لينك به منبع:
الیزابتا زامپاروتی سپس با تأکید بر آمار بسیار بالای اعدامها گفت: روحانی با دیگر چهرههای رژیم که در جنایات این رژیم از همان ابتدای روی کار آمدنش بهویژه در قتلعام 30000 زندانی سیاسی در سال 67 دست دارند هیچ تفاوتی ندارد.
انتظار اعتدال از این رژیم توهمی بیش نیست. باید جنایات این رژیم بهویژه قتلعام سال 67 را از طریق جامعه بینالمللی به چالش کشید.
الیزابتا زامپاروتی افزود: تغییر تنها از طریق فعالان شجاع در ایران میسر خواهد بود و جامعه بینالمللی و کشورهای غربی باید از آن پشتیبانی کنند و هر گونه روابط اقتصادی با این رژیم را منوط به رعایت حقوقبشر در ایران کنند.
دکتر هنریک مانسون استاد و محقق دانشگاه کپهناگ در سخنان خود ضمن بررسی قتلعام 67 بهعنوان جنایت علیه بشریت که مشمول مرور زمان نخواهد شد، به بررسی راههای رسیدگی بینالمللی به این جنایت پرداخت. وی با اشاره به اینکه همچنان عاملان این جنایت در پستهای کلیدی رژیم آخوندی قرار دارند، گفت: ما از سه طریق میتوانیم این پرونده را دنبال کنیم، اول بردن آن به دیوان کیفری بینالمللی که خواهان یک پاسخگویی قوی و مستحکم باشد.
دوم گنجاندن قتلعام ۱۹۸۸ در مأموریت گزارشگر ویژه ایران. این امر میتواند مبنای خوبی برای حسابرسی از عاملان این قتلعام باشد.
اما راهحل بالقوه دیگر، کمیسیون تحقیق سازمان ملل است. این امر میتواند توسط شورای حقوقبشر سازمان ملل و بهویژه کمیساریای عالی در موارد نقض فاحش و سیستماتیک حقوقبشر دنبال گردد. تابهحال ۱۸ مورد کمیسیون تحقق تشکیل شده که ۸ مورد آن مربوط به نقض حقوقبشر بوده است.
وی تأکید کرد: ما نمیتوانیم بگوییم که قتلعام 67 مربوط به گذشته است و نباید آن را دنبال کرد. بهدلیل تداوم سیستماتیک نقض حقوقبشر در ایران این امر ما را بر آن میدارد که آن را دنبال کنیم.
سپس شماری از شاهدان حاضر در کنفرانس به ادای شهادت در مورد مشاهدات خود پرداختند.
زندانی سیاسی پیشین فرزاد مددزاده مشاهدات خود از زندانهای رژیم آخوندی و جنایات و شکنجههایی که علیه زندانیان سیاسی در زندانهای مختلف رژیم صورت میگیرد را بازگو کرد. و نمونههایی از فشارها و اقدامات ضدانسانی علیه خودش و سایر زندانیان را برشمرد.
ایران منصوری از خانوادههای زندانیان سیاسی در این جلسه توضیحاتی پیرامون دستگیری و شکنجه و فشارهای ضدانسانی که علیه زندانیان سیاسی در زندانهای قرونوسطایی رژیم اعمال میشود ارائه کرد.
سیمین نوری از نقش زنان در مقاومت ایران گفت، و توضیحاتی پیرامون فعالیتهای جنبش برابری زنان و حمایتهای بینالمللی از این فعالیتها ارائه کرد.
معصومه جوشقانی زندانی سیاسی پیشین مشاهدات خود را از زندانهای رژیم آخوندی و مقاومت و پایداری زندانیان سیاسی بهویژه زنان زندانی سیاسی را برشمرد. و آزاده عالمیان گوشههایی از فعالیتهای زنان علیه رژیم آخوندی و برای تحقق آزادی و برابری را تشریح کرد.
کنفرانس در مقر اروپایی مللمتحد در ژنو
در
یک کنفرانس در مقر اروپایی مللمتحد در ژنو که توسط حزب رادیکال فراملیتی
برگزار شد، نقض گسترده حقوقبشر و اعدامهای فزاینده در ایران و همچنین
قتلعام 30000 زندانی سیاسی با فتوای خمینی تحت حاکمیت آخوندی مورد بررسی
قرار گرفت و سخنرانان خواستار انجام تحقیقات سازمان ملل درباره این جنایت و
سپردن عاملان و آمران آن بهدست عدالت شدند.
در این کنفرانس که همزمان با سی و چهارمین اجلاس شورای حقوقبشر مللمتحد در ژنو برگزار شده بود، الیزابتا زامپاروتی، نماینده پیشین پارلمان ایتالیا و رئیس مشترک کمیته ایتالیایی شهروندان و پارلمانترها برای یک ایران آزاد،
در سخنان خود، با تأکید بر وخامت وضعیت حقوقبشر در ایران گفت: ما بهعنوان حزب رادیکال فراملیتی از یک کارزار بینالمللی برای حاکمیت قانون در کشورهای مختلف حمایت میکنیم. ایران باید در مرکز و هسته این کارزار قرار بگیرد. بهرغم روند بینالمللی به سوی لغو و یا تعلیق حکم اعدام، رژیم ایران همچنان به طرز وحشتناکی از مجازات اعدام حتی در مورد نوجوانان استفاده میکند و این نقض اساسی کنوانسیونهای بینالمللی بهخصوص کنوانسیون حقوق کودکان بحساب میآید.
در این کنفرانس که همزمان با سی و چهارمین اجلاس شورای حقوقبشر مللمتحد در ژنو برگزار شده بود، الیزابتا زامپاروتی، نماینده پیشین پارلمان ایتالیا و رئیس مشترک کمیته ایتالیایی شهروندان و پارلمانترها برای یک ایران آزاد،
در سخنان خود، با تأکید بر وخامت وضعیت حقوقبشر در ایران گفت: ما بهعنوان حزب رادیکال فراملیتی از یک کارزار بینالمللی برای حاکمیت قانون در کشورهای مختلف حمایت میکنیم. ایران باید در مرکز و هسته این کارزار قرار بگیرد. بهرغم روند بینالمللی به سوی لغو و یا تعلیق حکم اعدام، رژیم ایران همچنان به طرز وحشتناکی از مجازات اعدام حتی در مورد نوجوانان استفاده میکند و این نقض اساسی کنوانسیونهای بینالمللی بهخصوص کنوانسیون حقوق کودکان بحساب میآید.
الیزابتا زامپاروتی سپس با تأکید بر آمار بسیار بالای اعدامها گفت: روحانی با دیگر چهرههای رژیم که در جنایات این رژیم از همان ابتدای روی کار آمدنش بهویژه در قتلعام 30000 زندانی سیاسی در سال 67 دست دارند هیچ تفاوتی ندارد.
انتظار اعتدال از این رژیم توهمی بیش نیست. باید جنایات این رژیم بهویژه قتلعام سال 67 را از طریق جامعه بینالمللی به چالش کشید.
الیزابتا زامپاروتی افزود: تغییر تنها از طریق فعالان شجاع در ایران میسر خواهد بود و جامعه بینالمللی و کشورهای غربی باید از آن پشتیبانی کنند و هر گونه روابط اقتصادی با این رژیم را منوط به رعایت حقوقبشر در ایران کنند.
دکتر هنریک مانسون استاد و محقق دانشگاه کپهناگ در سخنان خود ضمن بررسی قتلعام 67 بهعنوان جنایت علیه بشریت که مشمول مرور زمان نخواهد شد، به بررسی راههای رسیدگی بینالمللی به این جنایت پرداخت. وی با اشاره به اینکه همچنان عاملان این جنایت در پستهای کلیدی رژیم آخوندی قرار دارند، گفت: ما از سه طریق میتوانیم این پرونده را دنبال کنیم، اول بردن آن به دیوان کیفری بینالمللی که خواهان یک پاسخگویی قوی و مستحکم باشد.
دوم گنجاندن قتلعام ۱۹۸۸ در مأموریت گزارشگر ویژه ایران. این امر میتواند مبنای خوبی برای حسابرسی از عاملان این قتلعام باشد.
اما راهحل بالقوه دیگر، کمیسیون تحقیق سازمان ملل است. این امر میتواند توسط شورای حقوقبشر سازمان ملل و بهویژه کمیساریای عالی در موارد نقض فاحش و سیستماتیک حقوقبشر دنبال گردد. تابهحال ۱۸ مورد کمیسیون تحقق تشکیل شده که ۸ مورد آن مربوط به نقض حقوقبشر بوده است.
وی تأکید کرد: ما نمیتوانیم بگوییم که قتلعام 67 مربوط به گذشته است و نباید آن را دنبال کرد. بهدلیل تداوم سیستماتیک نقض حقوقبشر در ایران این امر ما را بر آن میدارد که آن را دنبال کنیم.
سپس شماری از شاهدان حاضر در کنفرانس به ادای شهادت در مورد مشاهدات خود پرداختند.
زندانی سیاسی پیشین فرزاد مددزاده مشاهدات خود از زندانهای رژیم آخوندی و جنایات و شکنجههایی که علیه زندانیان سیاسی در زندانهای مختلف رژیم صورت میگیرد را بازگو کرد. و نمونههایی از فشارها و اقدامات ضدانسانی علیه خودش و سایر زندانیان را برشمرد.
ایران منصوری از خانوادههای زندانیان سیاسی در این جلسه توضیحاتی پیرامون دستگیری و شکنجه و فشارهای ضدانسانی که علیه زندانیان سیاسی در زندانهای قرونوسطایی رژیم اعمال میشود ارائه کرد.
سیمین نوری از نقش زنان در مقاومت ایران گفت، و توضیحاتی پیرامون فعالیتهای جنبش برابری زنان و حمایتهای بینالمللی از این فعالیتها ارائه کرد.
معصومه جوشقانی زندانی سیاسی پیشین مشاهدات خود را از زندانهای رژیم آخوندی و مقاومت و پایداری زندانیان سیاسی بهویژه زنان زندانی سیاسی را برشمرد. و آزاده عالمیان گوشههایی از فعالیتهای زنان علیه رژیم آخوندی و برای تحقق آزادی و برابری را تشریح کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر