با نگاهی اجمالی به گزارش اخیر
احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در مورد نقض حقوق بشر در ایران،
اکنون می توان تا حدودی به ابعاد سرکوب و عمق خشونت در دیکتاتوی «بی
مانند» خامنه ای و ظلماتی بنام «بربریت» ساری و جاری در ایران پی برد. سخن
از خشونت دولتی و سازماندهی شده ای در حاکمیت ولی فقیه می باشد که به در
پروسه خود و در مقابل چشم جهانیان به صنعتی بنام «نقض بنیادین حقوق سیاسی و
اجتماعی» مردم تبدیل گردیده است.
به یقین این گزارش که اکنون مبنایی برای بررسی بحرانی بنام «وضعیت حقوق بشر ایران» در اجلاس جاری شورای حقوق بشر در ژنو می باشد، با تمای کاستی ها که بخشا بدلیل عدم دسترسی مستقیم گزارشگر ویژه به زندان ها و زندانیان سیاسی و شرائط حاکم بر سیاه چال های رژیم آخوندی، و بعضا به دلیل ملاحظات سیاسی انجام گرفته است، بهترین گواه بر حقانیت اطلاعات و داده های مجاهدین خلق و مقاومت ایران طی یک سال گذشته از «سرکوب بنیادین حقوق بشر» در ایران می باشد.
به یقین این گزارش که اکنون مبنایی برای بررسی بحرانی بنام «وضعیت حقوق بشر ایران» در اجلاس جاری شورای حقوق بشر در ژنو می باشد، با تمای کاستی ها که بخشا بدلیل عدم دسترسی مستقیم گزارشگر ویژه به زندان ها و زندانیان سیاسی و شرائط حاکم بر سیاه چال های رژیم آخوندی، و بعضا به دلیل ملاحظات سیاسی انجام گرفته است، بهترین گواه بر حقانیت اطلاعات و داده های مجاهدین خلق و مقاومت ایران طی یک سال گذشته از «سرکوب بنیادین حقوق بشر» در ایران می باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر