لينك به منبع:
دکتر حمزه الخطیب: از سال 2012 در حلب هستم و این سنگین‌ترین حمله‌یی است که تاکنون شاهدش بوده‌ام. شخصاً شاهد انواع تسلیحات بوده‌ام، بمبهای خوشه‌یی، بشکه‌های انفجاری، حمله با گاز کلر، (موشک) فسفری و تمامی انواع سلاحها، راکت‌ها، موشکها و خمپاره.
هر روز مجروحان بسیاری داریم، بیش از 300 مجروح. وضعیت دیوانه‌وار است و کشته‌های بسیاری داده‌ایم اکنون (رژیم) اسد توانسته بخشی از شهر تحت محاصره را بگیرد و بسیاری از مردم در منطقه‌یی کوچک‌تر جمع شده‌اند و در نتیجه هر راکت و هر موشک تعداد مجروحان و کشته‌های بیشتری بر جای خواهد گذاشت. برای یک مرکز پیشرفته پزشکی بسیار دشوار است که روزانه به 300 مجروح رسیدگی کند، اکنون ما در حلب باید به این میزان از مجروح رسیدگی کنیم و با تهدید حمله در هر لحظه مواجهیم. در بیمارستانها کار کرده و می‌دانیم که تحت حمله هستیم و ممکن است هر لحظه به ما حمله بشود.
چندین‌بار به ما حمله شده است، با خمپاره و موشک، ولی انتخاب دیگری نداریم... . نمی‌توانیم از بیمارستانهایمان حفاظت کنیم، نمی‌توانیم از جان خودمان و بیمارانمان و خانواده‌هایمان حفاظت کنیم، (اما) هم‌چنان ایمان داریم که این حق ماست که با آزادی و کرامت زندگی کنیم و از حق انتخاب سرنوشت خود برخوردار باشیم، این تنها امید ماست که می‌دانیم این حق ماست که تمام اینها را داشته باشیم. کاملاً باور نکردنی است که در شهر خودت در حمله هوایی کشته بشوی در حالی که تحت محاصره هستی. جامعه جهانی، ملل‌متحد و شورای امنیت ما را می‌نگرند و می‌بینند که 300هزار تن از مردم برای دومین‌بار محاصره شده‌اند، اما هیچ کاری نمی‌کنند. این وضعیت زندگی ما در حلب است.
بمبارانهای وحشیانه در حلب
دکتر
حمزه الخطیب از آخرین پزشکان باقی‌مانده در شهر تحت محاصره حلب و مدیر
بیمارستان القدس این شهر، در مصاحبه با سیمای آزادی، وضعیت وخامت‌بار
انسانی و پزشکی حلب را هم‌زمان با حملات بی‌وقفه نظامیان اسد و عوامل
اعزامی خامنه‌ای، تشریح کرد.
دکتر حمزه الخطیب: از سال 2012 در حلب هستم و این سنگین‌ترین حمله‌یی است که تاکنون شاهدش بوده‌ام. شخصاً شاهد انواع تسلیحات بوده‌ام، بمبهای خوشه‌یی، بشکه‌های انفجاری، حمله با گاز کلر، (موشک) فسفری و تمامی انواع سلاحها، راکت‌ها، موشکها و خمپاره.
هر روز مجروحان بسیاری داریم، بیش از 300 مجروح. وضعیت دیوانه‌وار است و کشته‌های بسیاری داده‌ایم اکنون (رژیم) اسد توانسته بخشی از شهر تحت محاصره را بگیرد و بسیاری از مردم در منطقه‌یی کوچک‌تر جمع شده‌اند و در نتیجه هر راکت و هر موشک تعداد مجروحان و کشته‌های بیشتری بر جای خواهد گذاشت. برای یک مرکز پیشرفته پزشکی بسیار دشوار است که روزانه به 300 مجروح رسیدگی کند، اکنون ما در حلب باید به این میزان از مجروح رسیدگی کنیم و با تهدید حمله در هر لحظه مواجهیم. در بیمارستانها کار کرده و می‌دانیم که تحت حمله هستیم و ممکن است هر لحظه به ما حمله بشود.
چندین‌بار به ما حمله شده است، با خمپاره و موشک، ولی انتخاب دیگری نداریم... . نمی‌توانیم از بیمارستانهایمان حفاظت کنیم، نمی‌توانیم از جان خودمان و بیمارانمان و خانواده‌هایمان حفاظت کنیم، (اما) هم‌چنان ایمان داریم که این حق ماست که با آزادی و کرامت زندگی کنیم و از حق انتخاب سرنوشت خود برخوردار باشیم، این تنها امید ماست که می‌دانیم این حق ماست که تمام اینها را داشته باشیم. کاملاً باور نکردنی است که در شهر خودت در حمله هوایی کشته بشوی در حالی که تحت محاصره هستی. جامعه جهانی، ملل‌متحد و شورای امنیت ما را می‌نگرند و می‌بینند که 300هزار تن از مردم برای دومین‌بار محاصره شده‌اند، اما هیچ کاری نمی‌کنند. این وضعیت زندگی ما در حلب است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر