لينك به منبع:
جرج صبرا
حلب
پایداری میکند اما جامعه جهانی بهویژه سازمان ملل چشم خود را بر روی
جنایتهای فجیع روسیه و رژیم اسد و رژیم ایران علیه مردم سوریه بسته است. در
حالیکه اهالی شهر حلب در آتش میسوزند، دمیستورا نماینده ویژه سازمان ملل
در امور سوریه طرحهایی در حمایت از رژیم بشار اسد میدهد. جرج صبرا معاون
هیأت عالی مذاکرهکننده اپوزیسیون سوریه در مصاحبه با العربیه در این باره
توضیح میدهد:
بنظر میرسد نوعی پنهانکاری در رابطه با عجز و ناتوانی سازمان ملل وجود دارد. در سایه محاصره تمامعیار چند ماهه و بربریت و وحشیگری رژیم اسد و روسیه هیچ چیزی برای مردم حلب باقی نمانده است. اکنون اهالی حلب بین دو نوع مرگ گیر کردهاند. مرگ از طریق گرسنگی دادن و محاصره و مرگ با بشکههای انفجاری بشار اسد و موشکهای بالستیک و هدایتشونده که ولادیمیر پوتین بر سر آنها فرود میفرستد. آقای دمیستورا میخواهد با هر صورت مأموریت خودش را انجام دهد دیگر کاری ندارد که نتیجه آن چیست؟
قطعنامه شماره 2254 شورای امنیت روند سیاسی را تنظیم و اقدامات اجرایی آن را در مسیر رسیدن به هدف مشخص کرده بود. اما آقای دمیستورا مسیر دیگری رفت.
آقای دمیستورا نماینده مللمتحد باید بداند اهالی حلب هیچکسی را مکلف نکردهاند که سخنگوی آنها باشد. نه دمیستورا و نه هیچکس دیگری نمیتواند بهنام مردم یا بهنام اپوزیسیون سخن بگوید. اپوزیسیون، عنوان روشنی است.
تلویزیون العربیه: تا وقتیکه جهان بیدار شود و به درد و رنج حلب توجه کند، چه راهحلی در برابر رزمندگان و اهالی شرق حلب برای پایداری وجود دارد؟
جرج صبرا: کسانیکه از اهالی حلب دفاع میکنند، فرزندان این شهر هستند. آنها از خانوادههایشان دفاع میکنند. چطور امکان دارد یک آدم عاقل تصور کند یک رزمنده خانوادهاش را ترک کند و خانوادهاش را بدون هیچگونه حفاظت داخلی و یا منطقهای و یا بینالمللی رها کند. چگونه یک رزمنده خانوادهاش را که حتی پوشش انسانی هم ندارند، رها کند.
روشن است که اهالی حلب راهحل تسلیم و سرفرود آوردن را رد میکنند. آنها سختیهایی را تحمل میکنند که حتی کوهها هم توان تحمل آن را ندارند. متأسفانه ما از جامعه جهانی فقط حرف میشنویم. سازمان ملل در برابر تجاوزات و سلطهجویی روسیه که هیچگونه قید و بند سیاسی، قانونی و اخلاقی هم ندارد، درمانده و عاجز مانده است.
بنظر میرسد نوعی پنهانکاری در رابطه با عجز و ناتوانی سازمان ملل وجود دارد. در سایه محاصره تمامعیار چند ماهه و بربریت و وحشیگری رژیم اسد و روسیه هیچ چیزی برای مردم حلب باقی نمانده است. اکنون اهالی حلب بین دو نوع مرگ گیر کردهاند. مرگ از طریق گرسنگی دادن و محاصره و مرگ با بشکههای انفجاری بشار اسد و موشکهای بالستیک و هدایتشونده که ولادیمیر پوتین بر سر آنها فرود میفرستد. آقای دمیستورا میخواهد با هر صورت مأموریت خودش را انجام دهد دیگر کاری ندارد که نتیجه آن چیست؟
قطعنامه شماره 2254 شورای امنیت روند سیاسی را تنظیم و اقدامات اجرایی آن را در مسیر رسیدن به هدف مشخص کرده بود. اما آقای دمیستورا مسیر دیگری رفت.
آقای دمیستورا نماینده مللمتحد باید بداند اهالی حلب هیچکسی را مکلف نکردهاند که سخنگوی آنها باشد. نه دمیستورا و نه هیچکس دیگری نمیتواند بهنام مردم یا بهنام اپوزیسیون سخن بگوید. اپوزیسیون، عنوان روشنی است.
تلویزیون العربیه: تا وقتیکه جهان بیدار شود و به درد و رنج حلب توجه کند، چه راهحلی در برابر رزمندگان و اهالی شرق حلب برای پایداری وجود دارد؟
جرج صبرا: کسانیکه از اهالی حلب دفاع میکنند، فرزندان این شهر هستند. آنها از خانوادههایشان دفاع میکنند. چطور امکان دارد یک آدم عاقل تصور کند یک رزمنده خانوادهاش را ترک کند و خانوادهاش را بدون هیچگونه حفاظت داخلی و یا منطقهای و یا بینالمللی رها کند. چگونه یک رزمنده خانوادهاش را که حتی پوشش انسانی هم ندارند، رها کند.
روشن است که اهالی حلب راهحل تسلیم و سرفرود آوردن را رد میکنند. آنها سختیهایی را تحمل میکنند که حتی کوهها هم توان تحمل آن را ندارند. متأسفانه ما از جامعه جهانی فقط حرف میشنویم. سازمان ملل در برابر تجاوزات و سلطهجویی روسیه که هیچگونه قید و بند سیاسی، قانونی و اخلاقی هم ندارد، درمانده و عاجز مانده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر