گسترش روزافزون فقر در حاکمیت غارتگر ولی‌فقیه در منطق خود اکنون به بروز بحران‌های عمیق اجتماعی، حاشیه‌نشینی، بیکاری گسترده و یا پدیده‌ای نوظهور بنام «کودکان زباله گرد» راه برده است.
در تازه‌ترین نمونه یک گزارش حکومتی به نقل از یک فعال حقوق کودکان می‌نویسد: «چند دقیقه‌ای که در محل بازیافت زباله می‌ایستی، سینه‌ات به خس خس می‌افتد. آنقدر زنبور و پشه و مگس توی هوا هست که اگرچند لحظه‌ای غافل شوی، وارد دهانت می‌شود».
این گزارش در ادامه به عمق این فاجعه انسانی رفته و می‌افزاید: «صبغت‌الله ۱۲ و عبدالله ۱۷ ساله را مقابل سوله‌شان می‌بینم. چند دقیقه‌ای است از کاسبی برگشته‌اند و می‌خواهند چایی بنوشند و دوباره راهی شوند.
سوله‌شان را نشانم می‌دهد؛ یک اتاق خیلی کوچک با ابتدایی‌ترین وسایل زندگی بدون در و پیکر
صبغت‌الله زمستان‌ها اینجا چطور زندگی می‌کنید؟
زندگی می‌کنیم دیگه. آتیش روشن می‌کنیم. چیکار کنیم دیگه؟
دستشویی کجا می‌روید؟
همین جا لای خاک‌ها
سرویس بهداشتی ندارید؟
نه.
پدر و مادرتان می‌دانند زباله‌گردی می‌کنید؟
آره می‌دونند آشغال جمع می‌کنیم». (خبرگزاری حکومتی ایسنا ۱۷ آبان ۱۳۹۶)

سخن از کودکانی دردمند با دستانی ظریف و پیکرهای نحیف و رنجور است که تمامی هستی و زندگی آنها در یک «گونی» خلاصه می‌شود. پیشتر یک سایت حکومتی با ارائه آمار و ارقام، تصویر دیگری از زندگی این کودکان برای دست‌یابی به «طلای کثیف» ارائه نموده بود. بر این اساس: «بیش از ۵۷ درصد کودکان یادشده، در مراکز مدیریت و بازیافتِ پسماند زندگی کرده و مابقی در خانه به سر می‌برند. از حدود ۴۳ درصدی که با خانواده زندگی می‌کنند نیز، ۳۸ درصد زباله‌های جمع‌آوری شده را در محل زندگی خود دپو کرده و پس از تفکیک می‌فروشند». (سایت حکومتی فرارو ۲۱ شهریور ۱۳۹۶)

همچنین بیان این درد و رنج بر مردم میهن امان که ولی‌فقیه غارتگر عامدانه تلاش دارد تا ابعاد آن را تنها منوط به حضور «غیرقانونی» شهروندان خارجی نماید، در حالی است که جامعه دردمند ایران با نرخ فقر بالای ۷۰ درصد و قریب ۱۶ میلیون حاشیه‌نشین، روزانه شاهد است که چگونه سرمایه‌ها و منابع ملی میهن امان توسط باندهای فاسد و غارتگر آخوندی به تاراج می‌رود و یا در زمینه سیاست‌های مخرب جنگ‌افروزی، صدور تروریسم و یا پروژه‌های موشکی هزینه می‌گردند.

همچنین یک کارگزار رژیم در شهرداری تهران با اعتراف به استثمار کودکان در سایه حاکمیت ولی‌فقیه اعتراف می‌کند: «تعداد بچه‌های زیر ١٥‌سال سر چهارراه‌ها روز‌به‌روز رو به افزایش است. وضع بسیار اسفباری است، برای این کودکان که در گرمای تابستان و سرمای زمستان سختی می‌کشند. متأسفانه از ٤٠٠تایی که مددکاران بهزیستی با آنها صحبت کرده‌اند، به نزدیک ٩٠درصدشان تعرض شده است».