جستجوی این وبلاگ

۱۳۹۵ شهریور ۱۲, جمعه

جنبش دادخواهی بر سر قتل‌عام زندانیان سیاسی: استرالیا – نیوسات ولز گرامیداشت ۳۰۰۰۰زندانی سربدار در تابستان ۶۷ + کلیپ

لينك به منبع:
پیتر مورفی

پیتر مورفی

به دعوت کمیته استرالیائیهای حامی دموکراسی در ایران جلسه‌یی با عنوان 'افروختن شمعی بیاد حقوق‌بشر در ایران' و به میزبانی خانم سونیا هورنری نماینده پارلمان استرالیا، در گرامیداشت شهدای قتل‌عام سال ۶۷ به‌دست دژخیمان رژیم آخوندی

28امین سالگرد قتل‌عام زندانیان سیاسی در تابستان1367، در سالن واراتا پارلمان نیو سات ولز  برگزار شد.

پیتر مورفی:

قبل از هر چیز می‌خواستم که به آنان که در قید حیاتند و یا از بین ما رفته‌اند، ادای احترام کنم. ' شمعی را به‌نام حقوق‌بشر در ایران روشن کنیم'، ما امروز در اینجا هستیم که یاد و خاطره 30هزار نفر از زندانیان سیاسی که در 28سال پیش به‌شهادت رسیدند، را گرامی بداریم.

سونیا هورنری- نماینده پارلمان استرالیا:

امروز ما در اینجا جمع شده‌ایم که یادآوری کنیم که در 28سال پیش در چنین روزهایی چه اتفاقی افتاد، من بهمراه دیگر دوستانم در سال‌های گذشته در گردهمایی پاریس شرکت کرده‌ایم. من هیچوقت برنامه مشابهی با این میزان جمعیت شرکت کننده و این تعداد سخنران با شور و هیجان نبوده‌ام و این برایم خیلی قابل تحسین است. از طرف تمام زنان حاضر در پارلمان و زنان حامی دموکراسی، همبستگی خودمان را با شما اعلام می‌کنیم و به‌طور خاص می‌خواهم که همبستگی خودم را با زنان ایران که حقوق‌شان به‌رسمیت شناخته نمی‌شود اعلام کنم. ما باید رهبری خانم مریم رجوی را برای رسیدن به خواسته‌های شما یعنی آزادی به‌رسمیت بشناسیم. این خیلی مهم است که آن 30هزار زندانی سیاسی که به قتل رسیده‌اند را فراموش نکنیم. ما خواهان دموکراسی برای ایرانیان هستیم.

بورس چایلدز، سناتور سابق حزب کارگر استرالیا:

ما گردهمایی پاریس را در ماه گذشته داشته‌ایم. جمعیتی بالغ بر 100هزار نفر که توسط ایرانیان فریاد تغییر رژیم را شنیدیم و من این را هماهنگ و در مسیر همان 30هزار زندانی که در سال ۶۷ به قتل رسیده‌اند، می‌بینیم. آنچه قابل‌توجه است, این‌که این جنبش رو به گسترش است و پتانسیلی در آن وجود دارد که می‌تواند در این گردهمائیها در پاریس، نمایندگان مجلس و رهبران احزاب سیاسی کشورهای مختلف را گردهم بیاورند.
ما در استرالیا نیز باید فعالیتهای مشابه داشته باشیم.

 دکتر مریدیس برگمن:

می‌خواهم نظرم را درباره آنچه در سال ۶۷ گذشت به‌عنوان یک سیاستمدار و به‌عنوان کسی که در فعالیتهای دولتی بوده‌ام, و می‌دانم که اداره کشور بسیار سخت است بیان کنم, ما در ایران با آخوندهای حاکم سر و کار داریم.
من به دفعات در گردهمائیهای پاریس شرکت کرده‌ام و شاهد گسترش رشد سالانه این گردهمائیها بوده‌ام. به‌طور خاص امسال تغییر بزرگی که دیدم, نه تنها قانونگذاران عربی، بلکه نماینده‌های دولتهای عربی نیز در این گردهمایی حضور داشتند.
من می‌دانم که اگر مردم استرالیا بیشتر در مورد قتل‌عام 1988 بدانند, ما را حمایت خواهند کرد. من می‌خواهم از حامیان دموکراسی در استرالیا تشکر کنم که این فرصت را ایجاد نمودند که ما بتوانیم یاد آنها را زنده کنیم, برای من هر بار که در مورد آن قتل‌عامها می‌خوانم و به آنچه در زندگی روزمره شما می‌گذرد فکر می‌کنم, واقعاً شوکه می‌شوم. مجدداً از این‌که در این جا حضوردارم, از شما متشکرم.

دکتر علی زاهدی:

نقشه خمینی همان‌طور که خودش در صحبت هایش می‌گفت این بود که همه مخالفان رژیمش را یکی پس از دیگری از سر راهش بردارد و به همین دلیل دست به قتل‌عام زد ولی خوشبختانه او نتوانست سازمان مجاهدین و هواداران سازمان مجاهدین را نابود کند ما نه تنها نابود نشدیم بلکه قویتر از قبل حضور داریم. در واقع ما یاد گرفتیم که چگونه با یک حکومت دیکتاتوری بجنگیم و همان‌طور که خانم برگمن اشاره کردند, گردهمایی‌های پاریس هر سال بزرگتر و با کیفیت‌تر از سال قبل بوده است... .
ما بیش از 120هزار خانواده داریم که می‌خواهند بدانند که چه بر سر فرزندانشان آمد, چرا کشته شدند؟ و در کجا به خاک سپرده شده‌اند؟ ما می‌دانیم که گورهای جمعی بسیاری وجود دارد. الآن اسناد کافی وجود دارد و زمان اقدام عملی است. این اقدامات عملی می‌تواند که به‌صورتهای مختلف بر اساس شرایط و موقعیتهای هر کشور صورت بپذیرد.
همان‌طور که شما نیز اشاره کردید, باید این موضوع را روی میز هر شخص و هر دولتی بگذاریم و از آنها بخواهیم که موضع خودشان را در این رابطه آشکار کنند. با تشکر از شما.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر