لينك به منبع:
هلاکت پاسداران در سوریه
سردمداران
رژیم از انواع فشارهایی که بر گرده نظام افزایش می‌یابد و آن را در باتلاق
برجام بیشتر فرو می‌برد ابراز نظرهای زیاد کرده‌اند از جمله:
تلویزیون رژیم -5مرداد: ”رئیس شورای راهبری خارجی ایران می‌گوید آمریکاییها با عهدشکنی و فشارهای نانوشته‌یی که به دیگر کشورها آورده‌اند، مانع از اجرای درست برجام شده‌اند. به گفته خرازی، راه خروج از مشکلات تکیه بر توان داخلیست ”.
کمال خرازی: ”باید بدانیم که این فشارها برداشته نخواهد شد به دلایل مسائل پیچیده‌تری که بین ما و آنها وجود دارد. ما تفاوتهای اساسی نگرشی داریم نسبت به مسائل، و طبیعتاً آنها از فشارهای خودشان استفاده خواهند کرد برای مسأله برجام و امثال آن“.
مهدی طائب سرکرده قرارگاه عمار- 5مرداد: شرایط زمان جنگ صفین را به وجود آوردند تا با فشار به ولی‌فقیه، ما را مجبور به عقب‌نشینی از سوریه کنند.
آمریکا شرط گذاشته که اگر می‌خواهید 200 میلیارد دلار شما آزاد شود باید دست از حمایت غزه، سوریه و حزب‌الله بردارید... بعضی در داخل دائم برای عدم برداشته شدن تحریمها بهانه می‌آورند... آمریکا در برجام تلاش کرد تا ما را از میدان هسته‌یی خارج کند و موفق هم شد.. بعضی در داخل به‌دنبال اجرای برجام 2 از طریق خروج ما از سوریه، رها نمودن و عدم حمایت حزب‌الله هستند... بعضی در داخل تلاش دارند تا این‌گونه تبلیغ کنند که با اجرای برجام 2 و آزادسازی پول و دلارهای مصادره شده مشکلات اقتصادی کشور حل می‌شود'.
مهدی محمدی عضو تیم مذاکره‌کننده پاسدار جلیلی- 5مرداد: ”ریشه اصلی این قضایا به توافق هسته‌یی برمی‌گردد آمریکاییها می‌خواهند با توجه به طرح «برجام۲» ایران را درگیر یک پرونده منطقه‌یی کنند. آنها برای این‌که ایران را وادار کنند تا وارد مذاکرات منطقه‌یی بشود ناچارند فشارها را افزایش دهند. آمریکاییها اهدافی از این کار دارند “.
روزنامه حکومتی حمایت-6مرداد: ”با بالا گرفتن موضوع اجرای برجام، بار دیگر مسأله هجمه حقوق‌بشری علیه کشورمان کلید خورده است و راهبرد رسانه‌یی کشورهای غربی برای گره زدن موضوع توافق هسته‌یی با وضعیت حقوق‌بشر ایران اسلامی در دستور کار قرار گرفته است. وزارت‌خارجه انگلیس دو روز پیش در گزارشی مداخله جویانه و مغرضانه مدعی شد:” پیشینه حقوق‌بشری ایران کماکان موجب نگرانی است“. ! در این گزارش ادعاها... در خصوص مجازاتهای اسلامی، حقوق زنان و روزنامه‌نگاران و... به سیاق همیشگی جمهوری اسلامی ایران به نقض حقوق‌بشر متهم شده است! “
...
حالا سؤال این است که این فشارهایی که سردمداران رژیم می‌گویند دارد زیاد می‌شود آیا همان فشارهایی است که قبل از برجام بود یا صحبت از فشارهایی جدید است؟
واقعیت این است که فشارهای قبلی روی رژیم سرجایش هست و به‌رغم اعلام رسمی لغو تحریمها تغییرات اندکی کرده. اما اکنون فشارهای جدید هم به آنها اضافه می‌شوند. مجموع اینها همان فشارهایی هستند که مهدی محمدی، عضو تیم مذاکره‌کننده سعید جلیلی با عبارت «عمیق شونده» از آنها اسم برده. این فشارها هم طیفی را تشکیل می‌دهد از محکوم کردن تا هشدار و تا اقدام مشخص. برای نمونه، فشار کشورهای منطقه که در غالب بیانیه کنفرانس سران اتحادیه عرب علیه رژیم صادر و اعلام شد؛ گزارش بانکی مون که در آن نسبت به آزمایشهای موشکی رژیم و دخالتهای منطقه‌ایش ابراز نگرانی شده بود. همین‌طور گزارش وزارت‌خارجه انگلیس درباره وضعیت حقوق‌بشر در ایران که در آن آمده است: «پیشینه حقوق‌بشری ایران کماکان موجب نگرانی است و شواهد کمی دال بر تغییرات در خصوص (حقوق‌بشر در ایران) وجود دارد» .
خرازی وزیر خارجه پیشین رژیم، هم صحبت از چیزی به نام «فشارهای نانوشته» می‌کند. منظور از فشارهای نانوشته، همان چیزی است که کارگزاران و رسانه‌های رژیم، بارها از آن با عنوان «بدعهدی‌های آمریکا» نام می‌برند. موضوع هم روشن است. هر چند آمریکا تحریمهای مربوط به اتمی را رسماً برداشته، حتی وزیر خارجه‌‌اش هم می‌آید و به شرکتها و بانکها می‌گوید بروید با ایران قرارداد ببندید، اما همین آمریکا تحت فشار کنگره و افکار عمومی، شرایطی را به وجود آورده که در عمل بانکها حاضر به معامله با رژیم نیستند. چون می‌دانند رابطه با رژیم ریسک تحریم شدن خودشان توسط آمریکا را دارد و می‌دانند که شرایط بی‌ثبات رژیم ممکن است سرمایه‌گذاریهای آنها را در ایران بر باد بدهد.
جالب این‌که روز4مرداد تلویزیون رژیم گزارشی پخش کرد که حتی بانکهای کشوری مثل اوکراین، که به قول تلویزیون رژیم به‌خاطر جنگ و وضعیت خراب اقتصادی، تشنه رابطه بانکی‌اند، حتی آنها هم حاضر به معامله بانکی با رژیم نیستند و «اعلام می‌کنند ایران جزو کشورهای پر ریسک و پر خطره» . از طرفی اگر این فشارها رسمی بود، دست رژیم هم بازتر بود تا دست به اقدامی بزند، اما الآن که به‌طور قانونی آمریکا تحریمهای اتمی را برداشته و رژیم حرفی نمی‌تواند بزند، اما از آن طرف تحریمها در عمل ادامه پیدا کرده است. این همان وضعیتی است که کمال خرازی از آن با عنوان «فشارهای نانوشته» یاد می‌کند.
سمت و سوی این فشارها هم مشخص است. همان‌طور که فوقاً آمد، مهدی محمدی از اعضای تیم مذاکره‌کننده سعید جلیلی گفته است که «به نظر من این اقدامات عمق پیدا خواهد کرد» و «احتمال افزایش آنها وجود داره»، چرا؟ جواب این چرایی را خرازی وزیر خارجه اسبق رژیم داده است، او می‌گوید: «این فشارها برداشته نخواهد شد به دلایل مسائل پیچیده‌تری که بین ما و آنها وجود دارد» . بعد اضافه می‌کند که: «ما تفاوتهای اساسی نگرشی داریم نسبت به مسائل» . منظور از این تفاوتها چیست؟
واقعیت این است که رژیم از نظر ماهیت نمی‌تواند دست از تروریسم و دخالت در منطقه بردارد. از آنطرف، حرف طرفهای غربی هم با رژیم این است که باید دخالت در منطقه را متوقف کنی. برای همین هم آن «فشارهای نانوشته» را روی رژیم وارد می‌کنند، تا مجبورش کنند از دخالت منطقه‌یی و تروریسم عقب‌نشینی کند.
رژیم هم اگر عقب بنشیند، به قول خامنه‌ای باید خطش را در کرمانشاه و همدان ببندد. پس نمی‌تواند از جنگ‌افروزی منطقه‌یی و دخالتهای تروریستی دست بردارد، در نتیجه این تعارض ادامه پیدا می‌کند و البته طرفهای مقابل هم فشارها را نه تنها کم نمی‌کنند، بلکه بیشتر می‌کنند. همین دیروز که سند راهبردی سیاست‌گذاری حزب دموکرات آمریکا منتشر شد در آن علاوه بر این‌که رژیم را «اصلی‌ترین رژیم در حمایت از تروریسم» عنوان کردند، به‌روشنی گفتند: «در صورت انجام (تلاش برای رسیدن به سلاح اتمی) از سوی ایران، تردیدی برای توسل به اقدام نظامی نخواهیم کرد... دموکراتها از فعالیت‌های ثبات‌زدای ایران در منطقه، از جمله پشتیبانی از گروه‌های تروریستی مانند حزب‌الله... جلوگیری کرده، با برنامه موشکی ایران مقابله می‌کنند» ؛
خبرگزاری سپاه پاسداران موسوم به فارس هم روز 6مرداد نوشت، دموکراتها در این سند «به استفاده از تحریمها در برابر ایران اذعان کردند و تحریمهای غیرهسته‌یی را با قوت اعمال و در صورت لزوم آنها را تشدید خواهند کرد» . بنابراین سمت و سوی فشارها آن هم به‌صورت بسیار جدی عمیق شونده است.
اما این‌که فشارها تا کجا زیاد شده و عمیق می‌شوند، باید گفت تا جاییکه رژیم مجبور بشود برجام2، یعنی زهر منطقه‌یی را سر بکشد. به قول مهدی طائب سرکرده قرارگاه عمار که فوقا آمد: ”شرایطی به وجود آوردند تا با فشار بر ولی‌فقیه، ما را مجبور به عقب‌نشینی از سوریه بکنند “.
یعنی این «فشارهای نانوشته» تا جایی که رژیم مجبور بشود دست از دخالتهای منطقه‌یی‌اش بردارد، عمیق‌تر و جدی‌تر می‌شود. یا رژیم به برجام 2 تن می‌دهد یا باید تحمل فشارهای فزاینده را بپذیرد.
تلویزیون رژیم -5مرداد: ”رئیس شورای راهبری خارجی ایران می‌گوید آمریکاییها با عهدشکنی و فشارهای نانوشته‌یی که به دیگر کشورها آورده‌اند، مانع از اجرای درست برجام شده‌اند. به گفته خرازی، راه خروج از مشکلات تکیه بر توان داخلیست ”.
کمال خرازی: ”باید بدانیم که این فشارها برداشته نخواهد شد به دلایل مسائل پیچیده‌تری که بین ما و آنها وجود دارد. ما تفاوتهای اساسی نگرشی داریم نسبت به مسائل، و طبیعتاً آنها از فشارهای خودشان استفاده خواهند کرد برای مسأله برجام و امثال آن“.
مهدی طائب سرکرده قرارگاه عمار- 5مرداد: شرایط زمان جنگ صفین را به وجود آوردند تا با فشار به ولی‌فقیه، ما را مجبور به عقب‌نشینی از سوریه کنند.
آمریکا شرط گذاشته که اگر می‌خواهید 200 میلیارد دلار شما آزاد شود باید دست از حمایت غزه، سوریه و حزب‌الله بردارید... بعضی در داخل دائم برای عدم برداشته شدن تحریمها بهانه می‌آورند... آمریکا در برجام تلاش کرد تا ما را از میدان هسته‌یی خارج کند و موفق هم شد.. بعضی در داخل به‌دنبال اجرای برجام 2 از طریق خروج ما از سوریه، رها نمودن و عدم حمایت حزب‌الله هستند... بعضی در داخل تلاش دارند تا این‌گونه تبلیغ کنند که با اجرای برجام 2 و آزادسازی پول و دلارهای مصادره شده مشکلات اقتصادی کشور حل می‌شود'.
مهدی محمدی عضو تیم مذاکره‌کننده پاسدار جلیلی- 5مرداد: ”ریشه اصلی این قضایا به توافق هسته‌یی برمی‌گردد آمریکاییها می‌خواهند با توجه به طرح «برجام۲» ایران را درگیر یک پرونده منطقه‌یی کنند. آنها برای این‌که ایران را وادار کنند تا وارد مذاکرات منطقه‌یی بشود ناچارند فشارها را افزایش دهند. آمریکاییها اهدافی از این کار دارند “.
روزنامه حکومتی حمایت-6مرداد: ”با بالا گرفتن موضوع اجرای برجام، بار دیگر مسأله هجمه حقوق‌بشری علیه کشورمان کلید خورده است و راهبرد رسانه‌یی کشورهای غربی برای گره زدن موضوع توافق هسته‌یی با وضعیت حقوق‌بشر ایران اسلامی در دستور کار قرار گرفته است. وزارت‌خارجه انگلیس دو روز پیش در گزارشی مداخله جویانه و مغرضانه مدعی شد:” پیشینه حقوق‌بشری ایران کماکان موجب نگرانی است“. ! در این گزارش ادعاها... در خصوص مجازاتهای اسلامی، حقوق زنان و روزنامه‌نگاران و... به سیاق همیشگی جمهوری اسلامی ایران به نقض حقوق‌بشر متهم شده است! “
...
حالا سؤال این است که این فشارهایی که سردمداران رژیم می‌گویند دارد زیاد می‌شود آیا همان فشارهایی است که قبل از برجام بود یا صحبت از فشارهایی جدید است؟
واقعیت این است که فشارهای قبلی روی رژیم سرجایش هست و به‌رغم اعلام رسمی لغو تحریمها تغییرات اندکی کرده. اما اکنون فشارهای جدید هم به آنها اضافه می‌شوند. مجموع اینها همان فشارهایی هستند که مهدی محمدی، عضو تیم مذاکره‌کننده سعید جلیلی با عبارت «عمیق شونده» از آنها اسم برده. این فشارها هم طیفی را تشکیل می‌دهد از محکوم کردن تا هشدار و تا اقدام مشخص. برای نمونه، فشار کشورهای منطقه که در غالب بیانیه کنفرانس سران اتحادیه عرب علیه رژیم صادر و اعلام شد؛ گزارش بانکی مون که در آن نسبت به آزمایشهای موشکی رژیم و دخالتهای منطقه‌ایش ابراز نگرانی شده بود. همین‌طور گزارش وزارت‌خارجه انگلیس درباره وضعیت حقوق‌بشر در ایران که در آن آمده است: «پیشینه حقوق‌بشری ایران کماکان موجب نگرانی است و شواهد کمی دال بر تغییرات در خصوص (حقوق‌بشر در ایران) وجود دارد» .
خرازی وزیر خارجه پیشین رژیم، هم صحبت از چیزی به نام «فشارهای نانوشته» می‌کند. منظور از فشارهای نانوشته، همان چیزی است که کارگزاران و رسانه‌های رژیم، بارها از آن با عنوان «بدعهدی‌های آمریکا» نام می‌برند. موضوع هم روشن است. هر چند آمریکا تحریمهای مربوط به اتمی را رسماً برداشته، حتی وزیر خارجه‌‌اش هم می‌آید و به شرکتها و بانکها می‌گوید بروید با ایران قرارداد ببندید، اما همین آمریکا تحت فشار کنگره و افکار عمومی، شرایطی را به وجود آورده که در عمل بانکها حاضر به معامله با رژیم نیستند. چون می‌دانند رابطه با رژیم ریسک تحریم شدن خودشان توسط آمریکا را دارد و می‌دانند که شرایط بی‌ثبات رژیم ممکن است سرمایه‌گذاریهای آنها را در ایران بر باد بدهد.
جالب این‌که روز4مرداد تلویزیون رژیم گزارشی پخش کرد که حتی بانکهای کشوری مثل اوکراین، که به قول تلویزیون رژیم به‌خاطر جنگ و وضعیت خراب اقتصادی، تشنه رابطه بانکی‌اند، حتی آنها هم حاضر به معامله بانکی با رژیم نیستند و «اعلام می‌کنند ایران جزو کشورهای پر ریسک و پر خطره» . از طرفی اگر این فشارها رسمی بود، دست رژیم هم بازتر بود تا دست به اقدامی بزند، اما الآن که به‌طور قانونی آمریکا تحریمهای اتمی را برداشته و رژیم حرفی نمی‌تواند بزند، اما از آن طرف تحریمها در عمل ادامه پیدا کرده است. این همان وضعیتی است که کمال خرازی از آن با عنوان «فشارهای نانوشته» یاد می‌کند.
سمت و سوی این فشارها هم مشخص است. همان‌طور که فوقاً آمد، مهدی محمدی از اعضای تیم مذاکره‌کننده سعید جلیلی گفته است که «به نظر من این اقدامات عمق پیدا خواهد کرد» و «احتمال افزایش آنها وجود داره»، چرا؟ جواب این چرایی را خرازی وزیر خارجه اسبق رژیم داده است، او می‌گوید: «این فشارها برداشته نخواهد شد به دلایل مسائل پیچیده‌تری که بین ما و آنها وجود دارد» . بعد اضافه می‌کند که: «ما تفاوتهای اساسی نگرشی داریم نسبت به مسائل» . منظور از این تفاوتها چیست؟
واقعیت این است که رژیم از نظر ماهیت نمی‌تواند دست از تروریسم و دخالت در منطقه بردارد. از آنطرف، حرف طرفهای غربی هم با رژیم این است که باید دخالت در منطقه را متوقف کنی. برای همین هم آن «فشارهای نانوشته» را روی رژیم وارد می‌کنند، تا مجبورش کنند از دخالت منطقه‌یی و تروریسم عقب‌نشینی کند.
رژیم هم اگر عقب بنشیند، به قول خامنه‌ای باید خطش را در کرمانشاه و همدان ببندد. پس نمی‌تواند از جنگ‌افروزی منطقه‌یی و دخالتهای تروریستی دست بردارد، در نتیجه این تعارض ادامه پیدا می‌کند و البته طرفهای مقابل هم فشارها را نه تنها کم نمی‌کنند، بلکه بیشتر می‌کنند. همین دیروز که سند راهبردی سیاست‌گذاری حزب دموکرات آمریکا منتشر شد در آن علاوه بر این‌که رژیم را «اصلی‌ترین رژیم در حمایت از تروریسم» عنوان کردند، به‌روشنی گفتند: «در صورت انجام (تلاش برای رسیدن به سلاح اتمی) از سوی ایران، تردیدی برای توسل به اقدام نظامی نخواهیم کرد... دموکراتها از فعالیت‌های ثبات‌زدای ایران در منطقه، از جمله پشتیبانی از گروه‌های تروریستی مانند حزب‌الله... جلوگیری کرده، با برنامه موشکی ایران مقابله می‌کنند» ؛
خبرگزاری سپاه پاسداران موسوم به فارس هم روز 6مرداد نوشت، دموکراتها در این سند «به استفاده از تحریمها در برابر ایران اذعان کردند و تحریمهای غیرهسته‌یی را با قوت اعمال و در صورت لزوم آنها را تشدید خواهند کرد» . بنابراین سمت و سوی فشارها آن هم به‌صورت بسیار جدی عمیق شونده است.
اما این‌که فشارها تا کجا زیاد شده و عمیق می‌شوند، باید گفت تا جاییکه رژیم مجبور بشود برجام2، یعنی زهر منطقه‌یی را سر بکشد. به قول مهدی طائب سرکرده قرارگاه عمار که فوقا آمد: ”شرایطی به وجود آوردند تا با فشار بر ولی‌فقیه، ما را مجبور به عقب‌نشینی از سوریه بکنند “.
یعنی این «فشارهای نانوشته» تا جایی که رژیم مجبور بشود دست از دخالتهای منطقه‌یی‌اش بردارد، عمیق‌تر و جدی‌تر می‌شود. یا رژیم به برجام 2 تن می‌دهد یا باید تحمل فشارهای فزاینده را بپذیرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر