جستجوی این وبلاگ

۱۳۹۶ شهریور ۲۶, یکشنبه

گفته‌ها و ناگفته‌ها از میان روزنامه‌های حکومتی روز ۲۵شهریور ۹۶

لينك به منبع:
نگاهی به روزنامه‌های حکومتی

نگاهی به روزنامه‌های حکومتی


دیدار روحانی با رئیس مجلس بلژیک و ارسال پیام برای طرف حسابهای خارجی در این دیدار به تیتر اول اغلب روزنامه‌های باند روحانی و شرکا تبدیل شده است:
اطلاعات:
رئیس‌جمهوری در دیدار رئیس مجلس نمایندگان بلژیک: اروپا آمریکا را برای پایبندی به برجام زیر فشار بگذارد

تجارت: روحانی در دیدار با رئیس مجلس بلژیک: در برابر آمریکا موضع بگیرید

بهار: روحانی: اروپایی‌ها باید پیام قاطعی به آمریکایی‌ها بدهند

ایران: رئیس مجلس بلژیک: اهمیت برجام برای اروپا زیاد است

خراسان: روحانی:‌اروپا باید پیام قاطعی به آمریکا بدهد

روزنامه‌های باند روحانی و شرکا در تیترهای صفحات اول چشم انتظاری خود از سفر روحانی به نیویورک را به نمایش گذاشته‌اند:
آرمان:
احتمال گردهمایی 1+5 در سازمان ملل

آفتاب یزد: سفر رئیس‌جمهوری و وزیر امور خارجه به نیویورک آغاز شد؛ دنیا چشم به راه ملاقات احتمالی ظریف – تیلرسون

ابتکار:‌شطرنج روحانی در آمریکای ترامپ

اعتماد: دونالد ترامپ در نخستین حضور در مجمع عمومی چه خواهد گفت؛ ایران و کره شمالی در رأس لیست

شهروند: روحانی امروز برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل به نیویورک می‌رود – مجمع عمومی برجام – کمیسیون مشترک برجام در حاشیه نشست مجمع عمومی برگزار خواهد شد – یک نشریه آمریکایی از احتمال دیدار وزرای خارجه آمریکا و ایران در نیویورک خبر داد

برجام، تحریمها و آمریکا موضوع حملات روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع به باند رقیب در صفحات اولشان است:
جوان:‌درد دلهای برجامی با اروپایی گمنام – روحانی که مذاکره هسته‌یی را در روزهای آخر مستقیم با کدخدا انجام داد، حالا از یک اروپایی گمنام می‌خواهد پیام قاطعی به آمریکا برساند. با آن که کل اروپا در زمان مذاکرات هیچ کاره بود و حالا بیکاره است

جوان: ریل گذاری کابینه ترامپ برای خروج از برجام

کیهان: نقض برجام به هواپیما رسید دولت تا کجا تحمل می‌کند؟!

بحرانهای اقتصادی- اجتماعی و ناکارآمدیهای حکومتی مضمون عنوانهای صفحات اول روزنامه‌های هر دو باند حاکم است:
اطلاعات: معاون وزیر آموزش و پرورش: میان نیاز دانش‌آموزان با آنچه فرا می‌گیرند فاصله است

امتیاز: چالش تبعیض در پرداخت حقوق بازنشستگان

تجارت: هزینه‌های گزاف حقوقهای اندک؛ بازنشستگی دوران شرمندگی

جوان: ورشکستگی صندوق های بازنشستگی با تصمیم دولت شتاب می‌گیرد!

جوان: اصرار بر انبوه سازی با ۳میلیون مسکن خالی و 19میلیون خانه به دوش

جوان: رئیس سازمان بازرسی کل کشور خبر داد: کشف قرار داد سفید امضا از منزل مدیر عالی استانی

شهروند: روند ادامه‌دار تخریب شیرهای سنگی ایذه در استان خوزستان

عصر رسانه: معاون اقتصادی رئیس‌جمهور مطرح کرد: تلخی کاهش قدرت خرید در کام بازنشستگان

روزنامه‌های باند علی خامنه‌ای به اظهارات حسن روحانی در دیدارش با رئیس مجلس بلژیک واکنش نشان داده‌اند:
جوان:
سرمقاله: انتظار بیهوده از پیام قاطع اروپا به آمریکا
رئیس‌جمهور در دیدار رئیس مجلس بلژیک با اشاره به توافق هسته‌یی ایران با کشورهای 1+5 گفت: «توافق در یک مسأله مهم به نام هسته‌ای، یکی از موفقیت‌های بزرگ میز مذاکره در یک مسأله پیچیده بود که می‌تواند الگویی برای مسائل پیچیده منطقه‌یی و جهانی باشد.»
در کنار بیان این نکته، رئیس‌جمهور به این مقام نه‌چندان تأثیرگذار اروپایی گفت از اتحادیه اروپا انتظار داریم که اولاً به‌طور کامل به توافق برجام عمل کند و ثانیاً به آمریکا نسبت به پایبندی به تعهداتش در برجام فشار آورد و به آنها پیام قاطعی داده شود. در این سخنان رئیس‌جمهور چند نکته وجود دارد که نمی‌توان به‌راحتی از کنار آن گذشت:
1 ـ با نگاه به این اظهارات می‌توان گفت رئیس‌جمهور خود اعتراف کرده‌اند اروپا بر اجرای کامل توافق برجام پایبند نبوده است.
کسی یا کسانی که در مقام تعهد به اجرای یک توافق می‌بایست عمل می‌کردند و تاکنون با اراده و از سر تأمل، تعلل کرده‌اند، آیا شایستگی توصیه به طرف دیگر مذاکره در این توافق را که آمریکاست، دارند؟
اروپا و آمریکا در اجرای تعهدات برجام در یک پازل به‌صورت هماهنگ عمل می‌کنند. این‌که در بانکهای اروپایی برای ارتباط با ایران هم‌چنان بسته مانده است و به صراحت طرف اروپایی به ایران می‌گوید، آمریکایی‌ها به ما گفته‌اند با ایران حق تبادل بانکی و بازگشایی اعتباری را ندارید، بلژیک در کجای معادله رایزنی با آمریکا برای رفع چالشهای تعهدات برجام می‌تواند قرار گیرد و اصلاً کدام منطق می‌پذیرد که اروپا اعتقاد دارد یا در صورت اعتقاد، قادر است خلأهای موجود در اجرای برجام را مرتفع نماید. وقتی طرف به‌اصطلاح همراه شما هم‌چون اروپا با پالس‌های منفی خود مانع اجرای تعهدات برجامی است، چگونه می‌توان انتظار داشت به‌عنوان حلقه واسط انتقال پیام به آمریکا، نقش یک پیام‌رسان قاطع را بازی کند.
چرا دولتمردان ما تمایل دارند خودشان را گول بزنند و با برخی الفاظ پرطمطراق، افکار عمومی را سر کار بگذارند. اروپا اصلاً در زمین شما بازی نمی‌کند که بخواهد نقش انتقال‌دهنده پیام را برای شما بازی کند.
2 ـ رئیس‌جمهور محترم در فراز اول گفتگوی خود با رئیس مجلس بلژیک به یک نکته خطرناک‌تر اشاره می‌کند و آن این‌که «توافق در مسأله مهم هسته‌یی یکی از موفقیت‌های بزرگ میز مذاکره در یک مسأله پیچیده بود که می‌تواند الگویی برای مسائل پیچیده منطقه‌یی و جهانی باشد.» این نگاه رئیس‌جمهور به حل مسائل از همان جنس ضرب‌المثل معروف است که «طرف را به ده راه نمی‌دادند، سراغ خانه کدخدا را می‌گرفت.» وقتی شما در الفبای مسأله هسته‌یی و تعهدات اخذ شده در برجام - اگر تعهدات قابل اتکایی باشد ـ مانده‌اید و اروپا و آمریکا هر روز با موش و گربه بازی از اجرای همین سند تعهدی خود سر باز می‌زنند، با چه منطق و اطمینانی به سراغ مسائل پیچیده‌تر منطقه‌یی که سرنوشت کشور و منافع و امنیت ملی به آن گره خورده است، می‌خواهید بروید. دردآور است که بارها رهبری نظام هشدار داده‌اند که طرف وقتی صداقت خود را در یک موضوع مثل موضوع هسته‌یی به اثبات نرسانده، نباید به سراغ موضوعات دیگر رفت و پرونده‌های جدیدی را پیش‌روی او باز کرد، اما رئیس‌جمهور باز سخن از برجام‌های 2 و 3 به زبان براند و طرف غربی را با این برداشت و توهم روبه‌رو کند که وقتی طرف ایرانی مایل به دادن امتیازهای بیشتر است، چرا باید از اهرم فشار در برجام حداکثر استفاده را نکرده و او را وادار به تسلیم نکنیم... حالا در این شرایط درخواست رئیس‌جمهور آن هم نه از یک مقام طرف مذاکره اروپایی، بلکه از رئیس مجلس بلژیک چه جایگاهی دارد و اروپای همراه با سیاستهای آمریکا در اجرای گام به گام نقض تعهدات برجام، چه گلی را می‌خواهد سر ما بزند و کدام گشایش را می‌خواهد در روند اجرای برجام ایجاد کند. اگر بپذیریم که اروپا همگام با آمریکا مسیر نقض تعهدات برجام را طی می‌کند، یقیناً رئیس‌جمهور نه چنین درخواستی را از این مقام اروپایی می‌کرد و نه با طرح مذاکره در حوزه‌های منطقه‌ای، وسوسه برجام‌های دیگر را در آمریکای زیاده‌خواه و سلطه‌طلب و اروپای مطیع سیاستهای آمریکا فراهم می‌کرد.

روزنامه‌های باند خامنه‌ای در آستانه سفر روحانی به نیویورک از محکومیت رژیم در زمینه حقوق‌بشر ناله سرداده و از مقاومت ایران به‌مثابه بانی این محکومیتها به سوز و گداز پرداخته اند
حمایت:‌ این روزها بار دیگر مسأله حقوق‌بشر در قالب یک سوژه پر سر و صدا دستمایه‌ای شده است تا از چند زاویه به‌عنوان یک اهرم فشار علیه جمهوری اسلامی استفاده شود. یک زاویه استفاده از پوشش حقوق‌بشر برای یک سری تحریمهای جدید علیه کشورمان است؛ چرا که فعلاً تعلیق تحریمهای هسته‌یی تمدید شده است. (هر چند که تحریم جدید به هر بهانه‌یی نقض فاحش برجام است) زاویه دیگر تهیه گزارش پیش‌نویس عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه حقوق‌بشر در امور ایران است که طی روزهای آینده نسخه نهایی آن به سازمان ملل ارایه می‌شود؛ گزارشی که ایران اسلامی با تکرار ادعاهای نخ‌نما شده به نقض حقوق‌بشر متهم شده است! و زاویه سوم حمایت ضدانقلاب و شبکه‌های بیگانه و اپوزیسیون خارج نشین از سران تا محکومان فتنه در پوشش حقوق‌بشر است

روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع نسبت به چشم‌انداز اقدامات آمریکا در خصوص برجام ابراز نگرانی کرده و به تناقض‌گویی پرداخته اند:
کیهان: آدامس را نجویده پس گرفتند! (یادداشت روز)
1- «ترامپ با بوئینگ به برجام پیوست»! «ایرباس پرید، مخالفان نپریدند»! «فرود تاریخی بوئینگ در ایران»! «پرواز همای برجام»! «پرواز بوئینگ از روی دیوار برجام»! «طلسم روابط تجاری با آمریکا شکست»! «دلواپسان ایرباس»! «به افتخار برجام، تحریم‌های 37ساله شکسته شد»! «ایرباس نو فقط یکی از دستاوردهای برجام است»! «بن ژور مسیو»! «فرانسوی‌ها از زمین و آسمان به ایران برگشتند»! و... دهها نمونه مشابه دیگر، تیتر اول روزنامه‌های زنجیره‌یی دوشنبه 22آذر و شنبه 25دی‌ماه 95 است که با ذوق‌زدگی کودکانه‌ای از لغو تحریم فروش هواپیما به ایران خبر داده بودند.
این ذوق‌زدگی در حالی بود که مطابق ماده 22 برجام و پیوست‌های 2 و 5 آن، بایستی تحریم فروش هواپیمای مسافربری و قطعات آن به ایران از همان اولین روز اجرایی شدن برجام - 27دی‌ماه 94 - یعنی یک سال قبل از تاریخ مورد اشاره لغو می‌شد که نشده بود
روحانی در تاریخ 23تیرماه 94 تأکید کرده بود که «در روز اجرای توافق، تمامی تحریم‌ها، حتی تحریم‌های تسلیحاتی، موشکی، هم به‌صورتی که در قطعنامه بوده لغو خواهد شد، تمام تحریم‌های اقتصادی، شامل، تحریم‌های مالی، بانکی، بیمه، حمل و نقل، پتروشیمی و فلزات گرانبها به‌طور کامل لغو خواهد شد و نه تعلیق (!) و حتی تحریم تسلیحاتی هم کنار گذاشته می‌شود»!
اما برخلاف وعده رئیس‌جمهور محترم کشورمان، تحریم‌ها نه فقط لغو که تعلیق هم نشد و آن بخش از تحریم‌ها که در برجام تعلیق شده بود نیز به اجرا درنیآمد تا آنجا که آقای دکتر سیف با صراحت اعلام کرد دستاوردهای ما از برجام «تقریبا هیچ» بوده است و آقایان ظریف و صالحی و عراقچی نیز اذعان کردند که تحریم‌ها فقط روی کاغذ لغو شده است و در عمل از لغو آنها خبری نیست و...
از این «دستاورد حداقلی» با عنوان «شیرینی آدامسی»! یاد کردیم که «شیرینی» آن مانند شیرینی آدامس، اندک و موقتی است و پس از چندبار جویدن از بین خواهد رفت.
اکنون اما، آمریکا همان شیرینی آدامسی را هم پس گرفته و ضمن افزایش چندباره تحریم‌ها، فروش هواپیما به ایران را هم ممنوع اعلام کرده است و این به‌معنا و مفهوم آن است که اعتراف صادقانه آقای سیف به دستاورد «تقریبا هیچ» به نقطه «تحقیقاً هیچ» رسیده است و 4سال امکانات و فرصت‌های نظام دود شده و به هوا رفته است. آیا غیر از این است؟!
سخنی با رئیس‌جمهور محترم و تیم محترم هسته‌یی کشورمان در میان است و آن، این‌که آیا هنوز هم برجام را فتح‌الفتوح! بزرگترین دستاورد تاریخ ایران! معجزه قرن! تسلیم قدرتهای بزرگ جهان در مقابل ایران! و... می‌دانند؟! اگر پاسخ منفی است که نمی‌تواند منفی نباشد، برای خروج از فاجعه‌ای که به بار آمده و خسارت محضی که به ملت و نظام تحمیل شده است چه راهکاری را در نظر گرفته و کدام چاره‌ای را اندیشیده‌اند؟!... با توجه به آنچه گذشت، مطمئن‌ترین راه پیش‌روی که شاید تنهاترین راه‌کار نیز باشد در دو بخش قابل پی‌گیری است.
اول؛ خارج کردن پرونده هسته‌یی از اختیار دولت و سپردن آن به هیأت یا شورایی مرکب از کارشناسان ورزیده‌ هسته‌یی و حقوقدانان کار‌آزموده که یک یا دو مسئول دولتی نیز می‌توانند در آن حضور داشته باشند. بی‌آن که تصمیم‌نهایی منحصراً برعهده دولت باشد.
دوم؛ مقابله متوازن با نقض عهدهای آمریکا و متحدانش. به‌عنوان مثال در مقابل هر یک از نقض عهدها می‌توانیم بخشی از امتیازاتی را که واگذار کرده‌ایم پس بگیریم. آغاز غنی‌سازی 20درصدی، شروع تحقیق و توسعه در فردو، بکارگیری سانتریفوژهای حذف شده در نطنز و...

کیهان: سؤالی که اکنون در افکار عمومی خطاب به دولتمردان ایجاد شده است این است که آمریکا دیگر با چه زبانی باید بگوید که به برجام پایبند نیست و آیا دیگر اقدامی در نقض برجام مانده که آمریکا انجام نداده است؟!
متأسفانه آمریکایی‌ها اعم از دموکرات و جمهوریخواه و دولت و کنگره، با تست‌های متعدد دریافته‌اند که هر بلایی هم سر برجام بیاورند و هر نوع دشمنی مرتکب شوند، با کمترین واکنش عملی از سوی دولت آقای روحانی مواجه نخواهند شد.
اکنون آمریکا هیچ مانع بازدارنده یا هیچ سپرده‌ای در دست دولت روحانی نمی‌بیند که خود را در مضیقه بپندارد. بنابراین بدعهدی و تحریم‌ها را تشدید خواهد کرد و به هیچ‌کدام از تعهداتش نیز پایبند نیست. چنان‌چه چند دقیقه بعد از تصویب قانون مادر تحریم‌ها علیه ایران در مجلس نمایندگان آمریکا، ترامپ در یک گردهمایی در ایالت اوهایو به ایران که به تمام تعهداتش عمل کرده، هشدار می‌دهد باید به برجام پایبند باشد و تهدید می‌کند اگر ایران به تحریم‌های جدید واکنش نشان دهد با «عواقب بسیار بسیار بزرگی» روبه‌رو خواهد شد!
نکته تأسف انگیز این‌که دولت ایران نه تنها اقدام متقابلی انجام نداده است، بلکه حتی به فراتر از تعهدات نیز اقدام کرده است... آش بدعهدی آمریکایی‌ها چنان شور شده که مقامات ارشد دولت و اعضای تیم مذاکره‌کننده نیز به آن ‌اشاره کرده‌اند، اما با این حال اجرای تعهدات بیشتر و پذیرش محدودیت‌های شدیدتر از سوی دولت موسوم به تدبیر و امید بر اساس هیچ منطقی قابل هضم نیست.

جوان: ریل‌گذاری کابینه ترامپ برای خروج از برجام
مک مستر: ایران توافق هسته‌یی را عملاً نقض کرده است
‌مقامات دولت ترامپ از هیچ فرصتی برای لفاظی علیه ایران و به‌طور خاص طرح ادعای نقض برجام توسط ایران نمی‌گذرند. در تازه‌ترین نمونه از این دست، مشاور امنیت ملی آمریکا ایران را به نقض توافق هسته‌یی متهم کرد. در چنین شرایطی گزارشهایی از تلاش مقامات سابق دولت آمریکا برای جلوگیری از لغو برجام شنیده می‌شود؛ خبطی که اگر اتفاق بیفتد به اقرار کارشناسان آمریکایی شکاف شدید میان اروپا و آمریکا را رقم می‌زند و نتیجه‌یی جز تحریم‌های محدود علیه ایران نخواهد داشت.

روزنامه‌های باند خامنه‌ای در دعوای باندی گوشه‌هایی از واقعیت اوضاع اقتصادی را بر سر دولت روحانی زده‌اند:
کیهان: دستکاری در اقتصاد بدون استراتژی آسیب‌ها را بیشتر می‌کند
مسیر اقتصادی دولت نادرست است چون بدون استراتژی مشخص دخالت می‌کند اما به مسئولیت سیاست‌گذاری و نظارت عمل نمی‌کند.

کیهان: از سانسور آمار در سال 94 تا دستکاری در نرخ رشد اقتصادی 96
ادعای رشد اقتصادی 7درصدی از سوی دولت درباره فصل اول امسال، تعجب ناظران رسانه‌یی حتی در میان حامیان دولت را برانگیخته است.
روزنامه اصلاح‌طلب تعادل ضمن غیرواقعی خواندن این آمار نوشت: مرکز آمار هفته گذشته نرخ رشد اقتصادی بهار 96 را 7درصد اعلام کرد که تعجب بسیاری از کارشناسان اقتصادی را برانگیخت. چنان‌که سیامک قاسمی در این‌باره نوشت «این ابهام در فضای اقتصاد سیاسی ایران مطرح است که آیا مکانیزم‌های محاسبه نرخ رشد اقتصادی فصلی وجود دارد یا این آمارها بیشتر برآوردهایی با رنگ و بوی سیاسی است و خطاهای آماری قابل ملاحظه در محاسبه آنها متصور است. همان‌طور که به‌عنوان مثال در سال 1394 هیچ آمار نرخ رشد اقتصادی فصلی توسط مرکز آمار ایران و بانک مرکزی اعلام نشد و نرخ رشد نزدیک به صفر مربوط به کل سال 1394 در شهریورماه سال بعد اعلام شد.» برخی دیگر از کارشناسان اقتصادی میزان رشد 7درصدی اقتصاد را زیر سؤال بردند و با استدلال‌هایی مانند ظهور آثار خیز نفتی سال گذشته در بخش‌های اقتصادی پیش‌بینی کرده‌اند که این میزان رشد در ادامه سال تداوم نخواهد داشت.

سیاست روز: بانکها مشغول کارند!
موسی‌الرضا ثروتی نماینده سابق مجلس اعلام کرده که بانکها به‌راحتی مصوبه کاهش نرخ سود را دور زدند و مصوبه کاهش نرخ سود بانکی صوری است و عملیاتی نمی‌شود به این ترتیب که بانکها پول مردم را از حسابهای کوتاه‌مدت به بلندمدت انتقال داده‌اند و بدین‌گونه مصوبه کاهش نرخ سود را دور زده‌اند... ثروتی با تصریح به این‌که این مصوبه کاهش نرخ سود بانکی صوری است و عملیاتی نمی‌شود اعلام کرده که بانکها پول مردم را از حسابهای کوتاه‌مدت به بلندمدت انتقال داده‌اند و به آنها اطلاع داده‌اند که 'پول شما در حساب بلندمدت است' اما شرایط حساب بلندمدت را ندارد چرا که هرگاه سپرده‌گذاران خواسته باشند پولشان به آنها داده می‌شود در صورتی که از شرایط حساب بلندمدت این است که حداقل یک سال سپرده در حساب مشتری باقی بماند در واقع بانکها با این اقدام مصوبه را دور زدند تا مشتریان خود را از دست ندهند.
وی با تأکید بر این‌که اینگونه کاهش نرخ سود بانکی با توجه به این‌که سود تسهیلات نیز پایین نیامده است نه‌تنها تأثیر مثبتی در اقتصاد کشور نداشته است بلکه تأثیر منفی نیز داشته است، گفت: تأثیر منفی اینگونه کاهش نرخ سود بانکی این بوده است که به‌جهت جو تبلیغاتی که در جامعه ایجاد شده است مردم پول‌های خود را به‌سمت بازار طلا و ارز می‌آورند.

در روزنامه‌های هر دو باند حاکم دعواهای باندی تبدیل به اذعان به شقه و ناکارآمدی باندها شده است:
وطن امروز: انتقاد از نبود عقلانیت سیاسی در جریان اصلاحات
تاجیک: نباید به روحانی چک سفیدامضا می‌دادیم!
اصلاح‌طلبان که روزگـاری از مردم می‌خواستند دست روحانی و ظریف را ببوسند، حالا با توجه به‌عملکرد ضعیف دولت، تلاش می‌کنند بین خود و دولت فاصله‌یی مطمئن تعریف کنند و از حامی بی‌قید و شرط، به منتقد عملکرد دولت دوازدهم تبدیل شوند... وی افزود: روحانی بدون این‌که هیچ‌گاه در جریان اصلاح‌طلبی تعریف شود، متعلق به جریانی بود که عقبه اصول‌گرایی داشت. قبلاً هم گفتم دوستانی بر‌اساس تحلیلی که عقلایی می‌دانستند بیان کردند که ما سهمی از روحانی نمی‌خواهیم و چک سفیدامضا به دولت دادند. آنها هنگامی که دیدند دولت در حال نادیده گرفتن اصلاحات است به نقد دولت پرداختند.

اذعان به ساختار ناکارآمد بافت حکومتی یکی از مضامین جنگ قدرت در رسانه‌های حکومتی است:
ابتکار:
‌سرمقاله: سندرم سایش قدرت در بدنه نظام با کدام فرآیندها قابل مهار است؟ بله با یکی از چالشهای جدی و آسیبهای فراروی نظام جمهوری اسلامی ایران ایجاد سایش در کانونهای قدرت و منابع رسمی اعمال قانون است.
آیینه‌ی سیاست و مدیریت عمومی در ایران زیادی کدر است تا شواهد متقن و امیدوار کننده‌ای از تقسیم کار مبتنی بر خرد جمعی، قانون و آگاهی در اختیار قرار دهد.
تعدد مراکز قدرت فراتر از حالت طبیعی به آنارشیسم، اختلال و سایش چرخدنده‌های موتور جامعه منجر می‌شود.
یکی از علل و عوامل سندروم سایش قدرت در جمهوری اسلامی مداخله‌ی نهادهای رسمی در امور یکدیگر است که نشان از تمامیت طلبی و توهم نهاد مداخله‌گر دارد. در امر سیاست‌گذاری و اجرا، نهادی پیدا می‌شود که خود را از تمامی مؤسسات کشور و هم‌چنین سازمانهای مشابه برتر و مقتدر تر می‌پندارد. حاصل کار اصطحکاک، درگیری و تخریب پنهان یا آشکار است.
امامان جمعه و استانداران مدت زیادی نظام را دچار سایش کردند؛ زیرا ایده‌ای مطرح بود که برای اداره‌ی کشور کدام یک والی یا استاندار ارجح و اولی است. ارتش و سپاه در مقطعی گرفتار هل دادن هم بودند.
مجمع تشخیص مصلحت نظام حاصل تعارض در امور مربوط به فرآیند تقنین در میدان بازی مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان قانون اساسی بود.
هم اینک در بعضی از مواقع این مجمع نقش مهار کننده در ارتباط با پارلمان برای خود قائل است. البته تعیین کنندگی مقید، مشخص و مشورتی بهینه‌ای می‌توانست در قانون اساسی برای مجمع لحاظ کرد. امر تداخل و ایجاد تنش، درگیری و سایش در حوزه‌ی اجرایی و قضایی هم نمود بارزی داشت که در بعضی از مواقع مدیریت مناسبی به خود دیده است. اما در زمینه‌هایی حالت مداخله را شدت و حدت بیشتری بخشیده است.
قانون اساسی صیانت از خود را در اصل 121 به رئیس‌جمهور و در اصل 67 به مجلس شورای اسلامی تفویض کرده است. رئیس‌جمهور برای حفاظت از قانون اساسی به‌دنبال تشکیل دادگاه قانون اساسی است و رئیس مجلس پی گیر تبدیل کمیسیون اصل 90 به دیوانی است که بدون شک هر دو امر به گسترش بدنه‌ی بوروکراسی و بدتر از آن تعمیق مداخله در امور قوا خواهد انجامید. قانون اساسی با تشکیل کمیسیون اصل 90 قصد دارد مانع کارکرد نادرست قوای سه‌گانه باشد. رسیدگی به شکایات از طرز کار قوا به مفهوم و معنی ایجاد محکمه، دیوان و رسیدگی به تظلماتی نیست که در محاکم، سازمان بازرسی و خود قوا قابل حل و فصل است و به‌طور حتم هم باید رسیدگی شود.
در حال حاضر کمیسیون مذکور به هر شکایتی رسیدگی می‌کند و برای هر امری پرونده‌یی درست می‌شود که با ضرس قاطع قابل اثبات است که این امور مداخله در امر قوا است و ناقض اصل 57قانون اساسی است. متأسفانه شورای نگهبان در این موارد سکوت اختیار کرده است. مجلس شورای اسلامی با وجود مرکز پژوهشها، معاونت قوانین، نظارت، اجرایی، دیوان محاسبات و مرکز تحقیقات قم به اندازه‌ی کافی پهن است و گسترش پهنای آن منطقی به نظر نمی‌آید.
در بعضی از مواقع عارضه‌ی سایش قدرت به احکام مربوط به امر اضطرار و ثانویه بر می‌گردد. مشکلات کشور و انبار شدن بر سر نهادهای اجرایی، تقنینی و قضایی در برهه‌ای از زمان باعث شده است ولی‌فقیه بر اساس اختیاراتی که قانون اساسی به وی داده است، نهادی را تشکیل دهد. شورای عالی انقلاب فرهنگی نمونه‌ای از چنین ضرورت هاست. زمان ختم این احکام هم به هر دلیل قید نشده است. تعدد تأسیس این مراکز در قوای دیگر و تنه زدن به اختیارات مجلس شورای اسلامی بیش‌تر از آن که نقش تسهیل کننده داشته باشد، به خلق موانع انجامیده است. از دیدگاه قانون اساسی تنها نهادی که وظیفه‌ی تقنین را بر عهده دارد، مجلس شورای اسلامی است. اما این مهم از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام، شورای نگهبان، شورای عالی انقلاب فرهنگی و شوراهای دیگر تهدید می‌شود. منطقی است جامعه در عوض زایشهای نارس نهادی و عیال‌وار شدن سازمانی که ابهام زا است، سازمانهای مسئول را به سوی انجام وظیفه‌ی اصلی سوق دهد و از آنها جواب هم بخواهد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر