آخرین لحظات وداع با حلب از دریچه دوربین + کلیپ

لينك به منبع:

سوریه

در انتظار ماندن احیاناً بدتر از هر نوع عذاب و رنجی است که پیشتر اهالی حلب با آن دست و پنجه نرم کرده بودند. صلاح الاشقر یکی از فعالان انقلاب سوریه، بزرگترین عملیات کوچ دادن اجباری که از زمان شروع انقلاب سوریه در 5سال پیش، بی‌سابقه بوده را با دوربینش ثبت کرده، دوربینی که چشم همیشه بیدار او محسوب می‌شود...

بیش از 30هزار شهروند و چند هزار رزمنده در یکی از محله‌های شرقی حلب جمع شدند و منتظر اتوبوسهایی بودند که آنها را به ادلب منتقل کنند.

صلاح الاشقر روزهای زیادی در میان مردم می‌گشت وی در این مدت، هویت کسانی که رژیم اسد و متحدانش، آنها را غریبه و تروریست می‌خواندند، مستند کرد. او با دوربینش، خستگی مفرط را که جسم کودکان و سالخوردگان را فرسوده کرده بود، مستندکرد.

هشت روز گذشت و این لحظه‌ای است که زمانش فرا رسیده، اتوبوسها با عنوانی دردناک-جابجا کردن اهالی- برای کوچ دادن اجباری آنها، وارد و خارج می‌شدند. اهالی، با چشمانی اشک‌آلود شهر را ترک می‌کردند، در حالی‌که احساسات آنها به‌خاطر ترک دیار و خاطراتشان، پر از کینه به دشمن بود. کاروان اتوبوسها، 5 کیلومتر نیاز دارند تا مسیر را در مناطق تحت کنترل رژیم اسد طی کنند. این مسافت کوتاه، حداقل 3ساعت طول می‌کشد. لحظات خطرناکی است. فیلمبرداری ممنوع است. این‌جا پستهای ایست و بازرسی نظامیان اسد و پاسداران رژیم ایران وحزب‌الله لبنان دایر است. باید از میان آنها بگذرند. شبه‌نظامیان عراقی موسوم به نجباء نیز در این مسیر سهمی دارند.

یک جوان
«ما الآن در وسط جبهه قرار داریم یعنی میان نظامیان اسد و ارتش آزادی سوریه»

در آخر کار نیز، این مسافرت این‌جا در حومه غربی حلب به پایان می‌رسد و دهها هزار نفر از اهالی حلب، مسافرت جدیدی را شروع می‌کنند. غریبه‌هایی که اشتیاق زیادی به وطن دارند و در عین‌حال خستگی ناشی از خنجر زدن برخی طرفها به آنها در چهره‌هایشان مشهود است.