سهیلا دشتی: معامله بر سر حقوق بشر، هرگز

لينك به منبع:

جمعه, 17 آذر 1396

کمتر از یک ما ه از سفر هیئت بازرگانی هفتاد نفره پارلمانی اتحادیه اروپا به ایران می گذرد.

عکس‌های اعضاء این هیئت در حال غش و ضعف رفتن برای سران رژیم در رسانه‌ها پخش شد. بگذارید در همین ابتدا بگویم، مضمونی که از این عکسها گرفتم بیشتر این بود که می‌خواستند با خنده‌های تصنعی و عشوه‌های شتری بگویند، اوضاع آنقدر که می گویند هم بد نیست و می‌شود در ایران سرمایه‌گذاری کرد و مراودات بازرگانی را توسعه داد. شیوه لباس پوشیدن زنان این هیئت هم جائی برای شک و تردید نگذاشته بود که بدون هیچ اما و اگری شرایط ولایت‌فقیه را پذیرفته‌اند و با پوشش حجاب اجباری بار دیگر پایه‌ای‌ترین مضامین حقوق بشر را زیر پا قرار داده‌اند و با تعریف گزینشی از "فرهنگ" هر تفکر ارتجاعی را می‌پذیرند و به جای پایبند بودن به اصول جهان شمول حقوق بشر از آن تعریف جغرافیائی به بقیه می‌دهند. ماده‌ی ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر می‌گوید: هر کس می‌تواند بی هیچ‌گونه تمایزی، به ویژه از حیث نژاد، رنگ، جنس، زبان، دین، عقیده‌ی سیاسی یا هر عقیده‌ی دیگر و همچنین منشاء ملی یا اجتماعی، ثروت، ولادت یا هر وضعیت دیگر، از تمام حقوق و همه‌ی آزادی‌های ذکر شده در این اعلامیه بهره مند گردد. به علاوه نباید هیچ تبعیضی به عمل آید که مبتنی بر وضع سیاسی، قضایی یا بین‌المللی کشور یا سرزمینی باشد که شخص به آن تعلق دارد، خواه این کشور یا سرزمین مستقل، تحت قیمومیت یا غیر خودمختار باشد، یا حاکمیت آن به شکلی محدود شده باشد.

بنابراین اعضاء این هیئت در قدم اول بر اصول اولیه پشت کردند. آوردن بحث فرهنگ هم در این مقوله بسیار کهنه و زنگ زده است کما اینکه برای عضویت در اتحادیه اروپا شروطی را برای کشور متقاضی عضویت قائل هستند. از جمله این شروط لغو حکم اعدام است، بنابراین کشوری که می‌خواهد عضو اتحادیه اروپا شود، نباید حکم اعدام داشته باشد. تحمیل مذهب نیز از این جمله است. حجاب اجباری در ایران فرهنگ نیست و در قوانین ضد زن رژیم مورد تصویب قرار گرفته و آن را به فرهنگ ایرانی نسبت دادن، دروغی بیش نیست. کرنش اتحادیه اروپا در مقابل خواسته‌های رژیم در ملاقاتهای متعدد نمایندگان این اتحادیه با رژیم دیده می‌شود.

اتحادیه اروپا برای حفظ قرارداد برجام در آبان ماه گذشته قطعنامه ای را برای عادی سازی و گسترش روابط با ایران تصویب کرد. ایران و اتحادیه اروپا توافق کرده‌اند که هر شش ماه یک بار گفت‌وگوهایی درباره همکاری‌های دوجانبه برگزار کنند. از جمله مجید تخت روانچی معاون وزارت خارجه رژیم در مذاکرات با اتحادیه اروپا در مورد حقوق بشر می‌گوید: از سرگیری گفت‌وگوها با ایران در مورد مسائل حقوق بشری از جمله آزادی بیان، پایان دادن به اجرای احکام اعدام برای نوجوانان و موارد مربوط به مواد مخدر و احترام به حقوق شهروندی از جمله موضوعات مطرح در این قطعنامه بودند. تخت روانچی اضافه می‌کند که مجازات اعدام و همچنین قصاص که «یک بحث قرآنی است» را «به هیچ‌وجه نمی‌شود کنار زد» و خط قرمز مذاکرات است؛ و با دجالیت تمام ادامه داد که گفت‌وگوهای حقوق بشری ایران و اروپا باید «فنی» باشد و «بحث‌ها نباید سیاسی شود». حال مماشات کشورهای عضو پارلمان اروپا را باید دید که در روزهای حضور آنان در ایران نزدیک به بیست حکم اعدام به مورد اجرا گذاشته شده است؛ و هیچکدام از آنان هیچ کلامی درباره وضعیت زنان و کودکان و بیکار ووو به زبان نیاوردند.

این اولین بار نیست که کشورهای مماشاتگر با دیکتاتوری‌های سیاه دست در دست می‌گذاردند و هیچ درسی هم از تاریخ نگرفته‌اند. هر آنچه که رژیم با قوانین ضدبشری خود مردم را تحت گسترده‌ترین سرکوب قرار دهد، این مقاومت مشروع است که برای به دست آوردن ذره، ذره حقوق از دست رفته باید صدها مرتبه بیش‌تر تلاش کند. در ضمن اینکه مقاومت ایران با احترام و الزام بیانیه حقوق بشر و لغو اعدام در ایران فردا خود را موظف به اجرای این بیانیه می‌داند.

در آستانه روز جهانی حقوق بشر مریم رجوی در پارلمان اروپا حضور یافت و بار دیگر کشورهای عضو اتحادیه را به موضع‌گیری جدی در قبال رژیم ایران فرا خواند. مریم رجوی در بخشی از سخنان خود گفت: تا زمانی که جامعه بین‌المللی آنها را به خاطر اعمال مخرب‌شان مورد حسابرسی قرار ندهد، آخوندها به ماجراجویی‌های خطرناکشان ادامه خواهند داد. تا زمانی که جامعه بین‌المللی در این توهم است که با دادن امتیاز به این رزیم می‌تواند این هیولا را مهار کند، آن را فقط تغذیه می‌کند که بیشتر ادامه بدهد.

راه حل، قاطعیت است، نه امتیاز دادن. این رژیم، تنها از ترس این که تحریمها ممکن است منجر به جرقه قیام‌های بزرگ شود، وارد مذاکرات اتمی شد و یک قدم عقب نشینی کرد. بگذارید صریح باشم. متاسفانه اتحادیه اروپا ارزش‌های خود را به خاطر ارتقای تجارت با ملاها رها کرده و چشم خود را بر روی نقض فاحش حقوق بشر در ایران بسته است.

اما آن چیزی که روشن و بی‌شک و تردید است که رژیم ولایت‌فقیه نه می‌تواند و نه می‌خواهد که برای بهبود وضعیت حقوق بشر کوچکترین قدمی بردارد. همچنان که مریم رجوی در پایان سخنرانی خود گفت: تردیدی نیست که مردم ایران رژیم آخوندی را سرنگونی خواهند کرد. اتحادیه اروپا باید تصمیم بگیرد که در کدام طرف قرار بگیرد. اکثریت نمایندگان مردم اروپا سالهاست در طرف دمکراسی و حقوق بشر قرار دارند

یک آلترناتیو دمکراتیک در برابر رژیم ملایان وجود دارد که معتقد به انتخابات آزاد، برابری زن و مرد، جدایی دین و دولت، برابری حقوق اقلیتهای قومی و مذهبی و یک ایران غیر اتمی است.