یی در پارلمان اروپا، درباره قتل‌عام 67 تصویب کنند که باعث می‌شود اروپا از ما فاصله بگیرد. یا کریمی قدوسی، عضو مجلس ارتجاع در هنگام دفاع از فتوای قتل‌عام خمینی، با صراحت از واژه «قتل‌عام» استفاده می‌کند. کیهان خامنه‌ای هم انتشار نوار صوتی آقای منتظری را، روغنکاری چرخ ماشین مجاهدین در داخل کشور عنوان می‌کند.

البته رژیم معمولاً از اشاره و اذعان به نقش و عملکرد و جایگاه مقاومت ایران می‌ترسد و زمانی هم آن را مرز سرخ کرده بود. چه اتفاقی افتاده که حالا این‌طور واکنش نشان می‌دهد؟

واقعیت این است که جنبش دادخواهی که توسط خانم رجوی اعلام شد، بر اساس طرح و هدفی مشخص حرکت کرد و الآن هم در حال پیشروی است. درست است که یکی از اهداف این جنبش، دادگاهی کردن سران و کارگزاران این رژیم، به‌خاطر جنایت تابستان 67 است، اما هدف بالاتر این است که زهر حقوق‌بشر را هم به حلقوم این رژیم بریزد. به‌ویژه رژیم ولایت‌فقیه از ابتدا بر دو پایه سرکوب در داخل و صدور ارتجاع در خارج خودش را حفظ کرده است. حالا با زهرخوری اتمی و قرار گرفتن در آستانه زهر منطقه‌ای، با بن‌بست و باتلاق مواجه شده. برای همین، سفت و سخت به پایه سرکوب در داخل چسبیده است. به‌ویژه که از خشم انفجاری جامعه هم خبر دارد. و برای همین حاضر نیست از اعدامهای جمعی که طی یک ماه گذشته شدت به آن داده، کوتاه بیاید.. حالا وقتی مقاومت ایران جنبشی راه می‌ندازد که نقض حقوق‌بشر و جنایتهای بی‌شمار رژیم را هدف قرار می‌دهد، امر مهمی است. یعنی مجبور کردن رژیم به این‌که حتی با یک گام عقب‌نشینی، دست‌کم مجبور بشود اعدامها را کم کند. که معنای این ترک و شکافی بزرگ در طلسم اختناق رژیم است که حاصلش، انفجار اجتماعی مردم خواهد بود. واکنش رژیم به جنبش دادخواهی هم به‌خاطر همین است. به‌ویژه که می‌بینیم لرزه‌های ناشی از این جنبش دادخواهی به درون رژیم راه پیدا کرده که به‌طور مستقیم و غیرمستقیم به این اذعان کرده‌اند. نمونه مستقیمش سایت پاسدار رضایی است که فوقا اشاره شد و یک نمونه از اعتراف غیرمستقیم هم حرفهای دیروز آخوند معمتد، نماینده خامنه‌ای در سپاه قدس گیلان است که گفت: «رخنه تفکر [مجاهدین] در لایه‌های حکومتی، خطری بسیار جدی برای انقلاب اسلامی می‌باشد... » بعد هم تأکید می‌کند مجاهدین در پی سرنگونی نظام هستند. یا سایت حکومتی شهید نیوز روز هفده شهریور، با وحشت از قول آدام‌ارلی، سخنگوی پیشین وزارت‌خارجه آمریکا گفت: «بیرون از ایران، و همچنین در داخل ایران، سازمانی معتبر وجود دارد که به نارضایتی‌ها سمت و سو می‌بخشد: سازمان مجاهدین خلق» . پس رژیم می‌بیند که این دشمن جدیش، در مسیر ریختن زهر حقوق‌بشر به حلقومش می‌باشد و برای همین وحشتزده، واکنش شده است.

البته بحث محاکمه مسئولان قتل‌عام 67 از مدتها پیش مطرح بود. اما آیا واقعاً تحقق آن چشم‌انداز روشنی می‌تواند داشته باشد؟

این موضوع را می‌شود از جنبه‌های مختلف بررسی کرد. برای نمونه، مگر کسی باور می‌کرد رژیم پای زهرخوری اتمی بیاید؟ اما بیش از صد رشته افشاگری مجاهدین و فعالیتهای مستمرشان، در نهایت رژیم را مجبور کرد بر روی زانوان خونین، زهر اتمی را سر بکشد. پس در زمینه زهرحقوق‌بشر هم می‌شود. به‌ویژه بعد از افشای سند صوتی آقای منتظری.

واکنشهای رژیم و به‌ویژه وحشت پاسدار رضایی که مجاهدین می‌خواهند با تصویب بیانه در پارلمان اروپا، اروپا را از ما دور کنند، به‌روشنی نشون می‌دهد که خط جنبش دادخواهی به درون رژیم راه برده و در حال هل دادن رژیم به نقطه‌ای است که جام زهر حقوق‌بشر را هم سر بکشد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر