لينك به منبع:
حدود ۱۰۰ روز آمریکا شاهد یک
انتخابات حساس خواهد بود, درعین حال, خیلی بیشتر هر دو طرف برای ایجاد شکاف
در کشور اقدام خواهند کرد, و امسال شاید ما مانور سیاسی بیشتر از معمول
برای پیروز شدن در این انتخابات ببینیم.
صرفنظر از نتیجه, رئیس جمهور
بعدی با همان چالش منحصر بفرد امنیتی روبرو خواهد شد. خاورمیانه در بحران
بزرگتر از هر زمان دیگر و به گفته تحلیلگران مختلف, بسوی هرج و مرج پیش
میرود. صحنه‌های کشته شدن مردم بی دفاع در سوریه تنها دردناک تر نسبت به
سال گذشته شده است, همچنین حتی آنها در تلویزیونهای ما کمتر نشان داده
شده‌اند. افراط گرایی اسلامی و تروریسم حاصل از آن در حال حاضر غرب اروپا,
آمریکا و خاورمیانه را با بربریت بی سابقه ای هدف قرار میدهد و هیچ پاسخ
آسانی برای آن وجود ندارد.
موضوع افراط گرایی اسلامی یکی از چالشهای اصلی سیاست خارجی ما را به ذهن می آورد: ایران
ایران کشوری است تحت یک حکومت دینی که نقش فعال و مخرب در تمام جنگهای بزرگ در خاور میانه بازی می کند, از سوریه تا عراق و یمن. تهران بعنوان کشور اصلی حامی تررویسم در سراسر جهان شناخته میشود, همچنین یکی از مؤلفان اسلام افراطی مدرن است. و با وجود توافق اتمی با جامعه جهانی, ایران به حرکات تحریک آمیز خود نسبت به جهان غرب ادامه میدهد, برای مثال با شلیک موشکهای بالستیک.
با در نظر گرفتن سیاست آینده آمریکا در مقابل چنین رژیم دیکتاتوری, درنظر گرفتن این که آیا یک جایگزین وجود دارد ضروری است. این جواب, در مورد ایران, به روشنی ”بله“ است.
در ۹ ژوئیه در پاریس ائتلاف اپوزیسیون ایران, شورای ملی مقاومت ایران (NCRI), یک تجمع عظیم که در آن حدود ۱۰۰۰۰۰ نفر از سراسر جهان شرکت کردند برگزار کرد. یک گروه دو حزبی بی سابقه ای از مقامات ارشد آمریکا و فرماندهان نظامی سابق در گردهمایی حضور داشتند, همچنین صدها نفر از مقامات اروپایی بودند. شاید قابل توجه ترین قسمت از این تجمع حضور شاهزاده ترکی فیصل عربستان بود, که در مقابل اپوزیسیون ایران ایستاده بود و فراخوان خود را برای تغییر رژیم برای اولین بار در امسال تأکیدکرد.
سخنرانی ترکی انتقال یک پیام قوی از وحدت منطقه بود. پیام این تجمع به عنوان یک کل است که این وحدت می تواند کمک به ایران برای رسیدن به آزادی از طریق تغییر رژیم توسط مردم ایران و مقاومت سازمان یافته آن باشد. از آنجا که این تجمع نشان از اجماع بین المللی در مورد مشروعیت هدف شورای ملی مقاومت ایران است, همچنین نشان داد که در واقع یک نیروی داخلی سازمان یافته و نیروی به رسمیت شناخته شده بین المللی برای تغییر در ایران وجود دارد.
جدیت این جنبش مقاومت واضح تر از همه توسط واکنش هیستریک رژیم ایران به تجمع شورای ملی مقاومت بیان شد.
بلافاصله پس از گردهمایی "ایران آزاد", تعداد زیادی از مقامات ایرانی از جمله معاون اول رئیس جمهور, وزیر خارجه, رئیس قوه قضائیه و سخنگوی سپاه پاسداران برای میزبانی این رویداد, از سیاستمداران غربی برای حمایت در آن, و از دولت عربستان ظاهراً برای بالا بردن پرچم برای تغییر رژیم در آن, فرانسه را شلاق کش کردند.
در گذشته, رژیم ایران تلاش میکرد حرکتهای جنبش مقاومت را نادیده بگیرد. ولی اگر تهران هیچ نگرانی در باره اپوزیسیون ندارد و اپوزیسیون هیچ اثری در ایران ندارد, پس چه چیزی انگیزه واکنش تهاجمی تهران است به یک گردهمایی صلح آمیز که در چند هزار کیلومتر دورتر برگزار شد؟
واقعیت این است که این جنبش ریشه عمیق در داخل ایران دارد. حدود ۱۲۰.۰۰۰ نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران اعدام شدند تنها بخاطر این که آنها حاضر به تسلیم در برابر افراط گرایی اسلامی آیت الله‌ها نشدند و بعلت این که آنها در دفاع از حقوق بشر و دموکراسی پافشاری کردند. پس از آن, تلاش برای از بین بردن مخالفان شامل یک تلاش فشرده برای قلع و قمع و پخش سیستماتیک دروغ در مورد این گروه بود.
سازمان مجاهدین خلق ایران بخش اصلی شورای ملی مقاومت ایران است که توسط مریم رجوی رهبری میشود, یک زن مسلمان با اعتقادات عمیقاً ضد بنیادگرا. خانم مریم رجوی یک رهبر مؤثر در هماهنگی طرفداران دموکراسی در ایران به ویژه جوانان و زنان, در تلاش فشرده علیه فاشیسم دینی حاکم بر ایران است.
ایرانیان خواستار تغییر هستند و واکنش ایران برای درخواست چنین تغییری نشان می دهد که آیت الله ها درک میکنند که چگونه این تغییر در دسترس است. یک ایران دموکراتیک و غیرافراطی ضامن صلح و ثبات در کل منطقه, نوید دهنده روابط خوب اقتصادی و رسیدن منطقه به حداکثر پتانسیل خود است. این باعث بهبود توسعه, رشد, و همکاری با غرب خواهد بود و وقتی اینها بدست آمد, ما در غرب میتوانیم تلاشهای منطقه‌ای را روی سرمایه گذاری و تجارت متمرکز کنیم, بجای تلاش برای کار غیرممکن برای ایجاد ثبات در منطقه از طریق مداخلات نظامی کوته بینانه.
اجازه دهید امیدوار باشیم رئیس جمهور بعدی ما مایل به اتخاذ یک رویکرد جدید نسبت به ایران و حمایت از یک دوره پرورش ثبات در داخل کشور باشد. بیش از هر زمان دیگر, هر دو کشور ایران و آمریکا مشتاقانه در انتظار تغییر در سیاست هستند و با هماهنگی مناسب بین دولت بعدی و مقاومت موجود در ایران, هر دو کشور می توانند به آنچه مورد نظر آنهاست برسند.
به قلم کن بلک ول در تاون هال و آمریکن تینکر - ۹ مرداد ۹۵ - ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۶
کن بلک ول, سفیر سابق آمریکا در کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد, عضو ارشد برای حقوق بشر و حکومت قانون اساسی در شورای پژوهشی خانواده, در واشینگتن دی سی است.
موضوع افراط گرایی اسلامی یکی از چالشهای اصلی سیاست خارجی ما را به ذهن می آورد: ایران
ایران کشوری است تحت یک حکومت دینی که نقش فعال و مخرب در تمام جنگهای بزرگ در خاور میانه بازی می کند, از سوریه تا عراق و یمن. تهران بعنوان کشور اصلی حامی تررویسم در سراسر جهان شناخته میشود, همچنین یکی از مؤلفان اسلام افراطی مدرن است. و با وجود توافق اتمی با جامعه جهانی, ایران به حرکات تحریک آمیز خود نسبت به جهان غرب ادامه میدهد, برای مثال با شلیک موشکهای بالستیک.
با در نظر گرفتن سیاست آینده آمریکا در مقابل چنین رژیم دیکتاتوری, درنظر گرفتن این که آیا یک جایگزین وجود دارد ضروری است. این جواب, در مورد ایران, به روشنی ”بله“ است.
در ۹ ژوئیه در پاریس ائتلاف اپوزیسیون ایران, شورای ملی مقاومت ایران (NCRI), یک تجمع عظیم که در آن حدود ۱۰۰۰۰۰ نفر از سراسر جهان شرکت کردند برگزار کرد. یک گروه دو حزبی بی سابقه ای از مقامات ارشد آمریکا و فرماندهان نظامی سابق در گردهمایی حضور داشتند, همچنین صدها نفر از مقامات اروپایی بودند. شاید قابل توجه ترین قسمت از این تجمع حضور شاهزاده ترکی فیصل عربستان بود, که در مقابل اپوزیسیون ایران ایستاده بود و فراخوان خود را برای تغییر رژیم برای اولین بار در امسال تأکیدکرد.
سخنرانی ترکی انتقال یک پیام قوی از وحدت منطقه بود. پیام این تجمع به عنوان یک کل است که این وحدت می تواند کمک به ایران برای رسیدن به آزادی از طریق تغییر رژیم توسط مردم ایران و مقاومت سازمان یافته آن باشد. از آنجا که این تجمع نشان از اجماع بین المللی در مورد مشروعیت هدف شورای ملی مقاومت ایران است, همچنین نشان داد که در واقع یک نیروی داخلی سازمان یافته و نیروی به رسمیت شناخته شده بین المللی برای تغییر در ایران وجود دارد.
جدیت این جنبش مقاومت واضح تر از همه توسط واکنش هیستریک رژیم ایران به تجمع شورای ملی مقاومت بیان شد.
بلافاصله پس از گردهمایی "ایران آزاد", تعداد زیادی از مقامات ایرانی از جمله معاون اول رئیس جمهور, وزیر خارجه, رئیس قوه قضائیه و سخنگوی سپاه پاسداران برای میزبانی این رویداد, از سیاستمداران غربی برای حمایت در آن, و از دولت عربستان ظاهراً برای بالا بردن پرچم برای تغییر رژیم در آن, فرانسه را شلاق کش کردند.
در گذشته, رژیم ایران تلاش میکرد حرکتهای جنبش مقاومت را نادیده بگیرد. ولی اگر تهران هیچ نگرانی در باره اپوزیسیون ندارد و اپوزیسیون هیچ اثری در ایران ندارد, پس چه چیزی انگیزه واکنش تهاجمی تهران است به یک گردهمایی صلح آمیز که در چند هزار کیلومتر دورتر برگزار شد؟
واقعیت این است که این جنبش ریشه عمیق در داخل ایران دارد. حدود ۱۲۰.۰۰۰ نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران اعدام شدند تنها بخاطر این که آنها حاضر به تسلیم در برابر افراط گرایی اسلامی آیت الله‌ها نشدند و بعلت این که آنها در دفاع از حقوق بشر و دموکراسی پافشاری کردند. پس از آن, تلاش برای از بین بردن مخالفان شامل یک تلاش فشرده برای قلع و قمع و پخش سیستماتیک دروغ در مورد این گروه بود.
سازمان مجاهدین خلق ایران بخش اصلی شورای ملی مقاومت ایران است که توسط مریم رجوی رهبری میشود, یک زن مسلمان با اعتقادات عمیقاً ضد بنیادگرا. خانم مریم رجوی یک رهبر مؤثر در هماهنگی طرفداران دموکراسی در ایران به ویژه جوانان و زنان, در تلاش فشرده علیه فاشیسم دینی حاکم بر ایران است.
ایرانیان خواستار تغییر هستند و واکنش ایران برای درخواست چنین تغییری نشان می دهد که آیت الله ها درک میکنند که چگونه این تغییر در دسترس است. یک ایران دموکراتیک و غیرافراطی ضامن صلح و ثبات در کل منطقه, نوید دهنده روابط خوب اقتصادی و رسیدن منطقه به حداکثر پتانسیل خود است. این باعث بهبود توسعه, رشد, و همکاری با غرب خواهد بود و وقتی اینها بدست آمد, ما در غرب میتوانیم تلاشهای منطقه‌ای را روی سرمایه گذاری و تجارت متمرکز کنیم, بجای تلاش برای کار غیرممکن برای ایجاد ثبات در منطقه از طریق مداخلات نظامی کوته بینانه.
اجازه دهید امیدوار باشیم رئیس جمهور بعدی ما مایل به اتخاذ یک رویکرد جدید نسبت به ایران و حمایت از یک دوره پرورش ثبات در داخل کشور باشد. بیش از هر زمان دیگر, هر دو کشور ایران و آمریکا مشتاقانه در انتظار تغییر در سیاست هستند و با هماهنگی مناسب بین دولت بعدی و مقاومت موجود در ایران, هر دو کشور می توانند به آنچه مورد نظر آنهاست برسند.
به قلم کن بلک ول در تاون هال و آمریکن تینکر - ۹ مرداد ۹۵ - ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۶
کن بلک ول, سفیر سابق آمریکا در کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد, عضو ارشد برای حقوق بشر و حکومت قانون اساسی در شورای پژوهشی خانواده, در واشینگتن دی سی است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر