ژنرال اسعد الزعبی
ژنرال
اسعد الزعبی رئیس هیأت عالی گفتگوکننده اپوزیسیون سوریه می‌گوید هر گونه
صحبت در مورد از سرگیری گفتگوهای ژنو، شرم‌آور و مسخره است.
وی می‌افزاید: صحبت از ادامه گفتگوها، عقیم و بی‌حاصل و شرم‌آور و مسخره است. به یک علت ساده اول این‌که تعلیق گفتگوها بدلایل مختلفی صورت گرفت. من معتقدم خیلی از کشورها از جمله کشورهای دوست در تعلیق گفتگوها با ما بودند. ما گفتیم تعلیق گفتگوها نتیجه عجز جامعه جهانی برای اجرای نقش خود است یا عدم جدیت برای اجرای نقش آن است. یا این جامعه جهانی نیت صادقانه‌ای برای اجرای پروسه‌یی که فضا و شرایط را برای گفتگو آماده کند، ندارد.
ما گفتگوها را تعلیق کردیم که یکی از مهمترین دلایل آن، عدم اجرای قطعنامه 2254 شورای امنیت هم جنبه سیاسی و هم جنبه انسانی آن بود. ما امروز با معضلات زیادی مواجه هستیم. موضوع فقط قطعنامه 2254 نیست بلکه معضلات دیگری به صحنه سوریه وارد شده و مهمترین آن، ورود روسیه به جنایتهایی است که رژیم اسد مرتکب می‌شود. همچنین عدم قیام جامعه جهانی به آنچه که در مورد پرونده انسان‌دوستانه بر خود تکلیف کرده بود. برای نمونه در شهر داریا الآن چندین ماه است که جامعه جهانی نتوانسته یک سبد مواد غذایی به آن وارد کند. ما صحبت از آزادی زندانیان می‌کنیم اما تا کنون حتی یک زندانی زن یا مرد به‌ویژه زنان و کودکان آزاد نشده‌اند و این مسأله‌ای کاملاً انسانی است. بنابراین ما چرا از گفتگوها صحبت می‌کنیم؟ در حالی‌که رژیم اسد و روسیه و رژیم ایران که حامی اسد هستند، در مسیر پروسه مسالمت‌آمیز سنگ‌اندازی می‌کنند و مانع ایجاد می‌کنند. چه صحبتی از پروسه سیاسی هست جایی که رژیم اسد با زبان دیگری صحبت می‌کند بنابراین جدیت جامعه جهانی و اقدامات اعتمادسازی آنها برای رفتن در مسیر گفتگوها باشد، کجاست؟.
وی می‌افزاید: صحبت از ادامه گفتگوها، عقیم و بی‌حاصل و شرم‌آور و مسخره است. به یک علت ساده اول این‌که تعلیق گفتگوها بدلایل مختلفی صورت گرفت. من معتقدم خیلی از کشورها از جمله کشورهای دوست در تعلیق گفتگوها با ما بودند. ما گفتیم تعلیق گفتگوها نتیجه عجز جامعه جهانی برای اجرای نقش خود است یا عدم جدیت برای اجرای نقش آن است. یا این جامعه جهانی نیت صادقانه‌ای برای اجرای پروسه‌یی که فضا و شرایط را برای گفتگو آماده کند، ندارد.
ما گفتگوها را تعلیق کردیم که یکی از مهمترین دلایل آن، عدم اجرای قطعنامه 2254 شورای امنیت هم جنبه سیاسی و هم جنبه انسانی آن بود. ما امروز با معضلات زیادی مواجه هستیم. موضوع فقط قطعنامه 2254 نیست بلکه معضلات دیگری به صحنه سوریه وارد شده و مهمترین آن، ورود روسیه به جنایتهایی است که رژیم اسد مرتکب می‌شود. همچنین عدم قیام جامعه جهانی به آنچه که در مورد پرونده انسان‌دوستانه بر خود تکلیف کرده بود. برای نمونه در شهر داریا الآن چندین ماه است که جامعه جهانی نتوانسته یک سبد مواد غذایی به آن وارد کند. ما صحبت از آزادی زندانیان می‌کنیم اما تا کنون حتی یک زندانی زن یا مرد به‌ویژه زنان و کودکان آزاد نشده‌اند و این مسأله‌ای کاملاً انسانی است. بنابراین ما چرا از گفتگوها صحبت می‌کنیم؟ در حالی‌که رژیم اسد و روسیه و رژیم ایران که حامی اسد هستند، در مسیر پروسه مسالمت‌آمیز سنگ‌اندازی می‌کنند و مانع ایجاد می‌کنند. چه صحبتی از پروسه سیاسی هست جایی که رژیم اسد با زبان دیگری صحبت می‌کند بنابراین جدیت جامعه جهانی و اقدامات اعتمادسازی آنها برای رفتن در مسیر گفتگوها باشد، کجاست؟.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر